De Ira Dei

Animaduerti saepe, Donate, plurimos id existimare, quod etiam nonnulli philosophorum putauerunt, non irasci deum, quoniam uel benefica sit tantummodo natura diuina nec cuiquam nocere praestantissimae atque optimae congruat potestati uel certe nihil curet omnino, ut neque ex beneficentia eius quicquam boni perueniat ad nos neque ex maleficentia quicquam mali.

quorum error quia maximus est et ad euertendum uitae humanae statum spectat, coarguendus est nobis, ne et ipse fallaris inpulsus auctoritate hominum qui [*](AVCTORES 4] cf. Cic. Paradox. prooem. 1: Animadnerti, Brute, saepe Catonem ... ) [*](BP] INC- DE IRA DiyiNA LIBER VIII- B (cf. part. I Proleg. p. XIII s.); INCIPIT DE IRA DIVINA LIBER OCTAVVS: P (cf. ibid. p. XXXVIII); in inscriptionibus codicum recentiorum uulgo de ira dei est; Lact. Inst. II, 17, 5: sed seponatur interim nobis hic locus de ira dei (dei B, om. BHPV) disserendi; de ira d. 22, 1: haec habui quae de ira dei (dei codd. rec., om. BP) dicerem (cf. 23, 3 alia [sc. Sibylla/ denuntians uniuersis gentibus iram dei); Hieron. De uir. inl. 80: habemus eius... (librum)... pulcherrimum de ira dei; Epist. LXX 5 . (I 427 D VallJ: Lactantius qui de ira quoque et opificio dei duo uolumina condidit..; Comment. -in epist. ad Galat. I. II c. IV (VII 628 E): Firmianus noster librum de ira dei docto pariter et eloquenti sermone conscripsit; scriptor epistulae cuiusdam codice Tegernseensi (nsc Monacensi) saec. XII seruatae (cf. Becker, Catal. biblioth. antiquo p. 228 n. 111, 11) Lactantium de ira dei commemorat; de inscriptione libri cf. etiam Prolegom. 4 aestimare B 5 nonnulli (lli ex iu m. 1 uel 2) B 8 ante beneficentia 1 uel 2 litt. er., B 9 rei;\'1 P bonimalificentia (sic) quicquam in inf. marg. add. P 10 quorumq. (q. add. m. 3) B 11 est om. P ) [*](5* )

sapientes. nec tamen nos adrogantes sumus, ut conprehensam nostro ingenio ueritatem gloriemur, sed doctrinam dei sequimur, qui scire solus potest et reuelare secreta.

cuius doctrinae philosophi expertes existimauerunt naturam rerum coniectura posse deprehendi. quod nequaquam fieri potest, quia mens hominis tenebroso corporis domicilio circumsaepta longe a ueri perspectione submota est et hoc differt ab humanitate diuinitas, quod humanitatis est ignoratio, diuinitatis scientia.

unde nobis aliquo lumine opus est ad depellendas tenebras quibus obfusa est hominis cogitatio, quoniam in carne mortali agentes nostris sensibus diuinare non possumus.