Liber Apologeticus

quis enim gentilium hoc audeat dicere, cui in prospectu semper sunt caeli terraeque ac maris elementa distincta?

quia Iudaeorum hoc suspioari queat, ad quem traditae per Moysen legis scientia quantulacumque peruenerit, cum scriptum et agnoscat et credat, nuda discissis Erythraei maris luotibus [*]( AVOTORES 4 Leuit. 10 5 Deut. 11, 6 12 Sap. 12, 18 20 Exod. 14 ) [*]( 1 impoeaibile ΦΨ 3 anathema] ac anathemate 2 4 in exemplum] v in exemplo ∑ΥΦΧbΨexemplo X* || nadab (d ex b ut uid. statim corr.) X 5 dampnandum ∑ΦΧ || dathan] ∑ΥΦΧΨ g datan cfsh || atque] ∑ΥΦΨ et Xcfsh 6 abiron] ∑ΥΦΧΨ g abyron cfsh || hyatn W 8 offerunt (unt in raa. m. 1) V 9 mosi Υ1ΦΧ1 11 nichilo ΧΨ 12 sibi om.\\ Ψv 13 gratia ∑ar 14 in 8. 8. in T 15 intelligit V 18 suspicari (i fin. in e corr., deinde i restituta) V || quqat 2 || mosen ΥΧ1Φ 19 quantula cunq. X quant-lacumque (erasa a; sicf) Ψ 20 nuda pone lin. m. 2 add. in X || discissis erythraei] scripsi disceseeritrei 21 discissis eritrei in marg. (in rasura alius correcturae ad quam spectat guod in textu tertia a eraaa est) ∑2 disciMerit rei corr. in discissis eritrei m. 1 Φ discisserit rei T discissis eritrei (s s. s. non ex eorr.) X discissis rubri (is rubri in ras. m. 2 Ψ) Ψv )

terreno, diuisumque Iordanem resupims in fontem refluxisse gurgitibus, uel mortalem in corpore Heliam euectum flammei currus igne nec laesum, uel praeparatis onustum escis Abacuc, ut ieiuno inter esurientes feras iusto prandium ministraret, ut uulgata narrat editio, in momento diei a Iudaea. in Babyloniam translatum fuisse protinus ac relatum?

quis hoc Christianus in cor suum uel in atomo cogitationis admittat, qui sciat Lazarum quadriduanum mortuum fetentibus membris ac liquida iam intra semet pelle fluitantibus Domini deuoto prosiluisse seruitio; qui legerit caecum a natiuitate eundemque iam aetatem habentem uel factis subito uel refectis uiguisse luminibus;

qui probauerit uentos fluctus ao tempestates simulque inuicem elementa rixantia dominicae increpationis audito mansuetasse praecepto; qui credat Petrum, carnali sarcina grauem et ter Dominum continuo negaturum, super tumidos fluctus pendulis incessisse uestigiis?