De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

Addis autem etiam hoc praedictis impietatibus tuis quod eleuationem domino in caelum spiritus condonarit, ostendens scilicet sacrilego sensu tuo, quod tam inbecillum ac tam [*]( 2 onoratior N 3 is qui... dMcendebatur om. M descedebat N his qui deferebat M 7 intelligi Mp 8 quam his M 9 ci I credere p 10 eadem om. Np 11 poenitos N 12 scs N 13 cum om. M 19 triboli Nl 20 qualitatis aua M producunt Np 22 hereos p subules M soboles N\'pa 23 radice. Lcporius ille Mv 24 nostrum] non M 26 dei om. M spiritum] xpra Np 27 eandem p1 28 autem om. Np suis N )

380
egenum dominum legum Christum fuisse credis, quod, nisi eum spiritus eleuasset in caelum, adhuc hodie forsitan futurum aestimares in terra. ad probationem autem dicti etiam testimonium sacrum adhibens ait, inquis, enim: dans mandata apostolis, quos elegit, per spiritum sanctum eleuatus est.

quid te appellem, quid te aestimem, qui corrumpendo diuinas litteras id agis, ne testimonia sacra habeant uim testimoniorum? nonum audaciae genus, quae id efficere argumentis nequitiae suae nititur, ut falsitatem ueritas confirmare uideatur. non enim ita in apostolicis actibus dictum est, ut tu ais. quid. enim scriptura dicit? quae coepit Iesus facere et docere usque in diem qua praecipiens apostolis, per spiritum sanctum quos elegit, assumptus est.

quOd. utique hyperbaton est et ita intellegendum: quae coepit Iesus facere et docere usque in diem qua assumptus est, praecipiens apostolis, quos elegit per spiritum sanctum, ut responderi tibi forsitan amplius quam testimonio ipso in hac parte non habeat, quia sufficere utique ad plenum ueritati debet integritas testimonii, si falsitati poterat satis esse corruptio. sed tamen tu, qui putas dominum Iesum Christum non potuisse caelum ascendere nisi eleuatus esset a spiritu, dic mihi quomodo ipse ait: nemo ascendit in caelum nisi qui de caelo descendit, filius hominis qui est in caelo?

agnosce ergo quam ridicule et stulte putes non potnisse eum caelum ascendere, qui, cum descendisset in terris, numquam afuisse dicatur e caelo, et an possibile ei fuerit linquenti inferos caelum ascendere, cui promptum fuerit etiam in terris [*]( 4] Act. 1, 2. 11] Act. 1, 1-2. 22] Ioh. 3,13. ) [*]( 3 extimares M 4 ais M enim om. Np 6 te ante estimem om. p extimem N existimem Mv 7 literas M ais M 8 quę M: que p qãe (I. e. quidem) Nl quod Nfv fort. quae quidem 10 actis M 11 dicis M1 13 hiperbaton p 15 et docere om. M assumtus N 17 re- sponderT N1 respondere M 18 habeat Np: cf. Rdnsch, It. v. Uwlg. p. 449 adnot. 13 debeat Mv 19 debeat Mv correpcio Mv corrumptio p ut solet 24 ridicula et stulta M 25 cum] de celo M descendiset M terras p nunquam M 26 affuisse p dicatur om. M e] ae N 27 scandere Mp proptum N fuerat M )

381
sito semper in caelestibus permanere. quid autem illud quod ipse ait: ascendo ad patrem meum? numquid in ascensione hac intercessuram opem indicauit alterius, qui in hoc ipso quod ascensurum se esse dixit uirtutem propriae potestatis ostendit? Dauid quoque de ipsa domini ascensione ascendit, inquit, deus in iubilatione, dominus in uoce tubae: euidenter maiestatem ascendentis per potestatem ascensionis explicuit.