Divinarum Institutionum

Lactantius

Lactantius. L. Caeli Firmiani Lactanti Opera omnia, Part I. Brandt, Samuel, editor; Laubmann, Georg, editor. Vienna: Gerold, 1890.

eundem [*](AUCTORES 4] Tusc. III 28,69. ) [*](EXPILATORES c. 29,1-11] cf. ad c. 28, 6. ) [*](BRSHPV] 1 seiitiawt H1 ueliut H statuere] satis statuere P i posses (corr. m.2) B, possis SH edd. 2 sibi suo S 3 distruas Pl, corr. PJ quos (s in ras. ex d ? m. 2) B ipsa H distruit Pcorr. P3 4 infligit H, adficit P1, adfigit P3 uteres V 5 aut, (ante stultissimos) om. S1 (s. 1. SV P aut gloriosissimos om. P 6 tterba qui existimauissent — perfectam inter accusans et ait (5) codd. Cic. existimassent B 7 perceptam R 9 plane RHPV cum codd. Cic., om. BS fore om. V 10 inter tempus et quando hoc quo more Pi quo modo Volkmannus, obsnu. miscell. 1872 pag. 14 esset B W H2 11 fuisse] suis se V perceptam R 12 ipsi S 13 a om. V ueterioribus 11 actam S 14 aut deleuit Heumannus posteribus H perfectuiri P1 fperfectam P3) V, perfectum iri BSH, perceptu iri R; cf. adp.23, 4 15 inuesti inuestigari V suam om. H 19 reuentusl P3 errent] essent B\', corr. B3 20 rquil B3 secum V 21 eamque — esse dicunt in inf. mg. H2 non om. V dicant B )

268

tamen interdum naturam, interdum fortunam uocant, quod multa inquit idem Cicero efficiat inopinata nobis propter obscuritatem ignorationemque causarum. cum igitur causas ignorent propter quas fiat aliquid, et ipsum qui faciat ignorent necesse est.

idem in opere ualde serio, in quo pritecepta uitae deprompta ex philosophia filio dabat, magnam inquit esse fortunae uim in utramque partem quis nescit? nam et cum prospero flatu eius utimur, ad exitus peruenimus optatos, et cum reflauit, adfligimur.