Institutiones

haec ei sola cogitatio facta prima ruina est., ob quam desertus a deo, quo [*](2 coeperit L grauiori r: granior C graniore GL7c graoioris HT grauiora Lx seruitutes H 3 uirtntum facultatibus] uirtutibus L 4 nudanit L 6 pro GIILT: prae p 11 docoratum L1 uana. H: cf. XI, 10, 3 12 obseruantie L1 fragilitatem L 14 quemammodum L perait. L 1U languores HL2: languore LI languor GΤυ 17 potuerunt H 18 inquisitioni G\' 19 diuinc Lx 21 pulhritudine II 22 potentiam Li obtenere H 24 egeri L1 25 utpute ILL1 quemammodum L 2G arbitri H confixusL\' afluenter GlH: affluenter G2 L T 28 ei om. L 29 prima Gu cf. mp. 5 et Conl. VIII, 10: om. HLT quo om. L )

Se credidit non egere, instabilis repente ac nutabundus effectus et infirmitatem propriae naturae persensit et beatitudinem, qua dei munere fruebatur, amisit. et quia dilexit uerba praecipitationis, quibus dixerat: in caelum conscendam, et linguam dolosam, qua uel de se dixit: ero similis altissimo, uel de Adam et Eua: eritis sicut dii, propterea deus destruet illum in finem, euellet eum, et emigrabit de tabernaculo: et radicem eius de terra uiuentium. tunc ruinam eius uidentes iusti timebunt, et super eum ridebunt dicentes (quod etiam ad hos, qui se sine protectione auxilioque dei summum bonum perficere posse confidunt, iustissime dirigetur): ecce homo, qui non posuit deum adiutorem suum: sed sperauit in multitudine diuitiarum suarum: et praeualuit in uanitate sua.