Institutiones

principium quoque discutientes uocationis ac salutis humanae, qua non ex nobis nec ex operibus nostris secundum apostolum, sed dei sumus dono gratiaque saluati, liquido poterimus aduertere, quemadmodum perfectionis summa non uolentis neque currentis, sed miserentis sit dei, qui nequaquam laborum uel cursus nostri merito conpensante uitiorum nos facit esse uictores nec aequiperante nostrae uoluntatis industria tam arduum integritatis culmen subiugata qua utimur carne conscendere.

nulla siquidem corporis huius adflictio nullaque cordis contritio ad capessendam ueram illam interioris hominis castitatem possit esse condigna, ut tantam puritatis uirtutem angelis solis ingenitam caelique uernaculam nudo humano labore, id est sine adiutorio dei ualeat obtinere, quia totius boni effectus ab illius profluit gratia, qui tantam perennitatem beatitudinis et inmensitatem gloriae exiguae uoluntati breuique ac paruo cursui nostro multiplicata largitate donauit. [*]( 1] cf. Loc. 23, 40 sqq. 4] cf. n Reg. 12, 13. 11] cf. Eph. 2, 8-0. 19] Rom. 0,16. ) [*]( 1 non distinguit G 2 paradysum G2 paradiso L reoordareniur H intellegemus H: intellegimus GL 3 tautuui H 4 indemptum L1 adeptum Hv 5 tam inmania L penitudinis HL ô dileta H uidemus ex nidemur L 7 equiparasse H 8 qua L1 penitudinis GHL occasaione H 9 materiem LI: materiam GHL\'Tv consumeret L 13 quomammodum LI summam LI 14 dei sit H 16 equiparantis H uolnntis G1 17 subiugatu Lt 10 capissendam H 20 possit HLT: potest Gv 21 familiarem ingenitam L 22 humanoq. H optinero G obtenere H 23 ab om. L eius H que L 24 beatitudinia et inmensitatem om. L uoluntstis L1 )

Omnis enim longaeuitas uitae praesentis, cum ad illam futurae gloriae perennitatem respexeris, euanescit, et dolores cuncti contemplatione illius inmensae beatitudinis effugantur atque ut fumus ad nihil extenuati liquescunt et nusquam ut fauilla conparent.