de Ira

Hannibalem aiunt dixisse, cum fossam sanguine humano plenam vidisset : "O formonsum spectaculum ! " Quanto pulchrius illi visum esset, si flumen aliquod lacumque complesset ! Quid mirum, si hoc maxime spectaculo caperis innatus sanguini et ab infante caedibus admotus ? Sequetur te fortuna crudelitati tuae per viginti annos secunda dabitque oculis tuis gratum ubique spectaculum ; videbis istud et circa Trasumennum et circa Cannas et novissime circa Carthaginem tuam.

Volesus nuper sub divo Augusto proconsul Asiae, cum trecentos uno die securi percussisset, incedens inter cadavera vultu superbo, quasi magnificum quiddam conspiciendumque fecisset, Graece proclamavit : " O rem regiam ! " Quid hic rex fecisset ? Non fuit haec ira sed maius malum et insanabile.

" Virtus," inquit, " ut honestis rebus propitia est, ita turpibus irata esse debet." Quid, si dicat virtutem et humilem et magnam esse debere ? Atqui hoc dicit, illam[*]( illam Hermes, after Müller : qui illam MSS. ) extolli vult et deprimi, quoniam laetitia ob recte factum clara magnificaque est, ira ob alienum peccatum sordida et angusti pectoris est.