de Ira

Vinctum licet accipias et ad arbitrium tuum omni patientiae expositum ; saepe nimia vis caedentis aut articulum loco movit aut nervum in his quos fregerat dentibus fixit. Multos iracundia mancos, multos debiles fecit, etiam ubi patientem est [*]( est added by Petschenig. ) nancta materiam. Adice nunc quod nihil tam imbecille natum est, ut sine elidentis periculo pereat; imbecillos valentissimis alias dolor, alias casus exaequat.

Quid, quod pleraque eorum, propter quae irascimur, offendunt nos magis quam laedunt ? Multum autem interest,

Quidam vero non tantum iustas causas standi contra nos, sed etiam honestas habent. Alius patrem tuetur, alius fratrem, alius patriam, alius amicum ; his tamen non ignoscimus id facientibus, quod nisi facerent improbaremus, immo, quod est incredibile, saepe de facto bene existimamus, de faciente male.

At me hercules vir magnus ac iustus fortissimum quemque ex hostibus suis et pro libertate ac salute patriae pertinacissimum suspicit et talem sibi civem, talem militem contingere optat.

Turpe est odisse quem laudes ; quanto vero turpius ob id aliquem odisse, propter quod misericordia dignus est. Si captivus in servitutem subito depressus reliquias libertatis tenet nec ad sordida ac laboriosa ministeria agilis occurrit, si ex otio piger equum vehiculumque domini cursu non exaequat, si inter cottidiana pervigilia fessum somnus oppressit, si rusticum laborem recusat aut non fortiter obiit a servitute urbana et feriata translatus ad [*](2) durum opus, distinguamus, utrum aliquis non possit an nolit. Multos absolvemus, si coeperimus ante iudicare quam irasci. Nunc autem primum impetum