Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

philosophiae, quae illam conficeret iam deflorescentem, recteque Arcesilas uidit adrogantes uel potius stultos esse qui putent scientiam ueritatis coniectura posse conprehendi.

sed tamen falsa dicentem redarguere non potest nisi qui scierit ante quid uerum sit. quod Arcesilas ueritate non cognita facere conatus introduxit genus philosophiae asystatum, quod latine [*](EPITOME 1—11] c. 27, 1 at - labat. ) [*](BRHPVJ 1 errauerunt H ex ex & P 2 esse om. H et om. H 3 et iiicoupraeheusilium (a del. m. 3) B 5 partes P sustulerunt B iis li, his cett. 6 omnia sciri edd., cf. § 1. 20; sciri C, nisi quod scire Bl, corr. B* 7 Hscientiam B 8 defenderunt B itaque R hii P 9 utfique B, utrimque H consectis FM 10 forem V1, s. l. i porta add. F2, fore cett.; constitutum pontem qui conl. § 4 Volkmanntis, obseru. tniscell. 1872, pag.13 13 auctorem B 14 nihil sciri B posset V 15 aestimationem B erutam] seruatam H 16 ueritattfm B2 muortalis (ai er.) H 18 rut\' B3 iam] etiam H necessaria H 19 rsencctus\' II1 20 recte H 21 statos se VI, supra se add. t esse V1 22 putant HP cõlpraehendi B, comprehtfndi M2 24 quod] ut H 25 atsystatum ex ausustutum ut uid. B3, aciuataiTov edd., sed cf. § 13 asystati )

189
instabile uel inconstans possumus dicere.

ut enim nihil sciendum sit, aliquid sciri necesse est: nam si nihil omnino scias, id ipsum, sciri nihil posse, tolletur.

ita qui uelut sententiae loco pronuntiat nihil sciri, tamquam perceptum profitetur et cognitum: ergo aliquid sciri potest.

huic simile est illut quod in scholis proponi solet in asystati generis exemplum, somniasse quendam ne somniis crederet. si enim crediderit, tum sequetur ut non sit credendum, si autem non crediderit, tum sequetur ut credendum sit.

ita si nihil sciri potest, necesse est id ipsum sciri, quod nihil sciatur, si autem scitur non posse sciri, falsum est ergo quod dicitur nihil sciri posse. sic inducitur dogma sibi ipsi repugnans seque dissoluens.

sed homo uersutus ceteris philosophis scientiam uoluit eripere, ut eam domi absconderet — nam sibi illam profecto non adimit qui aliquid adfirmat, ut ceteris adimat —: sed nihil agit; apparet enim ac furem suum prodit.

quanto faceret sapientius ac uerius, si exceptione facta diceret causas rationesque dumtaxat rerum caelestium seu naturalium quia sunt abditae nec sciri posse, quia nullus doceat, nec quaeri oportere, quia inueniri quaerendo non possint.