Instructiones

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Tot uiros et magnos seduxit false prophetans,
  2. Et modo reticuit qui solebat esse diuinus.
  3. Erumpebat eiim uoeis quasi mente mutata,
  4. Tamquam illi deus ligni loqueretur in aurem.
    5. [*]( XVIII Hoc acrostichon, suo loco positum in C, omissum in B* et At extrema codicis B parte additum est manu Bigaltii (= B\') ; de qua re cf. S. 107 p. 718 sq. — De Ammudate recentiore aetate disputauerunt Hamann in Ludwigi praefatione p. XXXIII, Mordtmann et Bedslob in Zeitschr. d. deutsch. morgenl. Gesellsch. XXXI p. 91 sqq.; XXXII p. 733; Ed. Meyer in lex. mythol. Boscheri p. 291; Studniczka in archaeol.-epigr. Mittheil. aus Oesterreich-Ungarn VIII p. 59 sqq. 2 qd pterisse C 3 Ammudatem qui scripsi; Ammua datemque B2 rv; Ambuatemq C morecolebant C; more (= stulte?) tollebant? 4 aede B\'rv; edem C 5 Mittebat C numine B2\'rv; nomine C 6 snmum C cesar C auro C 7 Defecit Bzrv (= mortuwn est; cf. 6, 12j 16; Gypr. p. 254, 26 H.); Defieit C numen vel escripsi; nnmen nt CB\'; nnmen, ant r; nnmen aut Ochl.; Bnmen: ant Ld 8 constat qui B2rv coostatq C eundem B2rv; eud5 C 9 sedant scripsi; seducunt CB2r2; seducit E1r2v false CrOehl. (cf. 19, 13; II 32, 12; C. A. 393); falsa B\' Ld propketant Pitra (Spicil. IV p. 225) perperam sibi uidebatur in codiee. legisse 10 modo reticuit qui B2rv modere tacuitq C; retacuit for- tasse retinendum II Erumpebat OB\'Ld; Erumpebant rOehl. uocis C (Verg. Aen. 11, 377 rnmpitque has imo pectore uoees); uoces rOehl.; nenis B*Ld 12 Tãquã C )
    24
  5. Dicite nunc ipsi, si non sunt numina falsa,
  6. Ex eo prodigio quot perdidit ille propheta.
  7. Oblitus est iste prophetare, qui ante solebat.
  8. Monstra deo ista fincta sunt per uiniuoraces,
  9. Audacia quorum damnabilis numina fingit.
  10. Gestabatur enim et aluit tale sigillum:
  11. Nunc et ipse silet, nec ullus de illo prophetat.
  12. 0 nimium sed〈ulo〉 uos ipsos perdere uultis.
    XVIIII. NEMESIACIS VANIS.
  1. Non ignominium est uirum seduci prudentem
  2. Et colere tale 〈a〉 m aut Dianam dicere lignum?1
    3. [*]( 13 B sunt C (cf. 37, 10); non sint Barv numina B2rv; nomina C 14 pdigio C quot B\'r Ld (= si repvtaueris quot; epiphonema causale relatiuum; cf. b. Gbl. 12 p. 176); qd C; quod Oehl. II Monstra deo C; MonBtra adeo B*rv; Monstra dei Hanssen fincta (r̃?) C (cf. 12,13; 19, 4); ficta sunt B2rv u7ni (sic !) uoraces C 17 Auditiacoru C noma C 18 Gestabatur (sc. curru uel equis) Hanssen; gestabnnt C; Gestabant B2rv aluit C; aruit B*rv 19 Nunc C Mordtmann (coniecturâ; cf. S. 107 p. 751); Nam B\'rv 20 0 nimium sed〈ulo) uos scripsi (cf. quae adnotantur in 7, 9); Omnia sed uos C; Omnino sed uos B2 rv; (prophetat |) Omnino; sed uoa v; Omnia no(uistis); sed nos Hanssen; foriasse ut 7, 9 legendum: 0 nimium stnlti perdere C (post perdere tres litterae erasae) B\'r Oehl.; dementes perdere Pitra Spicil. I p. 543; deperdere Ld uoltis B* XVIIII De argumento huius acrostichi conferenda sunt, quae Oehler in commentario affert 1 uirum CAlr Oehl.; uirium BAm; Virbium Ld haec addens in commentario: -hoc l. nomen proprium desiderari ex uerbis hisce: colere talem aut Dianam dicere lignum adparet; neque uero deae nemoris numen quodlibet coniungi potest, sed solus deus nemoris ac uenationis Dianae similis uel eiusdem deae sacerdos, quem esse Virbium antiquissimum Regem Nemorensem ac sacerdotem Dianae in nemore Ariciensi cultae codicum scriptura probatur\' 2 Et colere CBrv; Aut colere A tale〈a〉m scripsi (= ramum desectum; cf. Seru. in Verg. Aen. 6, 136; Arnob. adu. nata 6, 11 coluisse .. lignum Icarios pro Diana indolatum; Boscheri lex. mythol. p. 595; de uocabulo talea (Ital. taglia) cf. Non. 4, 473 taleas scissiones lignorum uel praesegmina Varro dicit (r. r. 140,4); Dies, etym. Woerterb.4 p. 313 sq.); -talem Orv aut Dianam Arv; audianft CB; aut diuam Oothofredus in adnot. in cod. Theodos. XTV 7, 2 lignium B )
    25
  3. Mane ebrio, crudo, perituro creditis uno,