Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

qui si quid causa salntis aeternae ac diuinae eontemplationis intuitu ab unoquoque uel factum uiderit uel promissum, [*]( 1 ef. Ios. 2 et 6 8 cf. Ht 1, 5 10 cf. Iud. 16 ) [*]( 3 scribtura T solo] tali ПΤΟυΠϒΟι mendatio Πϒ quod nT 4 admiscere £ 6 consolere Π1 9 catalago ϒ 13 dereliquid 0 aliquot X 14 neritate Π1. 16 conditio IIT 18 deputandum Σ 22 pernit. Πϒ 23 hiericintina Σ hierichootioa Hv iericuntię 0 24 e oa TO illam £ 0 27 distinationis HI 28 qui si quid] quia inqaid II quit; Σ 29 pretermissam 0 )

477
tametsi hominibus durum atque iniquum esse uideatur, ille tamen intimam cordis inspiciens pietatem non uerborum sonum, sed uotum diiudicat uoluntatis, quia finis operis et adfectus considerandus est perpetrantis, quo potest quis, ut supra dictum est, etiam per mendacium iustificari et alius per ueritatis adsertionem peccatum perpetuae mortis incurrere. ad quem finem etiam Iacob patriarcha respiciens hispidam fraterni corporis speciem obuolutione pellium simulare non timuit et instiganti ad hoc mendacium matri laudabiliter adquienit.

uidebat enim ex hoc maiora sibi lucra benedictionis atque iustitiae quam per simplicitatis obseruantiam conferenda. non enim dubitabat mendacii huius maculam inundatione paternae benedictionis protinus abluendam et uelut nubiculam quandam flatu sancti spiritus uelociter absumendam, atque uberiora sibi per hanc adfectaticiam simulationem quam per illam ingenitam ueritatem meritorum praemia conferenda.

GERKANVS: Non mirum est has dispensationes in ueteri testamento probabiliter usurpatas ac nonnumquam uiros sanctos laudabiliter uel certe ueniabiliter fuisse mentitos, cum multo maiora eis pro temporum rudimentis licuisse uideamus. cur enim mirum sit, quod beatus Dauid fugiens Saulem percontanti Abimelech sacerdoti atque dicenti: quare tu solus, et nullus est tecum? ita respondit: rex, inquit, praecepit mihi sermonem, et dixit: nemo sciat rem, propter quam missus es: nam et pueris condixi in illum et illum locum, et iterum: si habes hic ad manum hastam, aut gladium? quia gladium meum, et arma mea non tuli mecum. sermo enim regis [*](22 I Reg. 21, 1 23 1. c. 2 26 1. c. 8 ) [*]( 1 inicum O\' 2 intima Πϒ pietate T 3 deiudicat Π1 4 effectas T potest quis] potuerunt quidam IITOv 5 alii TIT Ov 8 obuolutionem II 12 dubitabit Π1 13 nelud T 14 spiritu sancti TITOv 15 affectat. 2TO 16 praetia II 17 capitis numerus deest in T 18 probabiliter] liceatius IITOv 19 laudabiliter uel certe om. TITOv 21 quur 0 percunctanti T\' (corr. eadem mantu) 22 ahimelec 2 abimelec T abimelehc 0 23 inquid TO 24 sermonem mihi T 25 est T1 26 et in illum Πc in illum locum et illum T )

478
urgnebat, uel illud, cum perductus ad Achis regem Geth insanum furiosumque simulauit ac mutaait os suum coram eis, et conlabebatur inter manus eorum: et inpingebat in ostium portae, defluebantque saliuae eius in barbam, cum etiam uxorum concubinarumque gregibus licito fruerentur nec uilam eis inputaretur ei hac parte peccatum, insuper etiam inimicorum sanguinem propria manu frequenter effunderent idque non solum non reprehensibile.