De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. exuit patrem miserumque tristis
  2. foederat natae iugulum sacerdos.
  3. Flevit amissos Ithacus sodales,
    4. [*]( 2 concessit ev. P 3 vel pnmNMt ow. T2L1E, alterum V2K )[*](PTLFDJSjE)[*]( profectu Schepss 10 sq. confirmandae Erlang.2 (100,12, cf. Βασ.) 15 ac nimis L2K nimis r* ( probat jBroimaM; μάχην ἐϰτόπως δϱιμεīαν Plan., cf. Eng.) a nimis Peip. animis ae re Damstė (Mnem. XXXIII 352) 20 nisi ut P nisi at T1 25 gratiae r\' 26 redemit P 28 foederat V2 federat Erlang.1 Met. f(o)edarat F2E foderat T* Erlang.2 (σϕαγίασσε Plan.) foedera yeJ. (turparat s. s. 7) )
    106
  4. quos ferus vasto recubans in antro
  5. mersit immani Polyphemus alvo;
  6. sed tamen caeco furibundus ore
  7. gaudium maestis lacrimis rependit.
  8. Herculem duri celebrant labores,
  9. ille Centauros domuit superbos,
  10. abstulit saevo spolium leoni
  11. fixit et certis volucres sagittis,
  12. poma. cernenti rapuit draconi
  13. aureo laevam gravior metallo,
  14. Cerberum traxit triplici catena.
  15. Victor immitem posuisse fertur