Institutiones

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

ita igitur et de ira dei uel furore cum legimus, non ὰνθρωτοπαθω̄ς, id est secundum humilitatem [*]( 1 scilicet et A capitis ac naribus L 2 ac] et L pedibus AH 4 Uneamentis L menbrorum G et corpora ac A 5 dictum L1 G sit L 7 ut om. L1 secumdum G1 10 scribturarum A 11 blasfemia A 12 roabtari H mptibrorum G 13 efficatias H dei om. A 14 debimus W omitata H1 menbrorum G 15 nequeant L imitari G1 utpote Å 16 archanos G\'HL 17 adquae H profatis A 18 sic L1 occulis H perspicstiae HL quia H1 19 inlustrat∗∗ L 91 possumus L nuncupationem L1 24 inoderator H 25 aliut A 27 exoidit H uel] uel cum Lx furorPm A1 28 anopi∗o H ΑΝΘΡωΙΤΟΤΕωC L id est non H secondum humilitatem humanae perturbationis GHLT: humana passione A )

154
} humanae perturbationis, sed digne deo, qui omni perturbations alienus est, sentire debemus, scilicet quo per haec eum iudicem et ultorem omnium quae inique geruntur in hoc mundo possimus aduertere, et retributorem terribilem actuum nostrorum his uerborum significationibus formidantes contra illius uoluntatem quicquam timeamus admittere.

illos etenim timere consueuit humana natura, quos indignari nouit, et ueretur offendere: ut in nonnullis aequissimis iudicibus solet ab his, qui aliquo reatu suae conscientiae remordentur, ira ultrix timeri, non scilicet quod haec in animis eorum qui iuste iudicaturi sunt perturbatio consistat, sed quod ita metuentibus ille sentiatur affectus, qui pro exsecutione legum et examinatione iustitiae et aequilibratione procedit. quae tamen quantalibet animi fuerit mansuetudine ac lenitate prolata, ab his, qui pro suo merito poena plectendi sunt, furor grauis et ira saeuissima iudicatur.

longum est nec praesentis operis, si uoluerimus omnia quae de deo humana significatione figuraliter in scripturis dicta sunt explanare. haec ad praesentem necessitatem, quae contra furoris uitium pertinebant, dixisse sufficiat, ut nullus exinde sibimet occasionem morbi mortisque perpetuae per ignorantiam trahat, unde sanctitas et inmortalitas uitae salutisque remedia conquiruntur.1