De Mortibus Persecutorum

Maximianus postquam senibus expulsis quod uoluit effecit, se iam solum totius orbis dominum [esse] ferebat. nam Constantium quamuis priorem nominari esset necesse, contemnebat, quod et natura mitis esset et ualitudine corporis impeditus.

hunc sperabat breui obiturum, et si non obisset, uel inuitum exuere facile uidebatur. quid enim faceret, si a [*](ltiuB, \'concio—conuocetur\' inquit Gale, consurgit Tollius, infit alter anonymus p. 70, inquit del. Heumann 2 omnium in marg. clariore scriptura rcpttitum, C 4 Maximinum Bal, maximianum C 5 asstabat C stare inter se et in marg. esitare. inter se C, unde haesitare LeXourry, sciscitari Bal, susurrare (om. su- Bum) Bauldri, quaeritare Buenemann constantinum C, corr. Bal 6 esse C, corr. Bal 8 exutum Bal (in Erratis), exuto C 9 an medio? cf. Proleg. adn. 6 10 inspirate C, corr. Bal nouitatem C, corr. Bal 15 post tridie C 20 effecit Columbus, item Bentleius (Buenemann confert Lact. Inst. VI14, 10. 15, 17), et fecit C esse dcl. Columbus ferebat Bal, ferebatur C; esse rebatur Bauldri 23 inpeditus C obisset Bal, nouiaset C )

habebat ipse Licinium ueteris contubernii amicum et a prima militia familiarem, cuius consiliis ad omnia regenda utebatur, sed eum Caesarem facere noluit, ne filium nominaret, ut postea in Constantii

locum nuncuparet Augustum atque fratrem, tunc uero ipse principatum teneret ac pro arbitrio suo debacchatus in orbem terrae uicennalia celebraret ac substituto Caesare filio suo, qui tunc erat nouennis, et ipse deponeret; ita cum imperii summam tenerent Licinius ac Seuerus et secundum Caesarum nomen Maximinus et Candidianus, inexpugnabili muro circumsaeptus securam et tranquillam degeret senectutem.

huc consilia eius tendebant. sed deus, quem sibi fecit infestum, cuncta illius cogitata dissoluit.