Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

iacentia mortuorum corpora erexit eosque nominibus suis inclamatos a morte reuocauit. quid congruentius deo? quid miraculo dignius omnium saeculorum quam decursam uitam resignasse, conpletis hominum temporibus adiecisse, arcana mortis reuelasse?

sed haec inenarrabilis potestas imago uirtutis maioris fuit, quae demonstrabat tantam uim habituram esse doctrinam suam, ut gentes in orbe toto, quae alienae a deo subiectae morti fuerunt, cognitione ueri luminis animatae ad inmortalitatis praemia peruenirent.

eos enim recte mortuos aestimaueris, qui datorem uitae deum nescientes atque animas suas a caelo in terram deprimentes in laqueos aeternae mortis incurrunt.

quae igitur tum faciebat in praesens, imagines erant futurorum, quae in laesis adfectisque corporibus exhibebat, ea spiritalium figuram gerebant, ut et in [*](BBHSPYj 1 offensilibus R per uia. V 2 repugnauit H 3 exigua Y inmortalis (n ex m m. 3) immo B, inmortalitatis H, mortalis Y 4 quod] cui H lauibus V 5 eruditione] caelestis eruditione H 6 uere om. P debant sic Y habere BV 7 cupiditatis B ad] ac H scelera uoluptates ad om. V insanabiles S 8 dedecora H, dedoriun ut uid. Sl, deeorum in ras. corr. S2, decorem V maculis] oculis V in*ustos (1 er.) B, inuitos Y 9 erexerit V eos V in omnibus S 10 inclamatos in mg. H7 a* S 11 dignrilus B1\' 12 conpletis - adiecisse] completisque omnum (sic) temporibus tempora adiecisse perpetua P post temporibus s. I. uitam add. B1 abiecisse H 13 archana H in1enarrabilis P3 15 post gentes add. quae S2 orbo Rx toto orbe V qui H 16 alieno V cognotione H 18 mortuos recte H existimaueris edd. 19 suas om. P a] e R, de H terra H reprimentes V laqueum H 20 tunc BV praesenti V 21 in laesis] laesis V, i+lesis bite (1 er.) S 22 exhibeba*t (n er.) B, eihibebat ea (sic corr. m. 2) R, exigebat V et, V1 )

380
praesenti uirtutis non terrenae opera monstraret et in futurum potestatem caelestis suae maiestatis ostenderet.

ergo sicut opera eius significantiam quoque maioris potestatis habuerunt, ita etiam passio non simplex nec superuacua nec fortuita praecessit.

sed ut illa quae fecit magnam uirtutem ac potestatem doctrinae eius significabant, sic ea quae passus est odio futuram esse sapientiam nuntiabant. aceti enim potus ac fellis cibus acerbitates et amaritudines in hac uita sectatoribus ueritatis pollicebatur.

et quamquam passio ipsa per se acerba et amara specimen nobis futurorum tormentorum dabat, quae morantibus in hoc saeculo uirtus ipsa proponit, tamen illiusmodi potus et cibus in os doctoris nostri ueniens pressurarum nobis et laborum et miseriarum praebebat exemplum.

quae omnia tolerare ac perpeti necesse est eos qui ueritatem secuntur, quoniam ueritas acerba est et inuisa omnibus qui uirtutis

expertes uitam suam mortiferis uoluptatibus dedunt nam corona spinea capiti eius inposita id declarabat, fore ut diuinam sibi plebem de nocentibus congregaret. corona enim dicitur circumstans in orbem populus.

nos autem, qui ante cognitionem dei fuimus iniusti, spinae id est mali ac nocentes eramus, ignorantes quid esset bonum, et a iustitiae notione atque operibus alieni omnia scelere ac libidine polluebamus.

electi [*](AUCTOBES 16 ss.] cf. Orac. Sibyll. VIII 294 s. ) [*](B(G)RHSPV] 1 uirtutis] B3, uirtutes (e ex i) B2 uirtutis non] nobis H terrena RHSP operam manifestaret B 2 potestatem] operae V sircutl B2 3 potestates H 4 etiam] enim V 5 magna P 6 doctrinae (e add. m. 2) R futura V 7 sapientia (~ m. 2) S acet V pectus V 8 aceruitates Bl (corr. B3) V, acerbitates f-es ex -is m. 3 ?) P acerua Bl (corr. B3) V 10 specie R, speciemen H 11 proponat Bl, corr. B3 13 et ante laborum] ac SP alt. et] ac H praebebat] nobis prebebat H 14 tolerari Bl, corr. B* eos om. V sequntur B, sequuntur SP 15 acerua V uirtutes P 16 uolumptatibus V 18 corona* (m er.) R 19 orbe H autem] enim P cognationem V 20 iniusti (i fin. ex e m. 3) P ac] et P 21 a Rantes quid esset incipit codicis G pag. 91 (106) paene tota lecta quid esset — notione om. R esset] est H et a] etiam G, et V notitione G, notione H post atque add. a dei R1 22 omni GH polluebamur H electis P )

381
ergo ex dumis et sentibus sanctum dei caput cingimus, quia conuocati ab ipso et circumfusi undique ad eum magistro ac doctori deo adsistimus regemque illum mundi et omnium uiuentium dominum coronamus.

quod uero ad crucem spectat, magna in ea uis ac ratio est: quam nunc conabor ostendere.

deus namque, sicut superius exposui, cum statuisset hojninem liberare, magistrum uirtutis legauit in terram, qui et praeceptis salutaribus formaret homines ad innocentiam et operibus factisque praesentibus iustitiae uiam panderet, qua gradiens homo et doctorem suum sequens ad uitam aeternam perueniret.

is igitur corporatus est et ueste carnis indutus, ut homini, ad quem docendum uenerat, uirtutis exempla et incitamenta praeberet.

sed cum in omnibus uitae officiis iustitiae specimen praebuisset, ut doloris quoque patientiam mortisque contemptum, quibus perfecta et consummata fit uirtus, traderet homini, uenit in manus inpiae nationis, cum et uitare potuisset scientia futuri quam gerebat et repellere eadem uirtute qua mirabilia faciebat. sustinuit ergo cruciatus et uerbera et spinas.

postremo etiam mortem suscipere non recusauit, ut homo illo duce subactam et catenatam mortem cum suis terroribus triumpharet.

cur autem summus pater id potissimum genus mortis [*]( 6 superius] c. 23-25. ) [*](EPITOME 6-15] c. 45. 21—382, 9] c. 46, 1-3 (imitandi). ) [*](B(G)RHSPVJ 1 et] ac B, ex V sentibus] gentibus V sci Hl, sanctum H1 2 ad dum H, adeo P ac GRHP, et BS 3 doctore PV 4 expectat H 5 conabor ex conamur P 6 superius sicut V constituisset V 7 legauit (e ex i m. 3) P terra H 8 formaet H, formwret ex formet P factisque praesentibus om. P 9 presenti H penderet Bl, corr. Bs quae V gradiens] rediens V 10 aeternam uitam B perueniret aeternam H is BPS, his G, om. BHV 11 et] ut H ut om. H 12 exempla] et exempla P, sed cf. Addenda ad pag. 171, 8 et astu incitamenta] ucita H 13 sed om. HV speciem G 14 ut] et ut H [d]ol(or)[i]- (b)us G, doloris (1 ex e m. 3) P mortis P, mortique V 15 cui (quibus Hl) H2 sit RH pr (f ras. ex f) S, fuit V 16 scientift\' (~ er.) S futura BI, corr. B3 17 qua] quam P1 (m del. P3) V 18 et ante uerbera] ac P in postremo etia desinit codicis G pag. 91 (106), sequitur pag. 92 (105), cuius in uerss. 1—3.27—31 nonnulla legi poterant 19 mortem (exp. m. 3) P recusabit G 20 triumpharet (~ er.) 8 21 mortis om. V )

382
elegerit quo adfici eum sineret, haec ratio est dicat enim fortasse aliquis: \'cur si deus fuit et mori uoluit, non saltem honesto aliquo mortis genere adfectus est? cur potissimum cruce? cur infami genere supplicii, quod etiam homine libero

quamuis nocente uideatur indignum?\' primum, quod is qui humilis aduenerat, ut humilibus et infimis opem ferret et omnibus spem salutis ostenderet, eo genere adficiendus fuit quo humiles et infimi solent, ne quis esset omnino qui eum non posset imitari.

deinde, ut integrum corpus eius consernaretnr, quem die tertio resurgere ab inferis oportebat. nec hoc enim cuiquam ignorandum est, quod ipse ante de sua passione praedicans etiam id notum fecerit habere se potestatem cum uellet deponendi spiritum et resumendi.

subfixus itaque quia spiritum deposuerat, necessarium carnifices non putauerunt ossa eius suffringere, sicut mos eorum ferebat, sed tantummodo latus eius perforauerunt.