Epistulae imperatorum pontificum aliorum

reprehendierat, ipse quoque ineptias Euthicis detulit et ad Flauianum Constantinopolitane sedis catholicum episcopum et ad iudicium prouocauit. dicta causa damnatus est Euthices. offenditur imperator Theodosius, cuius iussione fere trecenti sexaginta episcopi congregati sunt, inter quos Dioscurus hereticus Alexandrinus episcopus. affuerunt etiam uicarii ab apostolica sede directi Iulius Puteolanus episcopus et Hilarius archidiaconus, quia presbyter Renatus in Abedo insula morte prebentus est.

in hoc itaque conuentu repudiate sunt epistole pape Leonis, que fuerant ad synodum Flauiani episcopi directe, et penitus non permittuntur recensiri tota die nihilque aliud nisi quedam Nestorii damnati id est prioris Ephesine synodis gesta releguntur. simul etiam relictis chartis discutitur iudicium sancte memorie Flauiani super Euthicen. interea cum Euthicis blasphemia legeretur, acclamatum est hanc esse ueram et orthodoxam fidem.

contradicentibus itaque uicariis Romane sedis deicitur Flauianus episcopus, recipitur Euthices. damnatur etiam Eusebius episcopus accusator eiusdem Euthicis, qui, [*]( 1 oasitano corr. ex casitano 2 acuctoribis )

mortuo itaque Theodosio imperatore Marcianus factus est princeps, lesam fidem grauiter ferens. cuius religiosa iussione conueniunt Nice amplius quam quingenti et ultra episcopi totius Orientis et Egypti. quam synodum postea transtulit Calcedonam propter palatii uicinitatem. interfuit etiam ipse imperator conuentui, interfuit senatus et omnes iudices et aulice potestates.

Eusebius ille Dorolitanus episcopus ante annum de exilio fugiens Romam uenerat, etiam huic synodo interesse properauit. accusat ipse Dioscorum et alios Alexandrinos. quid multa? damnatur Dioscorus, sancte memorie Flauiani corpus officiosissime Constantinopolim reportatur, apud Alexandriam Proterius catholicus fit sacerdos.

quidam Timotheus presbyter et Petrus diaconus Dioscori sectatores se ab Alexandrina ecclesia separarunt. quos cum Proterius episcopus ad ministeria sua reuocare non posset, utrumque damnauit. mortuo igitur principe Marciano collectis hereticorum turbis Timotheus et Petrus ueniunt Alexandriam et ordinatur ab hereticis Timotheus episcopus. occupatur ecclesia, ad quam se sancte memorie Proterius episcopus timore contulerat ibique in baptisterio occiditur laniatur eicitur et fumus eius incenditur cinerisque ipsius spargitur in uentos.

Leo itaque subit imperium, ad quem tanti facinoris querella peruenit. heretici autem supplicabant, ut Calcedonensis synodus aboleretur; catholici et contra tanti sceleris uindictam expetebant. considerans itaque imperator nimis esse onerosum uexari tantos iterum sacerdotes, quorum plurimos aut etas aut infirmitas aut etiam paupertas hunc labore subire prohibebant, dirigit magis christianos per totum Orientem; dirigit etiam Anatolius episcopus Constantinopolitanus Asclepiadem diaconum suum ad episcopos, qui Calcedona fuerant congregati.

qui rescribunt Calcedonensem synodum usque ad sanguinem esse defendendam, quia non alteram fidem statuit [*]( 14 ti,t 28 sacerdotes corr. ex sacerdotum )