Conlationes Patrum (Collationibus)

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.

qui enim hanc stabiliter obtinet fidem, nequaquam superbum sapiens de sua uirtute confidet neque seductus longis obsceni liquoris indutiis blandissima securitate soluetur, sciens inpurissimae conluuionis aspergine se protinus maculandum, si uel paululum quid ab eo protectio diuina discesserit. ac perinde pro perpetuitate eius cum omni contritione et humilitate cordis indefessis est orationibus excubandum.

Vultis autem capere super huius rei quam dicimus ueritate euidens argumentum, per quod et haec quae dicta sunt [*](1 mereamur 2 mereatar munere] possit merito 0 quod 0 2 illi ΠO 4 adque 0 flammemur ZO inflammemur T 5 cupidissimus ΠΥΟv si om. ΠΥOv bonorum II G pulehrae mul.] sanctae caritatis (sic) II 7 raptatus Υ2 8 propter int. perpetoitatem 0 9 suceendimur ΠΥOv diaid. dispio. W 11 fraudolent. T et om. 0 12 oastitatis T adque 0 suscepta ΣΠ1 13 cott. Y cotidiane 0 15 eaque 0 se om. Σ 16 dei 2 consequutum TO 17 quoesuram O 19 opt. 2 90 longi 2 licoris 0 (passim) 22 paulol. T 28 proinde Ov 26 inoubandum 0 I ) [*]( 22* )

340
adprobetis et istam corporis pugnam, quae inimica nobis putatur ac noxia, utiliter membris nostris insertam esse doceamini? considerate quaeso illos qui corpore sunt spadones quae praecipue causa in uirtutibus adpetendis desides reddat ac tepidos. nonne quia eonrnmpendae castitatis credunt se periculum non habere?

quod tamen nemo ita proposuisse me credat, ut neminem eorum penitus inueniri posse confirmem perfecta abrenuntiatione flagrantem, sed quia naturam quodammodo suam uincant, si qui forte eorum ad propositam perfectionis palmam summa animi districtione contendunt, cuius ardor ac desiderium eum quem semel accenderit funem, sitim, uigilias, nuditatem cunctosque labores corporis non solum patienter, uerum etiam libenter sustinere conpellit. uir enim in doloribus laborat sibi et uim facit perditioni suae, et iterum: animae autem egenti etiam amarais dulcia uidentur.

alias namque non poterunt desideria praesentium rerum uel reprimi uel auelli, nisi pro istis affectibus noxiis, quos cupimus amputari, alii salutares fuerint intromissi. nullatenus enim ualet uiuacitas mentis absque alicuius desiderii uel timoris, gaudii uel maeroris affectione subsistere, nisi haec eadem in bonam partem fuerint inmutata. et idcirco si carnales concupiscentias de cordibus nostris desideramus extrudere, spiritales in earum locis plantemus protinus uoluptates, ut his animus noster semper innexus et habeat quibus iugiter inmoretur et inlecebras praesentium ac temporalium respuat gaudiorum.

cumque in hunc statum mens nostra cotidianis exercitiis erudita profecerit, tunc uersiculi illius affectum experientia docente percipiet, quem omnes [*]( 18 Prov. 16, 26 (LXX) 15 Prov. 27, 7 (LXX)-) [*]( 8 sphadones Z spad. sunt T 8 qui T (in marg. add. uel quod) 9 uindiouat Tl quia Π1O 10 deBtrict. Σ0 destructione Υ1 conscendant 0 14 perditionis 0 15 suae om. II 18 alia ΠΥ1 salutaris II 20 uel gaudii vel 0 21 faerit II innitata X 22 scarnalis concupiscentia S 24 noluntates Υv uolutates 0 innixus T 27 cott. T profic. IP 28 concipiet IITOv )

341
quidem solita psallendi modulatione concinimus, uirtutem uero eius non nisi pauci expertique percipiunt: prouidebam dominum in conspectu meo semper: quoniam a dextris est mihi, ne conmouear. ille etenim solus uim atque intellectum huius carminis efficaciter adsequetur, qui perueniens ad istam de qua loquimur corporis atque animae puritatem intellegit se cunctis momentis, ne rursus ab eadem deuoluatur, a domino conseruari dextrasque suas, id est operationes sanctas ab eodem iugiter conmuniri.

dominus enim sanctis suis non a sinistris, quia nihil habet sinistrum uir sanctus, sed a dextris semper adsistit, a peccatoribus uero et inpiis non uidetur, quia non habent illas dextras quibus dominus consueuit adsistere nec possunt dicere cum propheta: oculi mei semper ad dominum: quia ipse euellet de laqueo pedes meos. quod nullus poterit ueridice profiteri nisi qui uniuersa quae in hoc mundo sunt aut noxia aut superflua aut certe inferiora summis uirtutibus iudicans omnem intuitum suum, omne studium omnemque curam erga cultum sui cordis et castimoniae defizerit puritatem. atque ita mens istis exercitiis elimata et profectibus expolita adperfectam corporis atque animae perueniet sanctitatem.

Quantum enim quis in lenitate ac patientia cordis, tantum in corporis puritate proficiet, quantoque longius iracundiae propulerit passionem, tanto castitatem tenacius obtinebit. non enim aestus corporis declinabit nisi qui animi motus ante conpresserit. quod apertissime saluatoris nostri ore laudata beatitudo declarat: beati mites, quoniam ipsi possidebunt terram.

non ergo aliter nostram possidebimus terram, id est non alias dicioni nostrae rebellis [*]( 2 Pa. 15, 8 14 Pt. 24, 15 27 Mt. 5, 4 ) [*](-2 exertique Π1 prenid. 0 8 dnο͠ Π1 4 enim TO- 5 ads (ass-) equitur ΠΥO 7 rarsum T ad eadem reuolbator O 8 dexterasqae O 12 dextetas Σv 13 prof. Π 14 quoniam Υv euellit Π 15 meus Π1 ueredice II 18 omnem curam ΠΥΟv 20 ita om. T 23 irancundiae II 24 opi. H 26 decliuauit 2 )

342
huius corporis terra subdetur, nisi mens nostra prius fuerit patientiae lenitate fundata, nec poterit quis aduersus carnem suam insurgentia libidinis bella conprimere, nisi prius armis mansuetudinis instruator: mansueti enim possidebunt terram, et inhabitabunt in saeculum saeculi super eam. hanc, inquam, terram quemadmodum obtinere possimus idem propheta in consequentibus psalmi ipsius docet: eipecta dominum, et custodi uiam eius: etexaltabit te ut hereditate capias terram.

constat igitur ad possessionem terrae istius firmiter obtinendam neminem posse conscendere nisi illos tantum, qui per inmobilem patientiae lenitatem uias domini duras ac praecepta seruantes de caeno carnalium passionum extrahente eodem fuerint exaltati. mansueti ergo possidebunt terram et non solum possidebunt eam, sed etiam delectabuntur in multitudine pacis, qua nemo, in cuius carne adhuc bella concupiscentiae suscitantur, stabiliter perfruetur. necesse est enim infestari eum dirissimis daemoniorum proeliis et ignitis luxuriae iaculis sauciatum a terrae suae possessione deuolui, donec dominus auferat bella usque ad fines terrae eius, arcum conterat et confringat arma, et scata conburat igni, illo scilicet quem uenit dominus mittere super terram, arcus etiam et arma confringa.t, quibus aduersus eum nequitiae spiritales diebus ac noctibus dimicantes ignitis configebant cor eius iaculis passionum.

et ita cum eum dominus conterens bella ab omnibus incentiuorum aestibus liberarit, ad illum puritatis perueniet statum, ut deposita confusione, qua semet [*](4 Ps. 36, 11 et 29 7 l. c. 34 14 1. c. 11 20 Ps. 45, 10 22 ef. Luc. 12, 49 ) [*](1 corporis nostri T 3 conpremere Π 4 emm] autem T 6 opt. ΣΥ 7 prof. II edooet Πv exspecta T 8 uiss. Υ20 exaltauit Σ 9 hereditatem Π terrae Π2 10 opt. ST 13 passionem Π1 14 ergo] antem Υ 15 eam om. T moltitudinem Π16 quia Σ1Π1qui0 18 durissumis Σ1O daemoniorum Σ1; daemonom rell. v lnzoriae II 20 arcumque T 21 confringit H1 combnrit Π1 conburet Tl 22 igne 2 25 passionem II\' )

343
ipsum, id est carnem suam dum inpugnarecur horrebat, incipiat ea uelut purissimo tabernaculo delectari (non enim accedent ad eam mala: et flagellum non adpropinquabit tabernaculo eius), ad illud scilicet propheticum patientiae uirtute perueniens, ut mansuetudinis merito non modo suam hefeditet terram, uerum etiam delectetur in multitudine pacis.

ubi autem adhnc superest sollicitndo certaminis, pacis esse non potest multitudo. non enim ait \'deleetabuntur in pace\', sed in multitudine pacis. per quod euidenter ostenditur ita efficacissimam medicinam cordis esse patientiam secundum illud Salomonis: mansuetus uir cordis est medicus, ut non solum irae, tristitiae, acediae, cenodoxise, superbiae, uerum etiam libidinis omniumque pariter extirpet fomitem uitiorum. in longanimitate enim, ut ait Salomon, prosperitas regibus. nam qui mitis semper atque tranquillus est, nec iracundiae perturbatione succenditur nec acediae atque tristitiae angore consumitur nec cenodoxiae uanitate distenditur nec superbiae tumore sustollitur. pax enim muita diligentibus nomen domini: et non est illis scandalum.

et ideo non inmerito pronuntiatur: melior patiens forte, et qui continet iram capiente urbem. hanc igitur pacem donec firmam atque perpetuam obtinere mereamur, multis necesse est nos inpugnationibus adtemptari frequenterque nobis est uersiculus iste cum gemitu lacrimisque repetendus: miser factus sum, et adflictus sam usque quaque: tota die contristatus ingrediebar. quoniam lumbi mei inpleti [*]( 2 Pe. 90, 10 6 Ps. 36, 11 11 Prov. 14, 30 (LXX) 14 Prov. 25,15 (LXX) 19 Pb. 118, 165 21 Prov. 16, 32 (LXX) 25 Ps. 37, 7—8 ) [*]( 1 orrebat TO 2 uelnd T 3 accedunt ΣΟ approprinquabit 2 4 prof. n 7 adhuc om. T 11 salamonia 2 mansueti II 12 irae et T 14 extirpet ΣΟ: exst. Π̄Υ 15 salamon ΣΠ 17 consumetureΠ1 19 domini) tuum. 0 21 forte ΣΠΥΟ(in 2 e corr. c i m.1) ef. XVIII, 13, 2 continent ΣΠ1 22 oapient Π1 capienti JP capiet 0 23 opt ΣΥ 24 adtemtari ΣΟ uerseculusn 26 adflictus] incuruatus T )

344
sunt inlusionibus, et: non est sanitas in oarne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie insipientiae meae.