Epistulae

etin alio loco: unde cum infinita cautione tractandum est, ne forte, cum animae salutem fuerint consecutae et ad beatam uitam peruenerint, animae esse desistant. sicut enim uenit dominus atque saluator quaerere et saluum facere, quod perierat, et perditum esse desistet, sic anima, quae perierat et ob cuius salutem uenit dominus, cum salua facta fuerit, anima esse cessabit.

illud quoque pariter requirendum, utrum, sicut perditum aliquando non fuit perditum et erit tempus, quando perditum non erit, sic et anima fuerit aliquando non anima, et fore tempus, quando [*]( 9 Orig. n. d. II 4, 3 p. 130 12 ibid. II 6, 3 p. 142 15 *loh. 10,18 17 Orig. n. d. II 8, 3 p. 155 20 cf. Luc. 19, 10 ) [*]( 1 dissoluitur TID nihilum g nihili TID nichili B 2 ἀντιζώνη s anti AQNNN II dnitiAQNNH D ANTIQNNN B 3 uocatur B 4 spera B 5 in om.g 6 seruabuntur IID conseruabitur g 7 dicitur (ur eras.)II 8 errorem B 11 in om.llD 12 alia ex illa II 15 qua s.l.m2ll tollet s 16 pono B 20 uuenit II 22 et] ut g esse -23 anima in ras. m2B desistat IID 24 fuerit facta B 25 cessauit IID 26 sicut s.l.m2B 28 aliq. fuerit g 29 non om.ç forte II )

et post multum de anima tractatum hoc intulit. vovg, id est mens, corruens facta est anima et rursum anima instructa uirtutibus mens fiet. quod et de anima Esau scrutantes possumus inuenire, propter antiqua peccata eum in deteriori uita esse damnatum. et de caelestibus requirendum est, quod non eo tempore, quo factus est mundus, solis anima — uel quodcumque eam appellari oportet-esse coeperit, sed antequam lucens illud et ardens corpus intraret.

de luna et stellis similiter sentiamus, quod ex causis praecedentibus licet inuitae conpulsae sint subici uanitati, ob praemia futurorum non suam facere, sed creatoris uoluntatem, a quo in haec officia distributae sunt.

Ignem quoque gehennae et tormenta, quae scriptura sancta peccatoribus comminatur, non ponit in suppliciis, sed in conscientia peccatorum, quando dei uirtute et potentia omnis memoria delictorum ante oculos nostros ponitur et ueluti ex quibusdam seminibus in anima derelictis uniuersa uitiorum seges exoritur et, quidquid feceramus in uita uel turpe uel inpium, omnis eorum in conspectu nostro pictura describitur ac praeteritas uoluptates mens intuens conscientiae punitur ardore et paenitudinis stimulis con-foditur.

et iterum: nisi forte corpus hoc pingue atque terrenum caligo et tenebrae nominandae sunt, per quod consummato hoc mundo, cui [*](2 Orig. 7t. d. II 8, 3 p. 161 4 cf. Mal. 1, 2-3 17 cf. Oiig. zi. d. II10, 4 p. 177 25 ibid. II 10, 8 p. 182 ) [*]( 1 multo 77 2 haec II mens(»\'« ras. ml; fuit corr)ruens B 3 fracta D rursus B instructus Tla.r.D instructis Ilp.r. 5 possu(mus s.l.add.nt2)II 6 antiqua] aliqua B 7 req. est] credendum est (utrumque tnras.m2)B 9 quocumque 77 appellare II 10 opor D ceperit B 11 ardens] add. illud II 16 distributa sint 77 17 et tormenta in mg.B 18 comm. pecc. 77 punit II p.c.m2D punire B suppl.] simplicis IID 22 quicquid IIB 23 discribitur/7 uoluntates B 24 induens IT conscientia D ard. pun. B penit. B ple(§/7)mt.IlDa.c . 26 nominandi77 27 su.ats.l.B]seq.postea(eras.)77 cui] cum 77 )

et in fine secundi uoluminis de perfectione nostra disputans intulit: c u mque in tantum profecerimus, ut nequaquam carnes et corpora, forsitan ne animae quidem fuerimus, sed mens et sensus ad perfectum ueniens nulloque perturbationum nubilo caligatus, intuebitur rationabiles intellegibilesque substantias facie ad faciem.