De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. amnes stare coegerat
    2. [*]( 12 VIII 43 Diels (Plat. Sopb. 244 e) 16 Tim. 29 b 26sqq. Mart. Cap. 481, 3 (339, 9): gilvas currere monte suas carmine quo Strymon continuit latiees .. et lepus immiti contulit ora cani; cf. Ov. Fast. II 83; Mari. N. Jahrb. 1,1898, 105; Hattinger 1902, 16 )[*](PTLTDKE)[*](5 altero) Par. 15090 faltero ex altero WI.2), f. Philo!. 1892. 483; 1893, 381; Eng. 12 ETKTKAOTC (ErKAOiC p) «I»EPHC PT1LVDKE ΕΥΚΥΚΑΟΥ CΦΕΡΗC T1 ΕΝΑΛΙΓΚΥΟΝ L ΕΝΑΛΙΓΚΙΝ V OSKON Ll ΟΓΚΩΝ T2L2 14 si 0& P )
    77
  2. iunxitque intrepidum latus
  3. saevis cerva leonibus
  4. nec visum timuit lepus
  5. iam cantu placidum canem,
  6. cum flagrantior intima
  7. fervor pectoris ureret
  8. nec, qui cuncta subegerant,
  9. mulcerent dominum modi,
  10. immites superos querens
  11. infernas adiit domos.
  12. Illic blanda sonantibus
  13. chordis carmina temperans,
  14. quicquid praecipuis deae
  15. matris fontibus hauserat.
  16. quod luctus dabat impotens,
  17. quod luctum geminans amor,
  18. deflet Taenara commovens
  19. et dulci veniam prece