De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

honorare autem deum ac dei filium nisi in Christo unigenito dei filio nullus ualet, quia spiritum ipsum utique [*]( 20] Ioh. 5, 22-23. 23] I Ioh. 2, 23. ) [*]( 2 Nectetur Mpv (Uulg.) confltebitur omnis lingua. Mv 4 et sicubi M 5 inseparabilem Np: geminam pgnituB M inseparabilcm penitus v 7 epistola NM epla p 8 tribu∗∗na∗ali N 10 fribola N 12 in tribunal dei N ante agnosce N iterat uerba Agnosce in tribunali dei tribunal christi 14 metuae N es iudicandus p iud. es 0 17 uenios ante tri. bunal Christi om. M 18 documeutum inerplicabile M 20 potestatem Μυ quenquam M 21 omne iudicium Np (Uulg.) 23 et filium negat M 26 honorant N neque patrem M )

271
honorandi dei nisi in spiritu Christi habere non potest, dicente apostolo: uos autem in carne non estis sed in spiritu, si tamen spiritus dei habitat in uobis. si quis autem spiritum Christi non habet, hic non est eius, et iterum: quis accusabit aduersus electos dei? deus qui iustificat. quis est qui condemnet? Christus Iesus qui mortuus est, immo qui resurrexit. uides ergo iam, etsi non uis, nullam omnino penitus uel inter spiritum dei et spiritum Christi uel inter iudicium dei et iudicium Christi esse distantiam. tu elige utrum malis: alterum enim fieri necesse est, ut aut Christum deum esse fide intellegas aut in Christo deum damnatione cognoscas.

Sed uideamus tamen cetera quae sequuntur. scribens ad Corinthiorum ecclesiam idem de quo superius locuti sumus doctor ecclesiarum omnium Paulus ita locutus est: Iudaei, inquit, signa petunt et Graeci sapientiam quaerunt, nos autem praedicamus Christum crucifixum, Iudaeis quidem scandalum, gentibus autem stultitiam, ipsis autem qui salui fiunt Iudaeis atque Graecis, Christum dei uirtutem et dei sapientiam. o fortissimum fidei magistrum, cui docenti ecclesias parum etiam hoc loco uisum est ut christum deum esse diceret, nisi crucifixum addidisset, scilicet ut ad exertissimam et ualidissimam fidei doctrinam eundem, quem crucifixum diceret, dei sapientiam praedicaret.

non ergo subtilitate aliqua aut ckcuitione uerbomm usus est nec in praedicando domini euangelio crucis Christi nomen erubuit. et licet hoc scandalum esset Iudaeis et stultitia gentibus, deum audire natum, deum audire corporeum, deum audire I passum, deum audire crucifixum, non tamen ille propter [*]( 2] Rom. 8, 9. 5] 1. c. 33-34. 15] I Cor. 1, 22—24 ) [*]( 5 eloctos N 6 coudempuet NMp 8 poeuitus N 10 enim e duobus fieri M 11 ut om. Np intelligas Mp 12 dnmpnatione NMp 13 Sed] Si p sequutur N secuutur Mp 15 ccclaesiarum N 18 autem om. N (non p) 19 qui salui fiunt om. Np Graecis] gentibus M 21 docentis AT patrum Nf 23 certissimam p et] nc Mt 24 eUDdemque orucifiium N 2ã suptilitnte N circumitione Mv ) [*]( S5* )

272
Iudaici scandali impietatem uirtutem pietatis suae eneruauit aut propter alienae stultitiae infidelitatem fidei suae robur imminuit, sed palam, constanter, fortiter eum, quem mater ediderat, homines occiderant, lancea perforarat, crux distenderat, uirtutem dei et sapientiam praedicabat, Iudaeis quidem scandalum, gentibus autem stultitiam.

sed tamen hoc, quod erat aliis scandalum ac stultitia, aliis erat uirtus dei et sapientia. pro diuersitate enim personarum erat diuersitas sensuum, et quod expers sani intellectus et incapax ueri boni diffidentia insipiens denegauerat, id intra ipsos animae recessus sacrum esse ac salutiferum fides sapiens sentiebat.

Dic mihi ergo, haeretice, hostis quidem omnium, sed, tuus maxime, cui crux domini Iesu Christi et cum Iudaeis scandalum est et stultitia cum gentibus, qui sacramenta uerae salutis et illorum respuis scandalo et istorum non sapis stoliditate: cur Pauli apostoli praedicatio aut paganis stultitia. aut Iudaeis scandalum fuit? numquid potuerat offendere homines, si Christum, ut tu asseris, solitarium esse hominem etiam ipse docuisset? cui enim natiuitas illius, cui passio, cui crux, cui peremptio incredibilis aut grauis esse potuisset? aut quid noui uel inauditi in se Pauli praedicatio habuerat, si id passum hominem Christum esse dixisset, quod passim cotidie in hominibus condicio humana toleraret?

sed illud utique erat quod gentilis stultitia non recipiebat, quod Iudaica infidelitas respuebat, quod Christum utique, quem illi, ut tu, solitarium hominem arbitrabantur, apostolus deum esse dicebat. hoc erat utique quod impiorum sensus refutabat, quod perfidorum aures ferre non poterant, in homine Iesu Christo dei praedicari natiuitatem, dei asseri passionem, dei adnuntiari crucem. hoc utique erat graue, hoc incredibile, quia hoc erat incredulum a [*](5] 1. c. 23. I ) [*]( 1 scandalu pietatem N iuneruauit M 2 robor N 3 mater] caro Mr 8 sensum N 9 aani] animi p 10 degenerauerat « 12 ergo om. Np hereticac N 13 domini uostri r 14 quia M 17 poterat M 19 cura enim N* 21 aut inauditi M fuerat M 22 quos p omnibus N1 23 conditio N tolleraret N )

273
humanae audientiae, quod inauditum fuerat diuinae contigisse naturae.

Itaque securus es tali affirmatione atque doctrina, quod numquam praedicatio tua aut gentilibus stultitia aut Iudaeis scandalum erit: numquam tu a Iudaeis atque gentilibus aut cum Petro crucifigeris aut cum Iacobo lapidaberis aut cum Paulo capite plecteris, non enim habet praedicatio tua illorum offensionem. solitarium hominem natum, solitarium passum asseris. timere non potes, ne persecutione sua illi te laedant, cum tu eos tua praedicatione confirmes.