Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

non quo uel illius tam profana conmenta, qui uitulos aureos ad perpetuam praeuaricationem plebis impiamque a domino separationem primus instituit, uel illorum tam innumera tamque nefaria sacrilegiorum crimina haec excoquere breuis ac momentanea poena sufficeret, sed ut ceteris quoque, qui futura uel neglegentes uel penitus non credentes consideratione tantummodo praesentium frangebantur, terror istarum quas [*](7 m Reg. 21, 21—24 18 III Reg. 13, 22 ) [*](2 aine altionum om. D1 3 is 0 4 emundationem V 5 iheroboam OX 6 nabaht baasan X ahie 0 aoabh 0, item infra hiezabel DWX1 ihezabel O 7 cognuscimns V 8 dimittã D* 9 acahb W 10 nonissimns D\' isrl VW irl D 11 iheroboam OX nabaM X 12 ahia 0 18 pronocaris D\' 14 isrl YX irl D hiezabel DW ihezabel X zezabel b 0 15 hiesrahel DW iesrael O acab V cinetate V 16 comedent] comd D bis 17 notne D 18 infertur VD1O 19 Iepulcro O 20 nitulus aureus V1 22 prini W tam] ita W 23 exquoquere VDO 25 neolegentes 0 )

172
, metuebant ultionum incuteretur exemplo, nec apud illam summi numinis maiestatem esse humanarum rerum et cotidianae dispensationis incuriam documento huius seueritatis agnoscerent ac retributorem deum cunctorum actuum per haec quae grauissime formidabant manifestius peroiderent.

inuenimus sane etiam pro leuioribus culpis nonnullos eandem mortis ad praesens excepisse sententiam, qua sunt et illi puniti quos praediximus extitisse sacrilegae praeuaricationis auctores, ut factum est in illo qui sabbato ligna collegerat uel in Annania et Sapphira, qui parum quiddam de substantia sua infidelitatis errore seruauerant. non quo aequalia fuerint pondera peccatorum, sed quia reperti nonae transgressionis praesumptores debuerunt praebere ceteris quemadmodum peccati, ita etiam poenae ac terroris exemplum, ut quisquis eadem deinceps adfectare temptasset, nosset sibi secundum eandem formam qua illi damnati sunt, etiam si in praesenti supplicium differatur, in futuri iudicii examinatione reddendum.

et quia uidemur excessum quendam, dum genera temptationum uel ultionum percurrere uolumus, a proposita narratione fecisse, qua dicebamus uirum perfectum in utraque temptatione manere semper inmobilem, ad eandem nunc iterum reuertamur.