Conlationes Patrum (Collationibus)

GERMANVS: Inter cetera inlusionum errorumque nostrorum genera, quae nos ad desiderium patriae nostrae, sicut beatitudo tua sollerti mentis perspexit intuitu, uana spiritalium commodorum pollicitatione flammauerant, etiam haec uel maxima. extitit causa, quod interdum a fratribus frequentati iugi secreto ac diuturno silentio secundum desiderium nostrum nequaquam possumus inhaerere. per quod necesse est cursum atque mensuram cotidianae continentiae nostrae, quam pro castigatione corporis indisruptam perpetuo cupimus retentare, nonnullis fratribus superuenientibus [*]( 7 Mt 4, 3 10 1. c. 6 14 Ioh. 14, 80 ) [*]( 1 adfectum XI: aff. reU. 2 laqueum Οβν deoeptioois ac mortia βν intendit] intendat 0 incurrens β de sequentibus cf. Prolsgg. 8 qum 0 4 adfectibus K: aff, rell. 5 tamen 00 proficit B1K1 6 mentem B\' 7 lapidilea K 8 quam. 0 9 huius mundi 0 11 proficit BlKl 12 opinione Kl falsam opinionem 0 18 esse uitiatum in eo B 14 inqaid B1X1Z 15 mundi bnius FΟβν et Vulg. non eras... K: om. BOZ inuenit BO 16 XVIII om. K 20 exstitit B qaod] ut β 21 diurno BF 23 adque Bl cottid. p t intereidi 24 nostrae om. Οβν 25 interdici B intercedi 01 )

ABRAHAM: Inrationabilis atque inconsideratae districtionis, immo potius summi teporis indicium est nequaquam ab hominibus frequentari. qui enim in hac quam arripuit uia nimium tardis passibus graditur ac secundum anteriorem hominem conuersatur, aequum est ut ad eum non dicam sanctorum, sed ne hominum quidem ullus adueniat. uos autem, si uera atque perfecta domini nostri dilectione flagratis et deum, qui utique caritas est, pleno spiritus feruore sectamini, ad quaelibet loca inaccessibiUa fugeritis, necesse est ea ab hominibus frequentari, quantoque uos propiores deo amoris diuini ardor effecerit, tanto ad uos maior sanctorum fratrum connuet multitudo.

non enim potest secundum sententiam domini ciuitas abscondi super montem positu, quia diligentes, inquit, me, dominus, glorificabo, qui autem me contemnunt, eruntignobiles. uerumtamen nosse debetis hanc esse subtilissimam diaboli calliditatem, hanc occultissimam foueam, in quam miserabiles et incautos quosque praecipitat, ut, dum eis maiora promittit, necessaria cotidiani fructus emolumenta subripiat, abstrusiores scilicet ac uastiores solitudines expeti debere persuadens easque uelut miris amoenitatibus consitas in eorum corde depingens. ignota etiam quaedam et quae penitus nusquam sunt loca uelut cognita ac praeparata nostraeque potestati iam dedita et absque ulla difficultate possidenda confingit.

homines quoque regionis [*](11 cf. I loh. 4, 16 16 cf. Mt. 5,14 17 I Reg. 2, 80 (LXX) ) [*]( 3 inoeniri c 4 XVIIII om. K adque Bl 5 destrict. 0 temporis 0 initiora Kl 9 nullus 0 10 adque JB1 nostri] non F: fi eraa. in B 11 fraglatis 0 dominum BF 19 at Kx atq; libet F 14 efficerit β1 16 supra Ofit: cf. Imt, IIII, 31 17 inquid BFOK1Z de hac uerborum collacatione cf. contra Nest. V, 6,1. VII, 19,1. Caes. B. G. V, 30, 1. VII, 20, 12. Sai- uian. Ae gub. dei I, 31 et 32 (codd.) 18 contempnunt Kl 19 diaboli B 30 qua 0 22 cottid. fi aemolimenta K1 23 ac] et βν solitudinis K1 24 pingens fi innota BXF 27 dificnL B polsed. K1 )

itaque eum diabolns maioribus uitae huius necessitatibus et inextricabilibus laqueis inretitum ne respirare quidem ad haec quae sibi ipse promiserat aliquando permittet, eumque non iam illis quas ante uitauerat raris ac spiritalibus fratrum uisitationibus, sed cotidianis saecularium incursionibus obligatum ne ad mediocrem quidem anachoreseos quietem ac disciplinam umquam redire patietur.

IIIa quoque remissionis et humanitatis intercapedo gratissima, quae nonnumquam pro aduentu fratrum interuenire consueuit, licet molesta uobis ac fugienda uideatur, tamen quam sit utilis et salubris tam corpori quam spiritui nostro, paucis patienter adtendite.