De Incarnatione Domini Contra Nestorum

o affectum et fidelissimi apostoli et piissimi propinqui, qui inaestimabili caritate mori uult et pro cognatis ut proximus et pro discipulis ut magister. et quae tandem causa ei, ut mori uellet? una utique, ut illi uiuerent. uita autem eorum in quo continebatur? in hoc scilicet, ut ipse ait, ut deum Christum secundum carnem natum ex sua carne cognoscerent. et ideo utique apostolus plus dolebat, quia [*]( 8] Loc. 1, 35. 15] Rom. 9, 3—5. ) [*]( 4 et 5 quicquid Mp 8 tu ideo p 9 intelligere Mp 10 aug. mentare p1 11 separare. Explicit liber secuudus, Incipit liber tertius NMp 14 id est] idem p1 17 mei om. M israèlitae M 18 testatam Mv 19 promissiones Mu 20 et om. Mv 21 et om. M 22 ineitimabili N M 24 u|elit M 25 iUorum M )

ex quibus Christus, inquit, secundum carnem, qui est super omnia deus benedictus in saecula: eum scilicet ex illis Christum natum ait secundum carnem, qui sit super omnia deus benedictus in saecula. Christum utique secundum carnem natum ex illis non negas: sed idem, qui ex illis natus est, deus est. quid circumis? quid tergiuersaris? Christum ex Israhel natum secundum carnem deum esse apostolus dicit: tu doce quando non fuerit er quibus Christus, inquit, secundum carnem, qui est super omnia deus. uides, quia hoc apostolus unitate coniunxerit, separari a Christo deus omnino non potest. sicut enim ex illis Christum apostolus praedicat, ita deum in Christo esse confirmat.

aut utrumque hoc neges necesse est aut utrumque fatearis. natus secundum carnem Christus ex illis dicitur, sed idem in Christo deus ab apostolo praedicatur. unde et alibi: deus enim erat in Christo mundum reconcilians sibi. diuidi hoc ab alterutro nequaquam potest. aut Christum ex illis editum denega aut ex uirgine deum in Christo editum confitere, qui est, inquit, super omnia deus benedictus in saecula.

Sufficere quidem fidelibus ad indicandum maiestatem diuinitatis nomen dei abunde potuit: sed addendo super omnia deus benedictus blasphemiam perfidae assertionis exclusit, ne quis scilicet impiorum uocabulum dei interdum etiam hominibus temporarie dono diuinae dispensationis indultum ad iniuriam summae diuinitatis assumeret et contumeliosis deo comparationibus coaptaret, sicut utique illud quod ad Moysen dicit deus: dedi te deum Pharaoni, aut illud: ego dixi: [*]( 2] 1. 0. 5. 10] 1. 0. 17] II Cor. 5,19. 20] Rom. 9, 5. 23] L o. 29] Ex. 7,1. PB. 81, 6. ) [*]( 1 ifrf N israel p non om. M intelligerent Mp 2 quibus enim M 5 benedictuB in saecula om. M 7 circuis M 8 isrl Np israeI M 12 omnino deus a christo Mp omnino non potest deus a Christo e 14 confirmat ne utrumque M 19 nega M 22 indicandam Mv 28 patuit N 24 excludit N 26 temporariae N temporali M 28 quod om. M: ubi v mosen N moisen p )

nam ubi dicit ego diii, non tam nomen est potestatis quam sermo dicentis. sed et illud ubi dicit dedi te deum Pharaoni, non diuinitatem accipientis, sed potestatem dantis exposuit. nam cum dixerit dedi, in illo utique significata est dei potestas qui dedit, non diuinitatis natura in eo qui accepit. de deo autem ac domino nostro Iesu Christo cum dicitur qui est super omnia deus benedictus in saecula, et res statim probatur in uerbo et uerbi res demonstratur in nomine, quia dei nomen in dei filio non significatio est adoptionis indultae, sed ueritas proprietasque naturae.