Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

onde nos quoque non debemus a coepta orationum nostrarum intentione cessare, si nos exaudiri tardius. senserimus, ne forte aut exauditionis gratia dispensatione domini utiliter differatur ant angelus diuinum ad nos beneficium delatnms a facie omnipotentis egressus resistente diabolo demoretur: quem certum est transmissum muneris desiderium ingerere non posse, si nos a propositae petitionis intentione cessasse reppererit. quod etiam supra dicto prophetae procul dubio accidere potuisset, nisi uirtute inconparabili in primum atque uicensimum diem orationum suarum perseuerantiam protelasset.

ab huius igitur fidei confidentia nulla penitus desperatione frangamur, cum orata nostra nos obtinuisse minime senserimus, nec haesitemus super domini sponsione dicentis : omnia quaecumque petieritis in oratione credentes accipietis. retractare namque nos conuenit illam beati euangelistae Iohannis sententiam, qua ambiguitas huius quaestionis euidenter absoluitur: haec est, inquit, fiducia quam habemus ad eum, quia. quidquid petierimus secundum uoluntatem eius, audit nos.

ergo super his tantum plenam nos et indubitabiiem iussit exauditionis habere fiduciam, quae non nostris commodis nec solaciis temporalibus, sed domini congruunt uoluntati. quod etiam [*]( 1 cf. Dan. 10, 2sqq. 17 Mt. 21, 22 20 I Ioh. 5, 14 ) [*]( 1 danielis W0 3 uicesimum D2WO uiciss. P 4 ab incepta W accepta 0 7 diferatur W 8 omnipotentea F1 diabalo FP 9 quem] q; D\' transmissa W 10 proposita W oessare DW cessase 0 11 reppereret V prof. YD 12 accedere VDlOP adque VP 13 uicesimum D\'WOX uiciss. P 14 fidei om. 0 disper. DWP 15 orata (urata F) nostra VO. oratione nostra D oratio nostra P orationem nostram WXv non statim obtenuisse quod poscimas sens. W 17 orationem W 18 acoepietis V 19 ioh. euang. DWx 20 inquid VDWOP fidutia VW 21 quicquid WOX 24 fidntiam D solatus WX )

281
in oratione dominica admiscere praecipimur dicentes fiat uoluntas tua, tua scilicet, non nostra. si enim et illud apostoli recordemur, quoniam quid oremus secundum quod oportet nescimus, intellegimus nos nonnumquam saluti nostrae contraria postulare et commodissime nobis ab eo qui utilitates nostras rectius quam nos ac ueracius intuetur ea quae poscimus denegari.

quod illi quoque magistro gentium accidisse non dubium est, cum oraret auferri a se angelum Satanae, qui utiliter ad colafizandum eum adpositus fuerat domini uoluntate, dicens: propter quod ter dominum rogaui ut discederet a me. et dixit mihi: sufficit tibi gratia mea: nam uirtus in infirmitate perficitur. quem sensum dominus etiam noster orans ea persona hominis adsumpti, ut formam quoque orandi nobis quemadmodum cetera suo praeberet exemplo, ita cum oraret expressit: pater, si possibile est, transeat a me calix iste: uerumtamen non sicut ego uolo sed sicut tu, cum utique eius a patris uoluntate non discreparet uoluntas.