Chronica

Verum Ithacio ad resistendum non animus, sed facultas defuit, quia haeretici corrupto V oluentio proconsule uires suas [*]( 4 certamina om. b 9 Actum P, At tum b 11 Aquitaniam b 15 Delphinum h II euchrotiae P, ut em. de Prato : Euchrociae h, et sic infra 17 cum feminis atque alienis etiam moribus coni. de Prato 21 conspectu P 22 ęquê P 24 tempestatS P 26 tum P, ut coni. Sigonius: cum b 27 restoi P 31 Ithacio Baronius: itachio P, Trachio b, Idacio Sigonius 32 Viucntio Baronius )

quin etiam Ithacius ab his quasi perturbator ecclesiarum reus postulatus, iussusque per atrocem executionem deduci trepidus profugit ad Gallias: ibi Gregorium praefectum adiit. qui compertis quae gesta erant, rapi ad se turbarum auctores iubet ac de omnibus ad imperatorem refert, ut haereticis uiam ambiendi praecluderet.

sed id frustra fuit, quia per libidinem et potentiam paucorum cuncta ibi uenalia erant. igitur haeretici suis artibus, grandi pecunia Macedonio data, optinent, ut imperiali auctoritate praefecto erepta cognitio Hispaniarum uicario deferretur: nam iam proconsulem habere desierant:

missique a magistro officiales, qui Ithacium tum in Treueris agentem ad Hispanias retraherent. quos ille callide frustratus, ac postea per Britannium episcopum defensus illusit.

iam tum rumor incesserat clemens, Maximum intra Britannias sumpsisse imperium ac breui in Gallias erupturum. ita tum Ithacius statuit, licet rebus dubiis , noui imperatoris aduentum expectare: interim sibi nihil agitandum.

igitur ubi Maximus oppidum Treuerorum uictor ingressus est, ingerit preces plenas in Priscillianum ac socios eius inuidiae atque criminum.