Apotheosis
Prudentius
Prudentius, Volume 1. Thomson, H. J, editor. London; Cambridge, Mass.: William Heinemann Ltd., Harvard University Press, 1949 (printing).
- cernere consortem terreni adsuesceret oris,
- participemque suum visu velut obside nosse,
- et consanguineo paulatim accedere Christo.
- ergo animalis homo quondam, nunc Spiritus illum
- transtulit ad superi naturam seminis, ipsum
- infundendo Deum mortalia vivificantem.
- nunc nova materies solidata intercute flatu,
- materies sed nostra tamen, de virgine tracta,
- exuit antiquae conrupta exordia vitae,
- inmortale bonum proprio spiramine sumens,
- filius ille hominis, sed Filius ille Tonantis,
- iam solus vultum Patris aspicit et videt ipsum.
- nemo Patrem novit nisi Filius et cui monstrat
- Filius, et nostri mediator et omnipotentis.
- denique concludam brevis ut conpendia summae:
- non Pater in carnem descendit, sed Patris arcem
- sumpta caro ascendit, Natus per utrumque cucurrit.
- Cede, profanator Christi, iam cede, Sabelli,
- depositorque Patris Natique insane negator,
- nonne Patrem violas dum Natum scire recusas?