Epistulae

Jerome, Saint

Jerome, Saint. S. Euesebii Hieronymi Opera, Section 1 (Pars I-III): Sancti Eusebii Hieronymi Epistulae (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 52-54). Hilberg, Isidor, editor. Vienna, Leipzig: Tempsky, Freytag, 1910-1918.

aut si isti soli, iuxta quos degimus, amant rigorem et non nouerunt persecutionem sustinere, sed facere, sunt et hic \'Iudaei, sunt uariorum dogmatum heretici et maxime inpurissimi !Manichei: cur eorum ne uerbo quidem quempiam audent laedere, , nos solos expellere cupiunt, nos soli, qui ecclesiam communicamus, ecclesiam scindere dicimur? oro te, nonne aequa est postulatio, ut aut illos nobiscum expellant aut nos cum illis teneant? nisi quod in eo magis honorant, quod saltim exilio ab hereticis separant. monachus - pro dolor!

—monachis et minatur et inportat exilium, et hoc monachus apostolicam cathedram tenere se iactans. non nouit terrori natio ista succumbere et inpendenti gladio magis ceruices quam manus subicit. quis enim monachorum exul patriae non exul est mundi? quid necesse est auctoritate publica et rescripti inpendiis et toto orbe discursibus? tangat saltim digitulo, et ultro exibimus. domini est terra et plenitudo eius. Christus loco non tenetur inclusus.

Praeterea, quod scribit nos per te et Romanam ecclesiam [*]( 18 Ps. 23, 1 ) [*]( 1 uoluntatem F alt. et om. A 2 fundendo enim A sang. et pat. mag. g sanguine J 4 si s.l.Ju quod u degemus A legimus lu 5 nouerant A persec(q u)utiones Au 6 hereticique (que exp.).E hęreticorumque F maximae Fa.r.J ut nonnulli iactitant A 7 auderent u 8 solus Fa.c.J ecclesiae (e u) Au,Fp.c. 9 eclesias I oro — 13 iactans om. A est] add. ista g 11 eos F quos .Ep.e. saltem J,Ia.c.(s.l.) 12 minitatur u impetrat g 13 mon.] add. et post hoc u tenere] habere s non nouit] nescit A 14 natio ista] mens xpiana A 15 exul] non exul A 16 pr. est om. u qui Fl necesse] opus s auctoritatem A publ. et rescr.] publiciter scripti A 17 saltem A,Ja.c. et] ex I 18 exhibimus Ap.c.Fa.r. J exiuimus (ui exp.)u 19 continetur JI 20 propterea lu possim plura dicere et cotidiano(u s.l.m2)s iniurias nostras, quibus (add. nos s.l.) blanditur bonus pastor inuitat ad pacem, flebili explicare sermones (alt. s exp.), possim (ex possem m2) epistolis eo sensu, quo scriptae sunt, respondere, uerum studio et expectatione pacis feruenti stomacho uerba non commodo. quaerantur alii libere, quos ledere lesus ipse non audet. ego interim (ex-rem) non silebo et dispensationem uel inpe (ex i)ritiam simulabo uel metum. quid enim mihi accusanti facturus est, qui, ut ipse testatur, laudanti detrahet? illud autem (c/. p. 112,18—23)A scribis FJI scripsit u scribit beatitudo tua A romane ecclesie u romam I )

118
communicare ei, a quo uidemur comminus separari, non necesse est ire tam longe: et hic in Palaestina eodem modo ei iungimur et — ne hoc quoque procul sit — in uiculo Bethleem presbyteris eius, quantum in nobis est, communione sociamur. ex quo perspicuum est dolorem proprium causam ecclesiae non putandum nec stomachum unius hominis, immo per illum aliorum, generali ecclesiae uocabulo nuncupandum.

quapropter, quod m pnncipio epistulae dixi, etiam nunc repeto:nos uelle Christi pacem, ueram optare concordiam et te rogare, ut illum moneas pacem non extorquere, sed uelle. sit praeterito nostrarum contumeliarum dolore contentus; uetera uulnera saltim noua obliteret caritate. sit talis, qualis ante fuit, quando nos suo arbitrio diligebat. uerba ei de alieno stomacho non fluant; faciat, quod uult, et non, quod uelle conpellitur. aut quasi pontifex cunctis aequaliter imperet aut quasi imitator apostoli uniuersorum saluti ex aequo seruiat.