De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Hoc ergo sacramentum, quod et manifestatum est in I carne et apparuit in mundo et gentibus praedicatur, multi sanctorum ueterum, sicut praeuidebant in spiritu, ita uidere etiam in carne uoluerunt. amen enim inquit dominus dico uobis, quia multi prophetae et iusti cupierunt uidere quae uos uidetis, et non uiderunt, et audire quae auditis, et non audierunt. et ideo Esaias propheta utinam, inquit, domine, disrumperes caelos et descenderes, sed et Dauid: domine, inclina caelos et descende, Moyses quoque ostende, inquit, mihi te ipsum, ut manifeste uideam te.

nemo admodum propius quam Moyses legem capiens ad loquentem de nubibus deum atque ad ipsam admodum praesentiam maiestatis accessit, et quomodo, cum . nemo propiora quam ille de deo cerneret, adhuc manifestiora poscebat dicens; ostende mihi te ipsum, ut manifeste uideam te? scilicet quia hoc ille fieri precabatur quod isdem admodum uerbis apostolus factum esse dicebat, id est ut palam dominus manifestaretur in carne, palam appareret in mundo, palam assumeretur in gloria, at omnia oculis tandem carnalibus sancti cernerent quae spiritalibus pracuidebant. [*]( 4] Eph. 5, 32. 12] Matth. 18,17. 15] Esai. 64,1. 17] Pe. 143, S. 18] Ei. 33, 13 (LXX). ) [*]( 1 deuin M est illud Mv 2 ad om. M ammiratio N 5 et ante ecclesine eras. in N ecclesiae caro p 6 si N1 ac sic ... 8 continetur om. M 9 ergo] onim M et om. M 10 multis M 12 dominus om. N 14 audietis p* 15 ysaias p 17 caelos tuos M 18 ost.endit M mihi iuquit p 19 ammodum proprius N 20 aceipions M cupiens p1 de] e Mv aq; M ammodiun N 22 propriora p manifcstaciora M 23 manifeste ut M fort. recle 25 atmnodum N 26 in ante mundo om. Nav 27 gloriam M 28 spualibus M 1 )

Alioquin si, ut haereticus ait, deus futurus in domino Iesu Christo erat uelut in statua et in organo, id est ut habitaret tantum quasi in homine et loqueretur quasi per hominem, non ut ipse esset qui habitaret atque ex se et suo corpore loqueretur deus, iam utique sic et habitarat in sanctis et locutus fuerat e sanctis, in his quoque ipsis quos supra dixi, qui aduentum ipsius precabantur, sic erat ac loquebatur.

et quid necesse erat ut hoc omnes poscerent quod habebant, si hoc petebant quod iam acceperant? aut quid uidere oculis cuperent quod corde retinebant, praesertim cum plus sit eandem rem habere quempiam intra se quam uidere extra se? aut si sic habitaturus erat in Christo deus sicut in sanctis omnibus, cur magis Christum uidere sancti omnes cuperent quam se ipsos? et si eandem rem uisuri in domino Iesu erant quam in se habebant, cur non plus multo arbitrarentur eandem rem in se habere quam in altero uidere ?

sed erras, mfelix furor, non intellegens, ut apostolus ait, et quae loquaris et de quibus adfirmes. omnes enim prophetae et sancti portionem quandam diuini spiritus, prout capere poterant, a deo acceperunt, in Christo autem omnis plenitudo diuinitatis habitauit atque habitat corporaliter. et ideo longe de eius plenitudine omnes sunt, ex cuius plenitudine aliquid accipiunt: quorum adimpletio Christi munus est, quia uacui utique omnes erant, nisi ipse esset omnium plenitudo.