Historiae Adversum Paganos

Orosius, Paulus

Orosius, Paulus. Historiarum adversum paganos libri VII (Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum, Volume 5). Zangemeister, Karl, editor. Gerold: Vienna, 1882.

Adunatis itaque copiis Ptolemaei sociorumque eius, pugna committitur: cuius quanto potentior apparatus tanto ruina grauior fuit, nam in ea tunc totius paene Macedonici regni uires conciderunt.

in ipso bello Antigonus occisus est; sed finis belli huius initium alterius fuit: nam cum uictoribus de praeda non conueniret, iterum in duas factiones diducuntur: [*]( 1 babilonam D babyloniam R2 || caepit (ae in oe) R || braccianus D 2 nouissimo tibus D || assurgentes (pr. a in ras.) R adanrgentis (s in ras. m. 1, ex m 9) D || folium 60 codicis L in quo scripta sunt perdomuit usque ad p. 201, 5 formidǒlosissimo suppletum est a manu XII ut uid. saeculi, quam signaui λ. Inde sequitur f. 60v excerptum ex Liuio 1, 4 6 3—§ 7 dė Romulo Remoque ab eadem manu s. xn subiectum 3 que λ || alexjandri statim in ale∗ |xandri mut. D alexadri X 4 cemibus D || prefectus Dλ || androcotto] DAGV2V3λ androcoto V androgotto (alt. t ex i corr.) P androgottio R andracoto 0 5 quoddam X || ducS X 7 praemebat P praemebat D || \'cum et in mg. ab al. m. R || androcotto] DAG (-ttus A) androgotio Ia androgotto Pb λ androgottio sed i al. m. inserto R andracoto V 8 quambis X || nonissimę (i alt. in ras. ampliore, e radendo ex q) R nobissime 1 9 conditionibus R || pacta om. D 10 ptholomei* sociorumque (er. s; socior in ras.) P || ptholomei R ptolomei D tholemei X || sotiorumque R 11 adparatus PRa || tanta λa 12 grauior ruina 1 || pene Rb X poene D || machedonici PR1 macędonicis λ 13 v concι̣derint P 14 fines X || dae P* r 15 preda X || connenire*t (er. n) R || pactiones (corr. m. 1) R || diducuntur] G deducuntur PRDX )

200
Seleucus Demetrio, Ptolemaeus Lysimacho iungitur;

Cassandro defuncto filius Philippus succedit. sic quasi ex integro noua Macedoniae bella nascuntur.

Antipater Theseslanicen matrem saam, Cassandri uxorem, quamuis miserabiliter pro uita precantem, manu sua transuerberauit.

Alexander frater eius dum bellum aduersus fratrem ob ultionem matris instruit, a Demetrio, cuius auxilium petierat, ciroumuentus occiditur.

Lysimachus cum Dori regis Thraoum infestissimo bello urgueretur, aduersus Demetrium pugnare non potuit.

Demetrius augmento Graeciae et totius Macedoniae elatus, in Asiam transire disponit.

Ptolemaeus autem et Seleucus et Lysimachus experti priore certamine, quantae uires essent concordiae, iterum societate pacta adunatisque exercitibus, bellum in Europam transferunt aduersus Demetrium.

his se comitem et belli socium Pyrrhus rex Epiri iungit, sperans Demetrium Macedonia posse depelli. nec spes frustra [*]( AVCTORES § 50 — § 56 interfecit Iustin. 16, 1 $ 1.5.8.19; 2 § 1 — 4 ) [*]( 1 ptolemeus X ptholomeus PR ptolomaeus D || lisia coiungitur (i tertia statim ex n corr.) D lyaimaoon (ctm i seq. coni.) P* lysimaco P2R lyaimmacho 1 3 macedoniae (e pr. in ras. al. m.) R machaedoniae P macedonie λ in macedonia D 4 antepater D || thes∗alonicen (er. n ut uid.) B thesalonicen 1 thensa loncen ( ̃ est apex) D || oansandxi X 5 miserabiliter (se add. m. 2) P || praecantem P || transberberaoit 1 6 frater X 7 ob ultionem] obla lcionem D 8 lysimacus P lysimmachus 1 || dori] PRDΑλς, Doricetis cum Iustini codd. fh; cetis apud Orosium ex- T cidisse ob regis quod seq. similitudinem uidetur U thacum 1 tracum R .9 urgeretur PRa urguetur D 10 augmento (g ex c) R || greciae R grecię 1 || macedoniae (e pr. al. m. in ras.) B macedonie X machedoniae P 11 ptolomaeus D ptolomeus (fuit ptolemeus) 1 ptholomeus PR 12 lysimacus PR lisimachus D || priori Rb || certamine (in in ras.) P || quante 1 13 concordię 1 14 enropam (eu ex cu corr.) P eurupam D 15 sotium R || t pyrrhus] O pyrrus Ρλ pyrus B pirrus D || epyri 1 || iungi 1 16 macedia (e in ras.) R machedonia P macędonia 1 )

201
fuit : quippe exercitu eius corrupto ipsoque in fugam acto, regnum Macedoniae Pyrrhus inuasit.

deinde Lysimachus generum suum Antipatrum insidiantem sibi interfecit filiumque suum Agathoclem ultra humanum morem perosus occidit.

Quibus quidem diebus Lysimachia ciuitas formidolosissimo terrae motu euersa, oppressoque populo suo crudele sepulchrum fuit.