Liber Apologeticus

Et, ne forte quis nesoiat, in Hierosolymam numquam ad effundendum sanguinem Christianum uel argenti suffragia uel flagella militum defuisse, nunc, quoniam ab hoc qualicumque uerbo esse me liberum reor, liberum fide uestra, liberum conscientia mea, ipsius uerbi ambiguitate discussa conabor exquirere, hi qui ita nos respondisse adserunt, qualiter ipsi interrogasse uideantur. forsitan per modum interrogationis ipsorum arcanum dogmatis denudabitur, ut reciprocis feriendo uulneribus emissorem suum remissa certius tela castigent.

ait enim a nobis esse responsum: \'nec cum Dei adiutorio potest homo esse sine peccato*. hoc si quisquam. hominum ita dicendum putet, ut sub infirmitate hominis Deum non posse [*]( AvcrroRES 7 SoBannae Danid 13 8 Nabuthae Beg. 3, 21 ) [*]( 1 dei adiutorio u || esse hominem] hominem esse Ψ 2 aiam (hae rastWae, itemque alia in marg. unius litterae capax, uidentur spectare ad uocabulum diuidendum) Φ. ∥ nobis] nobis Ψ a nobis v || id\'o nolo ne forte a in ras. m. 2 W || *ideo (interpunctionis fort. rasura) Φ 3 uolo] Ψv om. ∑ΥΦΧ || dictum tamen Z 4 ad uersum testimonio — 5 ne dum uel ad sequentem episc. — peccare in marg. adscr. q (i. e. quaere ut uid.) in 0 6 crederetalia (a fin- erasa) E || credulitate] v credulitatem. crudelitatem ∑arΧΨ crudelitate ∑prΥ; ante uers. |posse — crudelitato pec| in margine :- Z || peccaret] scripsi peccare codices aestimaret peccare v 8 nabutę (v 8. 8. m. I) X nabuth́e* (eras. ut uid. i) Ψ 9 hierosolimã C eras.) ∑Φ hierosolimam T iherosolimã (a fort. ex u corr.) X ierosolimJ Ψ U nqua X nunquam Ψ 11 qualicunque ΥΧΨ 13 mea conscientia Ψ || discussa (c ex f ut uid. corr.) X || fide ur̅a conabor sed fide ur̅a lin. subducta deleta X 14 asserunt ∑ΥΦΧΨ || ipsi] asserant ipsi sed asserunt linea subducta del. X 16 ipsorum] eorum Ψ || arcbanum ∑ΥΦΧΨ || feriendis ¥ 18 esse om. T 20 ut] et ΥΨ )

utrique siquidem praesumptione cordis Dei potentiae derogarunt uel illi, dam ignem alienum, quasi hoc indigeret Deus, offerunt, uel isti, dum resistentes Moysi in terram repromissionis introduci se posse diffidunt.

Deus omnia potest et quae unlt semper potest, quam potens in faoiendo de nihilo tam facilis in perficiendo de facto. ipsi enim sibi subest, cum uelit, posse. hoc indulta secundum spiritum gratia confitetur, hoc secundum litteram lex conscripta testatur, hoc in uniuersis lex naturalis intellegit, hoc ordinatissimus mundi motus ostendit.

quis enim gentilium hoc audeat dicere, cui in prospectu semper sunt caeli terraeque ac maris elementa distincta?