Conlationes Patrum (Collationibus)

Quapropter numquam debemus eos qui haec adfectant in his uirtutibus admirari, sed potius intueri utrum uitiorum omnium expulsione et morum emendatione perfecti sint, quod utique non pro alterius fide aut diuersitate causarum, sed pro [*]( 11 Deut. 18, 1-8 20 Mt. 24, 24 ) [*]( 1 naaman Π2Υʋ siras 77 tertium II 5 suadatur 2 abtrectationes Π1 obtrectationibuB T auditu IIO1 6 relegionia 11 11 deutheronomio 2 12 inquid IIO prof. 77 18 se uidiw T 14 benerit 0 15 ds alienus Π1 16 prof. II 17 huius T temtat 20 18 palam flat] soiat 0 20 inquid ΠΟ 21 pseudoprofetae 77 seudoprophetae 0 22 errore Π1 etiam ante eleoti habent IITOv et Vvlg.: sed ef. Nov. test. Gr. ed. Tischendorf 24 nulla distinctio in Π 26 emundatione 77\' )

haec namque est actaalis scientia, quae alio uocabulo caritas ab apostolo nuncupatur et uniuersis linguis hominum et angelorum et plenitudini fidei, quae etiam montes transferat, et omni scientiae ac prophetiae et erogationi omnium facultatum ipsique postremo glorioso martyrio apostolica auctoritate praefertur. nam cum dinumerasset uniuersa charismatum genera et dixisset: alii datur per spiritum sermosapientiae, alii sermo scientiae, alii fides, alii gratia sanitatum, alii operatio uirtutum et reliqua, de caritate dicturus quemadmodum eam cunctis praetulerit charismatibus paucis aduertite: et adhuc, inquit, supra modum excellentiorem uiam uobis demonstro.

per quod euidenter ostenditur perfectionis ac beatitudinis summam non in illorum mirabilium operatione, sed in caritatis puritate consistere. nec inmerito. omnia enim illa euacuanda ac destruenda sunt, caritas uero perpetuo permansura. ideoque a patribus nostris opera ista signorum nequaquam uidimus adfectata: quin immo cum ea spiritus sancti gratia possiderent, numquam exercere uoluerunt, nisi forte extrema illos et ineuitabilis necessitas coartasset.

Sicut et ab abbate Macario, qui habitationem Scitioticae solitudinis primus inuenit, mortuum suscitatum esse reminiscimur. nam cum haereticus quidam, qui Eunomii perfidiam sectabatur, sinceritatem catholicae fidei arte dialectica subuertere conaretur magnamque iam hominum multitudinem decepisset, rogatus a catholicis uiris, qui ruina tantae [*](3 cf. I Cor. 13, 1-3 8 I Cor. 12, 8-10 12 L c. 31 16 cf. I Cor. 13, 8 ) [*](1 ante haec in 77 est II-, sed m. 2 ut uid. 3 noncupatnr Π1 hominum] homo loquar 77 5 ac om. T prof. Π 6 martdrio 0 7 praeferatar 2 8 et X: adque II atque T Oʋ ali 2 et sie deinceps 9 alii fides... 10 sanitatum om. 77 12 et om. T inqaid ΠΟ 13 nobis niam ΠΟc 15 in ante illorum om. 77 17 perpetua 77 21 cohortaaet S 22 et om. T ab om. 770 machario 77T inhabitationem O achythioticae 2 scithioticae 7P 23 resuscitatum 0 24 ereticas 0 26 conaretar subuertere T )

quem cum haereticus arte dialectica fuisset adgressus et ad Aristotelicas ignorantem spinas uellet abducere, beatus Macarius apostolica multiloquium eius breuitate concludens, non est, inquit, in uerbo regnum dei, sed in uirtute: eamus igitur ad sepulchra et nomen domini super mortuum qui primus inuentus fuerit inuocemus ac sicut scriptum est ostendamus ex operibus fidem nostram, ut manifestissima rectae fidei documenta eius testimonio declarentur et perspicuam ueritatem non inani disputatione uerborum, sed uirtute signorum et illo quod non potest falli iudicio conprobemus.

quo audito haereticus coram circumstanti plebe pudore constrictus cum ad praesens praebere se condicioni propositae simulasset adsensum seque adfuturum in crastinum promisisset, postero die expectantibus uniuersis, qui studiosius ad condictum locum spectaculi huius cupiditate confluxerant, exterritus conscientia suae infidelitatis aufugit ac protinus ab uniuersa Aegypto transmigrauit. quem cum beatus Macarius usque ad horam nonam cum populis praestolatus pro sua conscientia declinasse uidisset, adsumens plebem, quae ab illo fuerat deprauata, ad condicta sepulchra perrexit.