Conlationes Patrum (Collationibus)

Sciendum sane generaliter illum partes agere fortiores qui uoluntati fratris suam subicit uoluntatem, quam eum qui in defendendis suis definitionibus ac tenendis pertinacior inuenitur. ille enim sustentans ac tolerans proximum sani ae nalidi, hic autem infirmi et quodammodo aegrotantis obtinet locum, quem ita palpari necesse est ac foueri, ut interdum etiam a rebus necessariis pro eius quiete ac pace salubre sit aliquid relaxari. in quo quidem non se credat quis aliquid de sua perfectione minuisse, tametsi quiddam de proposita districtione condescendendo submiserit, sed e contrario multo amplius se pro longanimitatis et patientiae bono nouerit adquisisse. apostolicum namque praeceptum est: uos qui fortes estis, inbecillitates infirmorum sustinete, et: alterutrum onera uestra portate, et sic adinplebitis legem Christi. numquam enim infirmus sustentat infirmum nec tolerare poterit aut curare languentem is qui similiter aegrotat, sed ille medellam tribuit inbecillo qui inbecillitati ipse non subiacet. merito enim ei dicitur: medice, cura te ipsum.

Notandum etiam illud est infirmorum naturam esse semper huiusmodi, ut prompti quidem ac faciles sint ad contumelias ingerendas et iurgia conserenda, ipsi uero ne minima quidem iniuriae uelint suspicione contingi, cumque inferentes proterua conuicia inconsiderata superequitent libertate, ne parua quidem atque leuissima sustinere contenti sunt. ideoque secundum praedictam seniorum sententiam caritas stabilis atque indisrupta non poterit perdurare nisi [*]( 12 Rom. 15, 1 14 Gal. 6, 2 18 Luc. 4, 23 ) [*]( 3 pertinatior 77 5 aegrotantes Π1 optinet ZT 7 a om. 0 10 deatrictione ZO sommiserit ΠΟ 11 longanimitates Π1 18 inbeccillitates 2 14 honera II implebitis TIT 16 hia ΠΟ 17 medelam TPT tribuet T inbeocillo 2 inbicillo T 18 inbecciliitati ∑ inbecillitatis ΠΟ inbicillitati T ei om. Π dicetur TO 21 eiusmodi TITOv promti 20 prampti Υ1 22 contnmilias 77 inferendas T conseranda Π1 23 snspicioni Π1 25 nec 0 )

GERMANVS: In quo ergo laudabilis perfecti uiri potest esse patientia, si tolerare non ualet semper infirmum?