Chronica

interea Salomon florens opibus, omnium qui umquam fuerant regum ditissimus, quique semper ordo rerum est, ab opibus in luxum et uitia delap- . sus, cum aduersum interdictum Dei ex alienigenis coniugia sumpsisset et iam septingentas uxores et trecentas concubinas haberet, idola eis ritu gentium suarum, quibus litarent, constituit.

quis rebus auersus Deus grauiter increpito poenam denuntiauit, fore ut regnum ex parte maiore ademptum filio seruo illius traderetur. idque ita accidit.

Nam defuncto Salomone anno imperii quadragesimo, cum Roboam filius anno aetatis sexto et decimo regnum patrium tenere coepisset, pars populi ab eo offensa discedit. etenim cum laxari. sibi stipendium poposcisset, quod Salomon grauissimum imposuerat, repudiatis precibus supplicum fauorem uniuersae plebis auerterat. itaque consensu omnium imperium ad Jeroboam defertur.

is medio genere ortus aliquandiu Salomoni seruitutem pependerat. sed cum ei responso Achiae prophetae regnum Hebraeorum annuntiatum comperisset, necare eum clam destinauerat.

quo ille metu in Aegyptum confugit, ibique uxore accepta ex stirpe regia, cognita demum Salomonis morte in solum patrium regressus uoluntate populi, ut supra retulimus, sumpsit imperium.

penes Roboam \' tamen duae tribus, Iudae et Beniamin, resederant: ex his ad trecenta milia parauit exercitum. cumque acies promouerentur, uerbis Dei populus admonetur, proelio abstineret: ex suo nutu Jeroboam regnum accepisse.