Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

ecce sexus infirmus et fragilis aetas dilacerari se toto corpore urique perpetitur non necessitate, quia licet uitare si uelint, sed uoluntate, quia confidunt deo.

haec est uera uirtus, quam philosophi quoque [*](AUCTORES § 12-14] cf. Minuc. Fel. c. 37, 3-5. § 13 s.] cf. Addenda. ) [*](EXPILATORES 20 (dilacerari-perpetitur). 22-442,4 (- emori)] Lucifer pag. 300, 14-18. ) [*](BRHSPYj 2 inpraessa R suis om. P notas om. R 3 et om. V fuerunt B1 (fuaerunt B2) RHP, fuerint S, fuerint V aliis Bl, corr. B3 5 dilacerati 81, dilaeeratorsl S2 6 exismant H, existimat P 7 tam om. H 8 morientium om. V unam P 9 cruciatos Bl, corr. B3 posse] sponte sua B, possertl V 10 uiri om. R 11 inspirita R, inspiratio H 12 patientiae H pueri ut de uiris taceam H 13 et] quibus P illis om. P 14 ignirgl (s m. 1 ttel 2) B potes V 15 reigulo H et quod H 17 se mortem H manu H 18 safaeeret, V hosti quem] hostemque B 19 accipit V, acciperet, Heumannus infirmum Bx, corr. B3, infirmis II, infimus S, femineiis V 20 reppetitur V rnonl S2 21 qu*a (i er.) B, qua H sij se P uellint (exp. m. 2) P, uellent edd. 22 (t (i. e. de s. I. m. 2) deo S, in deo P )

442
gloriabundi non re, sed uerbis inanibus iactant disserentes nihil esse tam congruens uiri sapientis grauitati atque constantiae quam nullis terroribus de sententia et proposito posse depelli, sed tanti esse cruciari et emori, ne fidem prodat, ne ab officio discedat, ne metu mortis aut dolore acerbo subactus aliquid faciat iniustum:

nisi forte delirare illis uidetur Flaccus in lyricis, cum dicit:

  1. iustum et tenacem propositi uirum
  2. non ciuium ardor praua iubentium,
  3. uon uultus instantis tyranni
  4. mente quatit solida.

quo nihil uerius dici potest, si hoc ad eos referatur qui nullos, cruciatus, nullam mortem recusant, ne a fide iustitiaque declinent, qui non tyrannicas iussiones, non praesidum gladios tremunt, quominus ueram et solidam libertatem constanti mente defendant, quae in hoc solo tuenda sapienti est.

quis enim tam insolens, tam elatus est qui me uetet oculos in caelum tollere, qui inponat mihi necessitatem uel colendi quod nolim uel quod uelim non colendi?

quid iam nobis ulterius [*](AUCTORES 8] carni. III a, 1. 10-191 <f. Tertull. Apolog. 0. 24 (I pag. 218): uidete enim eqs. ) [*](EXPILAl ORES 12-15 Ilullos — tremunt] Lucifer pag. 301, ss.: liullos — tremere possumus. ) [*](B(G)RHSPV] 1 gloriabaut\'.\' H re V 2 grauitate H constantia H 3 proposito et sententia H, sententiae (ae ex a m. 2) proposito S edd., sed cf. Lucifer. pag. 300, 17 de sententia et proposito depelli 4 tanto H mori HPV, sed cf. 4.3.9, 14 et Lucifer. pag. 300, 18 cruciari et emori prodant Bar, corr. m.1 uel 2 5 metum H dolorem H aceruo B\' (corr. By) V, acerbe S subacturs\' S2 6 deliberare H 8 uirum\' C est distinctio) B 9 non ciuiumj nuncium P iubentium\' B, iuuentium HSl (alt. u in b corr. S1) V 10 infandi B, stantis H tyrannorum) (\' m. 3) B 11 mentem f-te S) BRS solidam f-dit S) BRS 12 quo] qua. (m er.) H 13 iustitiae quae H 16 a Dant quae in hoc incipit codicis G pag. 105 (83) paene tota lecta quae] quae inilii1 (e.r me ut uid. m. 1 uel 2) B sola S sapienti R, sapientia cett.; quao — sapientia (sie) est eicit Heumannus, sed cf. VIii, 2d haec uera constantia — solo 17 iusolens tam] insolensestam sic G me uetet] metuet H, inetet (ID mintts cert.) 81, iiietet S uetat BK corr. IP 18 tollere? quis edtl. quod noliin — colendi om. P )

443
relinquatur, si etiam hoc quod uoluntate fieri oportet libido extorqueat aliena? nemo istut efficiet, si quid nobis ad contemnendam mortem doloremque uirtutis est. quam constantiam si tenemus, cur stulti iudicamur facientes ea quae philosophi laudant?

recte igitur Seneca incongruentiam hominibus obiectans ait: summa uirtus illis uidetur magnus animus, et idem eum qui contemnit mortem pro furioso habent: quod est utique summae peruersitatis.

sed hi uanarum religionum cultores eadem stultitia id obiciunt qua uerum deum non intellegunt: quos Sibylla Erythraea xuxpoy? et avoTQVOj; uocat, surdos scilicet et excordes, qui nec audiant diuina nec sentiant, sed terram digitis suis imaginatam metuant et adorent.

Quae uero causa sit ut eos qui sapientes sunt stultos putent, magna ratio est — nec enim frustra falluntur —: quae nobis diligenter est explicanda, ut errores suos tandem si fieri possit adgnoscant.

iustitia suapte natura speciem quandam stultitiae habet, quod ego et diuinis et humanis testimoniis [*](EPITOME 17 s.j c. 52, 1. ) [*](AUCTORES 6] frg. 29; cf. Addenda. 101 Orac. Sibyll. VIII 397. ) [*](B(G)RHSPVJ 1 relinquatur HPac, relinquetur BGRSPpc (relinquaetur) V hoc om. BG quo P uoluntati G. uoluntatem H, uolunt P 2 extorqueat R, extorquet cett. istut BGR, istud HSPV efficiat H quit G contempnendum B1, -am corr. B3 4 tenemus] exhibemus tenemus R iudicemur B, (iu)d(ij[c]emur G fa*ntes (c er.) P 6 obiectantib: H illius H 7 idem] ideo BG contemnet BG fuurioso (tu er.) B, ifiurioso P 8 prauitatis B, [p]r[au]itatis G illi G, hii RP, mihi H, ii edd. 9 religionumj [reru]m G colitores J31, corr. B3 id obiciunt om. S quia H 10 quos om. B1(;, quod B3 (in mg. add.) HV sibylla in mg. add. B3 graeca spatio relicto om. G ΚΙΟΙφΟϒC B, corum H 11 et} xcx;. cum codd. Sibyll. edd. ANOHTore S, A\\Uh- TOVC V, anoetus H, ANOHTOIC P, ANCC0HTOVC B, ANOCIOVC R ϰωϕοὶ xαὶ à́vαὸοι codd. Sibyll. uocant (exp. m. 2) P et om. HS audiunt B\' (corr. IP) S 12 imaginatam (pr. i ex alia litt., fort. e, m. 2) B, imaginata GH metuunt H 13 adorant H 14 u[er]a G sapientis B\', corr. B* 15 qua H 17 potest H, pos v et in mg. \'sit V iustitias[ue]teneaturet J31, iustitiasuaqfu\'en*atura* B3 sua R quadam H 18 et ante diuinis] ex H [im]anis uel [in]anis G )

444
confirmare possum. sed nihil fortasse aput istos agamus, nisi eos de suis doceamus auctoribus non posse quemquam iustum esse, quod est coniunctum cum uera sapientia, nisi idem stultus esse uideatur.

Carneades Academicae sectae philosophus, cuius in disserendo quae uis fuerit, quae eloquentia, quod acumen, qui nescit ipsum, ex praedicatione Ciceronis intelleget aut Lucilii, aput quem disserens Neptunus de re difficillima ostendit non posse id explicari,

  1. non Carneaden si ipsum Orcus remittat,
cum legatus ab Atheniensibus Romam missus esset, dispu- 10 tauit de iustitia copiose audiente Galba et Catone Censorio maximis tunc oratoribus.

sed idem disputationem suam postridie contraria disputatione subuertit et iustitiam quam pridie laudauerat sustulit, non quidem philosophi grauitate, cuius firma et stabilis debet esse sententia, sed quasi oratorio exercitii genere in utramque partem disserendi. quod ille facere solebat, ut alios quidlibet adserentes posset refutare.

eam disputationem, qua iustitia euertitur, aput Ciceronem Lucius Furius recordatur, credo quoniam de re publica disserebat, ut defensionem laudationemque eius induceret, sine qua putabat regi non posse rem publicam. Carneades autem ut Aristotelen [*](EPITOME 4-445, 5] c. 5d, 8. ) [*](AUCTORES § 3-5] Cic. de rep. (Ill 6, 9). 9] lib. I frg. X. ) [*](B(G)BHSPVJ 1 in [fortas](se) desinit codicis G pag. 105 (83), sequitur pag. 106 (84), cuius in uerss. 1-9 pauca legi poterant 2 de] ex H, sed cf. pag. 13, 4 suis] 5 uel 6 litt. euanuerunt in G quemquam] quem P 3 cum om. P 4 Carneades Academicae] cameademicae R, carneacademice P academncjae B3, academiae H . rsertael B3 5 \'in\' B3 6 intellegit Bl, corr. B3; intellegat Hettmannus 7 lucillii R, lucili P 8 explicare Bl, corr. B3 9 non carneaden (carneadem H) si RHV, nec si carneaden (-de S) BSP; cf. Lachmannum ad Lucr. pag. 313 dimittat B 10 is om. R disputabit Bt, corr. B3 11 de* (i er.) B censorib: H, censori*o F 12 posttridie V 14 quidem] tamen SP cuius firma et stabilis] cuius prudentiae stabilis II 15 esse debet S exercitio H 16 generi H 17 quilibet R, quodlibet HS, quidquidlibet P adferentes (aff- S) BRSP eam] eadem BP, et in H 18 luci**us (li er.) B 21 ut om. P1 (s. I. P1) V aristortellem H1, aristotele S )

445
refelleret ac Platonem iustitiae patronos, prima illa disputatione collegit ea omnia quae pro iustitia dicebantur, ut posset illam, sicut fecit, euertere.