Vita Sancti Severini

Eugippius

Eugippius. Eugippi Opera (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 9, Part 2) Knöll, Pius, editor. Vienna: Gerold, 1886.

dimissis itaque barbaris ipse de Christi miraculis gratulatur, de cuius et miseratione [*]( 1 percunctatus M 4 sed] et CO 5 prqcepit V 7 uictores] auctores N dei] et dei COL iruermes (h rasa) L inhermes M 10 perge fidenter CGMNTV: om. L 11 nam CGMNTV: ia L praheunte G 13 ad] a F 14 coeperis T cqperis MV incolomes NTV 15 ticuntia NTV: ticuncia M tyguntia CO tigantia L predictos L1 16 inueniunt] inuenerunt CGL 17 ceteros LMN uinctos] uero uinctos CGL 18 praeceperat] pdixerat L adduxere CGL 19 denuntiate CGL 20 predandi Ll hue] hunc OxN 21 et MTV: om. CGLN uindicte V iuditio M 22 deo] ds V 24 subministrent LMNT1: sumministrent CO T\'V 25 gratubatur M de cuius - promittit] om. M miseratione] miratione O ) [*]( VIIII. 2. ) [*]( 2 )

promittit numquam illud oppidum hostium praedas ulterius experturum: ciues tantum ab opere dei nec prospera nec aduersa retraherent.

Deinde beatus Seuerinus in locum remotiorem secedens, qui ad Vineas uocabatur, cellula parua contentus, ad praedictum oppidum remeare diuina reuelatione compellitur, ita ut, quamuis eum quies cellulae delectaret, dei tamen iussis obtemperans monasterium haud procul a ciuitate construeret, ubi plurimos sancto coepit informare proposito, factis magis quam uerbis instituens animas auditorum.

ipse uero ad secretum habifcaculum, quod Burcum appellabatur ab accolis, uno a Fauianis distans miliario, saepius secedebat, ut hominum declinata frequentia, quae ad eum uenire consueuerat, oratione continua deo proprius inhaereret. sed quanto solitudinem abditam incolere cupiebat, tanto crebris reuelationibus monebatur, ne praesentiam suam populis negaret afflictis.

proficiebat itaque per singulos dies eius meritum crescebatque fama uirtutum, quae longe lateque discurrens caelestis in eo gratiae signa pandebat. nesciunt enim latere quae bona sunt, cum iuxta sententiam saluatoris nec lucerna sub modio contegi nec in monte posita ciuitas possit abscondi.

inter cetera enim [*]( 20 cf. Matth. 5, 14. 15 ) [*]( 1 numquam L illo V experturum] x et um in ras. a m. 1 T 4 in remotiore loco M secedens] recedens CL qui] quod CG 5 winbercuineas cod. Vind. 1064 fol. 64\' contentus] ctept\' V 6 ut] om. L 8 haud] haud T haut L; om. M procul] om. M 9 CQpit OGL\'MTV 10 animas] animos OG; om. L auditorum] om. .L secretiu N 11 burgum CGL apellatur (sic) M wienafabiaois GLNTV fauianis cod. Vind. 1064 12 sepius GLNV 14 proprius Hartel (comparat. aduerb. proprie cl. Neue Lat. FormenU II 114): propius GGM propitius NTV propitio L inhereret CGNTV sollicitudinem N abditam] om. CGL 15 crebrius CG relationibus M 16 presentiam L populis] popllf M denegaret CGL qa 17 meritum eius G 18 caelestis] cqlestis (qa add. m. 2) L gratiae] gra L 20 lucerna M 21 monte] inte V ciuitas posita M caetera GL )

magnalia, quae illi saluator indulserat, praecipuum abstinentiae munus accipiens carnem suam plurimis subiugabat inediis, docens corpus cibis abundantioribus enutritum animae interitum protinus allaturum.

calciamento nullo penitus utebatur: ita media hieme, quae in illis regionibus saeuiore gelu torpescit, nudis pedibus ambulare contentus singulare patientiae dabat indicium, ad cuius immanitatem frigoris comprobandam testem constat esse Danuuium, ita saepe glaciali nimietate concretum, ut etiam plaustris solidum transitum subministret.