De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. nihil antiqua lege solutum
  2. linquit propriae stationis opus.
  3. Omnia certo fine gubernans
  4. hominum solos respuis actus
  5. merito rector cohibere modo.
  6. Nam cur tantas lubrica versat
  7. Fortuna vices? Premit insontes
  8. debita sceleri noxia poena,
  9. at perversi resident celso
  10. mores solio sanctaque calcant
  11. iniusta vice colla nocentes.
  12. Latet obscuris condita virtus
  13. clara tenebris iustusque tulit [*]((35))
    14. [*](30 q. 1 Petr. 3,18: Christus semel pro peccatis nostris mortu est, iustus pro iniustis )[*](PTLVKE)[*](1 fratris totis Ptip. totis fratris et Pulman 6 hespertlS PT* LV1K1E; cf. infra p. 44,22 10 stingis Tl 12 noctis V2 Aur. 15 reveat PVlE 17 uret T1 25 demta Peip. sceleri debita L. Mutter. De re m. 147, 2 158 )
    15
  14. crimen iniqui.
  15. Nil periuria, nil nocet ipsis
  16. fraus mendaci compta colore.
  17. Sed cum libuit viribus uti,
  18. quos innumeri metuunt populi,
  19. summos gaudet subdere reges.
  20. 0 iam miseras respice terras,