De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. et aestuantis more fertur Euripi,
  2. dudum tremendos saeva proterit reges
  3. humilemque victi sublevat fallax vultum.
  4. Non illa miseros audit aut curat fletus
    5. [*]( 6/11 Plut. Apoll. 102f sq.: σωϕϱόvωv άvδϱϖvπϱός ТE τάς aoxot εύτυχιαςrό avrbv tlvai xal πϱός τὰς ἀτvχίας ϕvλὰξαιto πϱέποv (111 e:) oi yὰϱ vομοϑεησοτεςπἀϱεσμεv είς τόv fifov, ἀλλὰ πει σόμεvοιtoZs .. τής είμαμέvης xαί πϱοvίας ϑεοις 18 ibid. 10^ τϱοχοv πεϱιστείχοvτος ἂλλοϑ\' ητέϱαἀΨίς ὕπεϑε yίyvετ ἂλλοϑ\'ήτέϱα. Euseb. Praep. ev. VI 8,22: έπί σϕαίϱας βεβηxvιαv Trtv TVXW ἔδειξαv; cf. Hartlich 319; Rainfurt, Quellenkrit. von Galena Protr. 15 (2 ἔστηxvια έπίλίϑοv τιvόςστϱyyύλοv), infra 24, 8; R.-E. VII 41,60 19 Epicteti ω Talainaooi cf. Klinsrner 12, 4 )[*](LVKE)[*](1 habituram PTL VI 6 sufficerit PTlLlKE 8 blanditas P 16 aterelisque Pl 19 foras P 21 exaest. T2L2 Peip. eurapi K, .1 vid. P* euiypi Z* 23 que om. P )
    23
  5. ultroque gemitus, dura quos fecit, ridet.
  6. Sic illa ludit, sic suas probat vires
  7. magnumque suaeae vis monstrat ostentum, si quis
  8. visatur una stratus ac felix hora.

Vellem autem pauca tecum Fortunae ipsius verbis agitare; tu igitur, an ius postulet, animadverte.

\'Quid tu, homo, ream me cotidianis agis querelis, quam tibi fecimus iniuriam, quae tibi tua detraximus bona?

Quovis iudice de opum dignitatumque mecum possessione contende et, si cuiusquam mortalium proprium quid horum esse monstraveris, ego iam tua fuisse, quae repetis, sponte concedam.

Cum te matris utero natura produxit, nudum rebus omnibus inopemque suscepi, meis opibus fovi et, quod te nunc impatientem nostri facit, favore prona indulgentius educavi, omnium, quae mei iuris sunt, affluentia et splendore circumdedi.

Nunc mihi retrahere manum libet: habes gratiam velut usus alienis, non habes ius querelae, tamquam prorsus tua perdideris. Quid igitur ingemescis?

Nulla tibi a nobis est allata violentia. Opes, honores ceteraque talium mei sunt iuris, dominam famulae cognoscunt, mecum veniunt, me abeunte discedunt.