Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

sed postquam flens ubertim et diabolicae inuidiae quasi grauem proditionis suae inputans casum ad monasterium suum honorifica fratrum custodia ambiente perductus est, exiguo illic tempore demoratus rursus offensus est ipsis honoris sui ac primatus obsequiis ac furtim conscendens nauem ad Palaestinam Syriae prouinciam transmeauit, ubi uelut incipiens atque nouicius in illo in quo nos degebamus monasterii receptus habitaculo in nostra cellula ab abbate praeceptus est conmanere. qud nec illic quidem diu uirtutes eius ac merita latere [*]( 1 optin. B adnliscenti BXIZ adolesc. K2 2 ortam BO suscip. F amminiculo B adminicolo F quom 0 3 eidem 0 4 quum 0 ammizatione B 6 ita fnrtiio per om. p 7 noctis β2 perfecerit 0 adueniente om. Οβν 9 quumque 0 caudens F 10 subiectionibus B1F1 exigisset β1 11 ipse BF: ille Οβν 18 officii Ofb: off. eius BF prumpt, B 16 apnt BO 17 fulgauerat F 18 et] ac βν hac O 22 demoratur rursum § ipsius B2O 23 ascendens O inscendens I ( Z), palestinam codd. 24 pronintiam β incapiena K1 27 nec BFr: ne Οβc uirtutis KZ1 )

556
potuerunt. nam simili proditione detectus atque ad monasterium suum cum ingenti honorificentia ac laude reuocatus est.

Cum igitur post non longum tempus nos quoque Aegyptum petere sanctae institutionis desiderium conpulisset, summo cum affectu ac desiderio perquirentes tanta eius sumus gratia atque humanitate suscepti, ut nos tamquam pristinos syncellitas etiam cellulae suae. quam in extrema horti sui parte construxerat, honoraret hospitio.

abi eum satis ardua atque praecelsa cuidam fratri monasterii regulam subeunti coram omnibus in synaxi fratribus praecepta tradidisset, quae in quarto ut diximus institutionum libro quanta potui breuitate conplexus sum, tam inconprehensibilia nobis., tam mirifica uerae abrenuntiationis culmina uidebantur, at nullo modo illuc humilitatem nostram crederemus posse conscendere.

igitur desperatione deiecti et ipso etiam uultu intimam cogitationum amaritudinem non celantes ad beatum senem satis anxia mente recucurrimus: cui protinus causam tantae maestitudinis inquirenti abba Germanus grauiter ingemescens ita respondit.