De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Et quomodo idem ante mundi ortum, qui nuper ortus? scilicet quia idem in homine nuper ortus, qui ante ortum omnium deus, et ideo Christus totum nominatur quod deus, quia tanta est Christi et dei unitas, ut nemo utique iam omnino possit uel Christum dicens non deum in Christi nomine dicere ts uel deum dicens non Christum in, dei nomine nuncupare, ac sic unito sibi penitus per maiestatem sacrae natiuitatis utrius-que substantiae sacramento, quidquid erat, scilicet homo et deus, factum est totum deus.

unde apostolus Paulus uidens [*](12]\tHebr. 13, 8. 1 errorem Mp1\t3 uobis inquit Mv 7 erat] fuit uel erat p docuit esse pv 8 quod N1 9 unitate N1 11 memorarit M: memoraret Npv euidentissime declarauit p 13 quo N1 superiori p 14 a] in M 15 palpari xps per se possit M spiritus per se pv 16 cui] cum p 17 iesus christus p 23 nominatus Np 27 sic] si p 28 quicquid p)

numquid et hoc aliqua interpretationis adiectione indiget, cum tam copiose et euidenter expressum sit, ut in se non solum rerum fidem, sed etiam expositionis habeat claritatem? gratias enim agere nos patri iubet, magna utique causa agendae gratiae adiecta, quia dignos nos fecerit in portione sanctorum et ereptos de potestate tenebrarum transtulerit in regnum filii dilectionis suae, in quo habemus redemptionem, remissionem peccatorum, qui sit imago dei inuisibilis, primogenitus uniuersae creaturae, quia in ipso ac per ipsum creata sint omnia, quorum utique sicut factor ipse, ita etiam gubernator sit. et quid post haec? ipse est, inquit, caput [*]( [ 3] CoL 1, 12-20. ) [*]( 1 eiplicabilis p 2 archanum NMp 3 populas Nx 4 patri om. M in parte] portione Mv 7 et remissionem M redemtionem per sanguinem ipsius, remissionem a 12 ipse est ante omnes et omnia om. M 17 reconciliari Np in ipsum] et in ipso M pacificare M 20 tam] ita Mv 23 causae N fecit Np in om. Mv 24 transtulit p 25 habeamus v 26 et remisBionem a 28 sunt M ita om. M 29 capud p )

resurrectionem quasi generationem scriptura nominat, J quia, sicut generatio uitam creet, ita resurrectio generet ad M uitam. unde etiam resurrectio ipsa regeneratio nuncnpatur-зų secundum illud domini testimonium: amen dico uobis, quo(quod uos, qui secuti estis me, in regeneratione, cum se—1 derit filius hominis in sede maiestatis suae, sedebitiE3l! et uos super sedes duodecim iudicantes duodeciior I tribus Israhel. ergo primogenitum ex mortuis eum dicit, quem superius inuisibilis dei filium atque imaginem praedicauit. quis autem imago inuisibilis dei nisi unigenitus, uerbum dei? et quomodo is resurrexisse ex mortuis dicitur, qui imago ac uerbum dei inuisibilis nominatur?

et quid tamen adhuc additur? I ut sit, inquit, in omnibus ipse primatum tenens, quia ! in ipso conplacuit omnem plenitudinem habitare, et per ipsum reconciliare omnia in ipsum, pacificans \' per sanguinem crucis eius, siue quae in caelis siue quae in terra sunt. numquid indiget primatu uniuersorum creator omnium, aut primatu eorum quae a se facta sunt ipse I qui fecit? aut numquid dici de uerbo potest, quod in eo, qui sit primogenitus ex mortuis, conplacuerit omnem plenitudinem habitare, qui utique unigenitus filius dei-, uerbum dei ante uniuersarum rerum exordia, patrem inuisibilem in se habens I ita prius omnem plenitudinem in se habuit, ut esset ipse * omnium plenitudo?

et quid postremo? omnia, inquit, pacificans per sanguinem crucis eius, siue quae in caelis I sunt siue quae in terris. manifestauit utique apertissime. de quo diceret, quem primogenitum ex mortuis nominasset., numquid enim per uerbi aut spiritus sanguinem reconciliata, ac pacificata sunt omnia? non utique. neque enim in naturam -1 [*]( 3 uita N] ad uitam M creat pv geoerat pv, 4 generatio M 9 isrf N israel Mp 10 inuisibilis M: inuisibilem Npc 12 et om. M dicetur M ac] aut M 13 addetur M 14 in omnibus om. Mv 16 reconciliari p omnia. et in ipso pacificare M 17 caelis sunt sius M 18 primatu M 19 primatum N1M principatu p 20 quod] ut M 21 ex mortuis ... 22 unigenitus om. p 22 dei et uerbum M 23 nniuersa Mpav 25 omnia|nia N 27 terra Mv )

et ideo pulchre ac mirabiliter ab ipso unigenito filio dei usque ad unitum filio dei filium hominis praedicatio apostolica descendit, ut, sicut ipse rerum ordo, ita etiam doctrinae sermo decurreret, ita cuncta inseparabili conexione et quasi quodam ponte continuans, ut sine ulla penitus diuisione et interuallo eum, quem in principio mundi legeres, in fine temporis inuenires, neque ulla omnino distractione impiae discissionis admissa unum in carne atque in spiritu filium dei crederes, cum ita apostolicum magisterium deum pariter atque hominem per sacramentum corporeae natiuitatis unisset, ut eundem tibi reconciliantem in cruce omnia demonstraret, quem ante exordium mundi imaginem dei inuisibilis praedicasset.