De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Latet obscuris condita virtus
  2. clara tenebris iustusque tulit [*]((35))
    3. [*](30 q. 1 Petr. 3,18: Christus semel pro peccatis nostris mortu est, iustus pro iniustis )[*](PTLVKE)[*](1 fratris totis Ptip. totis fratris et Pulman 6 hespertlS PT* LV1K1E; cf. infra p. 44,22 10 stingis Tl 12 noctis V2 Aur. 15 reveat PVlE 17 uret T1 25 demta Peip. sceleri debita L. Mutter. De re m. 147, 2 158 )
    15
  3. crimen iniqui.
  4. Nil periuria, nil nocet ipsis
  5. fraus mendaci compta colore.
  6. Sed cum libuit viribus uti,
  7. quos innumeri metuunt populi,
  8. summos gaudet subdere reges.
  9. 0 iam miseras respice terras,
  10. quisquis rerum foedera nectis!
  11. Operis tanti pars non vilis
  12. homines quatimur fortunae salo.
  13. Rapidos, rector, comprime fluctus
  14. et, quo caelum regis immensum,