Historiae Adversum Paganos

Orosius, Paulus

Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.

At ego non modo nunc, uerum etiam saepe intertexere Orientis illa inextricabilia bella poteram, quae raro umquam [*]( AVCTORES § 12 Liuius 53 aut 54 § 13 Liuius 54 § 14 Liuius 54 cf. Periocha, Florus 2, 17 i 17, Eutropius 4, 16) ) [*]( 2 praeueniendi L 4 archani R 6 aruspices R || assolent R2 || . forte, (er. r ?) D 7 caelebrassent RaD || diis Rb 9 relegiosa Ra 12 bucciam] LDAGc bacciam Rv bocciam T || obsedebat R 14 bcytiae B cythiae D 15 ex#ecrabile (erasa s) R || • d •tia (tis al. m. ) R 20 pene Rb 22 periuat tuor dioim D || xɪɪɪɪ B 26 at] & B 27 illam D || ineztricabilia bella om. D || ineztrabilia R1 H bella in mg. add. m. fort. 1 in B )

287
nisi sceleribus aut incipiunt aut terminantur ; sed Romanorum, cum quibus nobis actio est, tanta sunt, ut iure fastidiantur aliena.

Mithridates tunc siquidem, rex Parthorum sextus ab Arsace, uicto Demetrii praefecto Babylonam urbem finesque eius uniuersos uictor inuasit. omnes praeterea gentes, quae inter Hydaspen fluuium et Indum iacent, subegit. ad Indiam quoque cruentum extendit imperium.

Demetrium ipsum secundo sibi bello occurrentem uicit et cepit: quo capto Diodotus quidam cum Alexandro filio regnum eius et regium nomen usurpauit.

qui postea ipsum Alexandrum filium, quem participem periculi in peruadendo regno habuerat, ne in obtinendo consortem haberet, occidit.

M. Aemilio Lepido C. Hostilio Mancino consulibus prodigia apparuere diuersa et, quantum in ipsis fuit, ex more curata sunt. sed non semper aucupatoribus euentuum et structoribus fallaciarum haruspicibus opportuni casus suffragantur.

namque Mancinus consul postquam a Popilio apud Numantiam suscepit exercitum, adeo infeliciter proelia cuncta gessit atque in id suprema desperatione perductus est, ut turpissimum foedus [*]( ATCTORES § 16 et 17 Liuius 52 § 18 Liuius 55 § 19- § 21 Liutus 55 et 56 (ad § 19 cf. Obseq. 23, § 20 turpissimum foedus Augustin. C. D. 3, 21), § 19 sed non semper et q. s. Orosiana uidentur esse, ad illa § 21 Pompeius—pepigisset adhibitus fort. Liuius 54 (cf. Periocha) .§ 20 turp. foedus cf. 5, 7 § 1 ) [*]( 2 iuraelefastidiantar D 4 mitritates D || tnnc om. D 5 demetrii] RbD demetri LRa Demetrio v || prae∗fecto R || babylonam] LR babilonam D 7 i∗daspen (er. s ut uid.) D || subegit (egi in ras. m. 1) B 8 seoundum D 9 bellum D || cępit R coepit D || diodothus LRb diu thus D 10 regnum om. L 12 uadendo La || regnum D 14 m̅ • L m R Marco D || aem elio D || Lepido C.] gaio lepido D || g- L gaio B || conss• L cο̃ns B 15 uerba curata sunt sed nou semper aucupatoribus om. D 16 euentum L 17 ∗aruspicibus R || oportuni R opurtuni D || suffragabantur D 18 a Popiliu] appiljo (o radendo ex p) D || nunantia D 19 praelia D || adque Ra 20 suprema (a in ras. al. m.) R || perductus (uc in ras. m. 1) D )

288
cum Numantinis faceré cogeretur.

quamuis et Pompeius iam aliud aeque infame foedus cum isdem Numantinis paulo ante pepigisset, senatus dissolui foedus et Mancinum dedi Numantinis praecepit, qui nudato corpore manibusque post tergum reuinctis ante portas Numantinorum expositus ibique usque in noctem manens, a suis desertus, ab hostibus autem non susceptus lacrimabile utrisque spectaculum praebuit.

Exclamare hoc loco dolor exigit. cur falso uobis, Romani, magna illa nomina iustitiae fidei fortitudinis et misericordiae uindicatis? a Numantinis haec uerius discite, fortitudine opus fuit?

pugnando uicerunt. fides exigebatur? credentes aliis secundum se, quos occidere potuerant, pacto foedere dimiserunt iustitia probanda erat?

probauit eam uel tacitus senatus, cum idem Numantini per legatos suos ant inuiolatam pacem solam aut omnes, quos pignore pacis accepto uiuos dimiserant, reposcebant.

misericordia examinanda uidebatur? satis documenti dederunt uel emittendo ad uitam inimicum exercitum uel ad poenam non recipiendo Mancinum.

Mancinusne rogo dedendus fuit, qui uicti exercitus inpendentem trucidationem praetento umbone pacti foederis dispulit, qui periclitantes patriae uires in meliora tempora reseruauit?

aut, si displicuit foedus quod pactum est, cur miles hoc pignore redemptus ant, cum reuerteretur, receptus est aut, cum repeteretur, redditus non est? aut, si placuit seruati militis qualiscumque prouisio, cur Mancinus, qui hoc pepigit, solus deditus fuit ? [*]( AVCTORES § 1—§ 6 Orosius, fort. in his quoque Liuio l. L wsus (cf. Florw 2, 18 I 3—7) ) [*]( 1 pumpeius D 2 aequę B || hisdem LD\' 3 pepegisset LD || dis∗solui (er. 0) D || dedi] LBID supra h. uoc. ....dari m. 2, quibus deletis tineam sub dedi duxit et dari s. s. m. s. xɪɪɪ—xɪɪɪɪ) B 4 praecipit RaD || -que om. v || post tergum] postergum B\'D 5 ubique (n m i m. 1) L 10 unmmantinis D || dicite D 12 potuerunt D 13 ea D 14 idem] LR de D 15 solam pacem D || aoeeptus D 16 misericordie D 17 emitendo Ra mittendo D || uita jmmicum (jn ex m m. 1) D 18 poena D n mancino D 19 trucidatione D 23 cum om. R1 || repediretur D || reditus D )

289

Nnper Varro, ut praepropera pugna iniretur, collegam Paulum obluctantem impulit, trepidantem praecipitauit exercitum, infelices copias apud infames illas Romanis cladibus Cannas non disposuit certamini sed opposuit morti; plus quam XL milia ibi militum Romanorum sola inpatientia sua, de qua sibi uictoriam iam dudum Hannibal praesumebat, amisit. collega etiam Paulo — quo tandem uiro!

— perdito, nouissime in Vrbem paene solus impudentissime redire ausus est meruitque impudentiae suae praemium.

nam gratiae ei, quod de republica non desperasset, quam tamen ipse fecerat desperatam, publice in senatu actae sunt

Porro autem Mancinus, qui sorte bellica circumuentum exercitum ne perderet laborauit, ab eodem senatu deditione damnatus est.

scio, Romani, et illud m Varrone displiouit, sed tempori concessum est, et hoc in Mancino placuit, sed secundum tempus praesumptum est; atque ideo ab initio perfecistis, ut nec ciuis consulat conuenienter ingratis nec hostis fideliter credat infidis.

Interea Brutus in ulteriore Hispania LX milia Gallaecorum, qui Lusitanis auxilio uenerant, asperrimo bello et difficili [*]( AVCTORES § 7 — § 9 Liuius 22, 41 sqq., praesertim 61 extr.; Orosius 4, 16 § 1.2 I 12 et § 13 Liuius 56 (cf. Periocha) ) [*]( 1 praepro* pera (er. s) B 2 impulit trepidantem om. D || inpnlit R1 (corr. 3) 4 certamine (e fin. ex a corr. ut uid., m. 1) D || mortem D || quadraginta D 5 impatientia R3 || de 8. s. m. 1 in L 6 nictoriamidadum (tertia i expuncta a m. 1 aut 2) L uicturia| iam dntum D 7 collega (a a. s. m. J) D || nonissime (e ex ę) B\' 8 paenae D pene R3 || inpndentisaime (imp- R3, -mę o. ras. B) LBD H redire om. D 9 suae inpndentiae h || inpndentiae R1D || ei] et R1 10 disperata D 11 publicę o. ras. B || actę∗ sabtractę sunt (ę pr. ex u ut uid. m. 1; subtractę linea subducta del. m. 2) B acti sunt D 12 sorte (e ex q) B 13 perdederit D || dam*tus (na supra ras. m. 1) R 14 socio L (cf. 3, 12 § 22) sio (ic in ras., fort. ex cio) B* || romani] LR1D romanis R2v 15 in hoc fsh || sed om. D 16 praesumtum D || perfecistis] perfidis fuit R2 17 nec ciuis] nequis D 18 credat (t m. ut uid. 1 in ras. ex 2 litt.) D 19 *brutus (er. a) D || interiore LD || spania D || ʟx•mil L sexagenta milia D || callQcorum B1 gallecorum D callecorum L gallicioram B* 20 anxilio] LDAG in auxilium B || asperimo B1 ) [*]( v ) [*]( 19 )

290
quamuis incautos circumuenisset, oppressit: quorum in eo proelio L milia occisa, sex milia capta referuntur, pauci fuga euaserunt. in citeriore Hispania Lepidus proconsule Vaccaeos,

innoxiam gentem et supplicem, etiam senatu prohibente pertinaciter expugnare temptauit. sed mox accepta clade grauissima improbae pertinaciae poenas luit. sex milia quippe Romanorum in hoc iniusto bello iustissime caesa sunt, reliqui exuti castris, armis etiam perditis, euaserunt.