Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

sed forsitan arbitreris ideo magis significari non unicuique suum reformandum proprie corpus, cum adstruatur prout deus uoluerit esse reparandum. diligenter ergo sensum plenius haec tractantis intende, si scire conaris, cuiusmodi corpus unicuique sit deus hoc ipsum prout uoluerit redditurus, et tamquam tibi iam tunc ad ista respondentis apostoli uerba perpende. nosse desideras, quale resuscitatis hominibus corpus prout deus uoluerit sit daturus: agnosce prudenter: et unicuique seminum proprium corpus, quod utique non sine causa uir deo plenus adnectit, nisi ut futuras hominum huiusmodi dubitationes expelleret. audi, inquam, quod sapienter adiecit. et ex similitudine rem ipsam, cui comparatur, agnosce.

et unicuique inquit seminum proprium corpus: si in similitudine proprium corpus, ergo et in re, cuius similitudo est, proprium corpus certum est esse reddendum; semina enim ista sine controuersia hominibus comparauit, de quorum utique morte et resurrectione loquebatur, atque ideo singula singulis conferens, quantum ad uiuificanda post mortem corpora pertineret, de grani non prius uiuificati quam mortui [*]( 3 non addidi secundum Vulgatam; uulgo post moriatur ponebant signum interrogationis 4 simultitudinem V, corr. a 9 specie V, corr. oJ 19 nosce V, corr. p 24 similitudine V, corr. 0 29 singula Car.: singulas V 30 morte V, corr. o )

430
comparatione singulari mirabiliter explicauit.

dehinc quali post resurrectionem corpore censeretur esse quisque uenturus, id est, utrum hac conditione, quam moriendo gestauerat, an longe meliore, nihilominus illa similitudine patefecit, qua secutus exposuit: et tu quod seminas, nudum granum seminas, ut puta tritici aut alicuius ceterorum, et deus dat illi corpus prout uult. in hac ergo forma corpus deum dare decentius quam obierat euidenter expressit, sicut in subsequentibus dicitur: seminatur in corruptione, surgit in incorruptione; seminatur in ignobilitate. surgit in gloria: seminatur in infirmitate, surgit in uirtute: seminatur corpus animale, surgit corpus spiritale.

ecce quemadmodum hominis morientis non hoc seminatur, quod corpus est post futurum: ecce prout uult deus intellegitur resurrecturis corpus reformare post mertem, cum inaestimabili suae misericordiae uoluntate, quod fuerat in corruptione seminatum. incorruptibili nobilitate restaurat; quod fuerat terrenae conditionis in ignobilitate sopitum, in gloria caelesti resuscitat; quod fuerat mortalitatis infirmitate resolutum, redintegrat inmortalitatis decore uestitum: postremo, quod fuerat animale defunctum, corpus spiritale restituit et reformat.

quae cuncta ad statum meliorationis sublimationisque respiciunt; illa uero, quae restat, pars conparationis adnexae specialiter ad proprietatem corporis unicuique rethibendam pertinere firmatur, qua consequenter dicitur: et unicuique seminum proprium corpus, ubi satis apparet in quauis resurgentium claritate proprietatem corporis esse mansuram.

nec otiosum est, quod beatus apostolus. [*]( 9 Cor. I 15, 42-44 ) [*]( 2 resurrectione V, corr. 0 3 hec V, corr. 0 gustauerat Y, corr. Mansi an p2: a V 4 quam 0 10 racorruptione et 11 gloria scripsi secundum ..ulg.: incorruptionem .. gloriam V Car. 12 uirtutem Car. 13 queadmodum a: quN admodum in que admodum corr. V 22 restituat et reformet V, corr. Car. 25 rethibenda V, corr. Car. )

431
cum de solo <loqueretur> humano genere (quod solum est utique suscitandum nec alia quaecumque substantia hoc est munere decoranda) atque ideo sufficeret ad unum genus hominum unam speciem seminis gratia conparationis adhibere, per quam et non prius uiuificari quam mori et honorabilius corpus, quam seminaretur, exsurgere perdoceret: sed ut diuersi sexus proprium corpus adse<re)ret innouandum, quod in una specie seminis, quantum ad similitudinem respiceret, non habebat, ne per hoc et unam tantummodo speciem resuscitandorum corporum futuram significasse putaretur proprietatum distinctione summota, discreta quoque seminum genera conparationis suae caute conuenienterque duxit adhibenda,

ut proprietatem corporum, sicut dictum est, quam una species discernere non ualebat, seminum diuersitas indicaret subpeditaretque plene comparationi facultas, per quam ad specialitatem corporum designandam conuenientissime diceretur et unicuique seminum proprium corpus, ut, quod una species cuiuslibet grani discreto sexu, qui ei nullus est, <int>imare non posset, exprimendae corporum proprietati, sicut saepe iam dictum est. seminum diuersitas intellegentiam ministraret.

triplex igitur in hac conparatione propositio, disputatio, definitio est, et quantum ad intellegendam resurrectionem pertinet corporalem, ex similitudine grani non prius uiuificati quam mortui conpetens similitudo sufficiensque deprompta est. quantum uero ad id attinet, quia non id corpus seminatur, quod futurum est, sed deus dat illi corpus prout uult, in eiusdem continentia lectionis necessario causa reseratur, cur corruptibile corpus seminatum perhibetur incorruptibile rediturum et cetera, quae huic sensui probantur adhaerere. [*]( 1 loqueretur addidi secutus Thielium < loqueretur de solo • 6 sed ut etc.] per anacoluthiam dicta sunt, cum desit uerbum quod pendeat a quod (p. 430, 28) 7 proprius V, corr. o adseret V, corr. cod. Angelic. 10 futurarum V, corr. p2 11 quoque V: quaeque o, quaecumque Labb. 15 plene scripsi: pleng V 18 est intimare scripsi: ostimare F, <cst. aestimari Thiel 19 posset V: potest ..jdonea> Thiel 28 cur scripsi: cum V )

432
quantum autem ad proprietatem corporum respicit edocendam, plenissime declaratur, quod beatus apostolus nequaquam seminis unius conparatione contentus, per quod proprietatem corporum non posset ostendere, cum id una species, ut supra memoratum est, seminis non haberet, studuit ex seminum diuersitate monstrare unicuique surgentium, qui sunt utique seminibus comparati.

proprium corpus esse reddendum. et resurgent ergo homines uiuificat.i post mortem, qui utique prius morientibus et postmodum uiuificandis seminibus conparati sunt; et non hoc, quod moriuntur, id est tamquam seminantur, resurgunt sed deus eis dat corpus ut uult, ut sit de <corruptibili in>corruptibile, de mortali inmortale, de animali spiritale, ut quod mortis fuerat conditione decoloratum, inmortali decorum integritate reddatur. et proprium corpus, sicut unumquodque seminum, sine dubio recepturi sunt, quod quia diuerso sexui in uno semine conparari non poterat, ex seminum diuersitate conlatum est, ut ex diuersitate seminum corporum proprietas signaretur; si uero proprium corpus resuscitatus quisque suscipiet, indubitanter est consequens, ut unicuique sexui corpus proprium reformetur, quia, sicut dictum est, et unicuique seminum proprium corpus restituitur adtributum et, si unicuique seminum proprium corpus restituitur, per quae utique semina in utroque sexu omne genus hominum designatum est, sequitur, ut omne genus humanum, quod in utroque sexu istis est seminibus designatum, proprium sit corpus habiturum.

Haec nos ex uerbis apostoli fas est sobria consideratione metiri, ultra quae praeuaricantum est temeraria curiositate prorumpere. propter quod etiam commonemur: altiora te ne quaesieris et. fortiora te ne fueris scrutatus, et: non [*]( 29 Eccli. 3, 22 30 Rom. 12, 16 ) [*]( 12 corruptibili incorruptibilo 02: corruptibile V 14 dequorum V. corr. Thiel 26 habiturum Thiel: arbitrium V, resumpturum Edit. regia 27 hoc 0 28 ultraq; V praeuaricandum V, correxi: canendum (J2 )

433
alta sapientes sed humilibus consentientes. postremo adtendentes illud, quod apostolica quoque praedicatione firmatum est: quod oculus non uidit nec auris audiuit nec in cor hominis ascendit. quae praeparauit deus timentibus se, quisquis superius memorati sensus apostoli non est intellegentia uel comparatione contentus, ad hoc certe, uelit nolit, sine dubitatione constringitur, ut quae oculus non uidit nec auris audiuit nec in cor hominis ascendit, qualibet audeat sibi meditatione componere.

quasi uero humani corporis aliqua membra culpabilia uel de<de>cora uel reprehensibilia sint creata, cum deus fecerit omnia bona ualde et unam<quam>que speciem in suo genere conpetenti decore subnixam, nisi quod haec, quae inhonesta nostra sunt dicta, concupiscentiae primordialis decolorasset excessus: quae utique sic fuerant instituta, ut ad nutum mentis humanae famulantia tantummodo ex animae rationalis arbitrio ad procreandae sobolis causam suis officiis fungerentur, praeter hanc uero causam nihil contra mentis imperium uel praeueniendo insolentius uoluntatem uel, cum id uoluntas expeteret, quicquam rebellionis adferrent. sed postquam anima summis suis subiecta non constitit, pari in se ipsa naturae contumacis lege punita superbia est, ut huic quoque id est animae dominio subiecta consequenter obsequia repugnarent et, quod uetiti praesumptione contraxerat humanae mentis inoboediens adpetitus, in ea parte corporis indicaret, qua degeneris ac decoloratae superbaeque radicis procul dubio uitiosa fuerat generatio propaganda.

quae utique si hic, nisi essent hac exorbitatione foedata, potuerant decore tantum humano generi propagando tam honesta quam moderata persistere etiam in corpore sine [*]( 3 Cor. I 2, 9 11 cf. Gen. 1, 31 (Eccli. 39, 21) ) [*](tiraeDtihufi 4 diligcntibu.T V (qui diligunt illum Vulg.) 9 audiat V, corr. o2 uero p2: uerbo V 10 decora V, corr. Tliiel 11 unamque V, corr. Car. 18 uel praeueniendo Thiel: quę praeueniendo V. praeueniendoque p2 19 uoluntate V, corr. p2 quicguam V 20 adferent V animam V, corr. o2 25 superbjeque V . 26 radiciis V, corr. o 27 hanc r, corr. p ) [*]( xxxv. ) [*]( 28 )

434
dubitatione terreno, quanto magis credendum est in spiritali corpore ineffabiliter decentius haec posse constare, praecipue cum nihil iam genitalis officii in illa perpetua claritate gestura sint sed ad hoc tantum suae speciei formaeque non deerunt, ut non aliqua alia forma quam humana, cui promissa resurrectio est, resuscitata iudicetur nec aliquid sit, quod in carnis perfecta resurrectione non maneat, et uideatur alia species suscitata, quam integrae carnis humanae liniamenta designant? quae quisque non uult fortasse moderata ratione librare, uelit nolit. ut dictum est, aut <ad> illud superius reuertetur, ut quod oculus non uidit nec auris audiuit et in cor hominis non ascendit non aestimet perscrutandum, aut si ultra conatur erumpere, ipse uideat suae temeritatis abruptum.

quam autem condita sunt honesta humanae membra substantiae, etiam res illa nos admonet, quod cum in paradiso nudi essent primi parentes, nihil in his confusionis habuerint, unde post peccatum et concupiscentiae uirus ingressum corporum suorum inordinata perturbatione confusi sunt, atque ideo satis apparet, quod, si in illa quamuis felicitate paradisi positis, terreno tamen corpore constitutis conspici sine confusione potuerunt, multo magis in spiritali corpore atque in illa sublimi beatitudine, quae similitudinem gestura est angelorum, et, ut homini in carnis resurrectione nihil desit, integer reformetur et, ne aliquid deforme conditor creasse uideatur, si quid de resuscitato corpore subtrahatur, bonum potius eius opus inde etiam conprobetur, ut eius conditio in illius quoque claritatis decore permaneat;

nisi forsitan isti etiam illic adhuc existiment motus corporeos orituros, ubi, sicut ipse dominus ait, neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli. quod [*]( 11 Cor. I 2, 9 28 Marc. 12. 25 ) [*]( 4 specie V, corr. 0 10 all add. Car. 13 apruptum V 16 confusionibus V, corr. o2 habuerint ex habuerunt corr. V: habuerunt Car. 17 ingressu V, corr. o2 19 illa V. corr. 0 quauis .. positi .. constituti ( ar. 20 conspicis V, corr. 02 21 <illo> spiritali Car. 26 illis V, corr. Thiel 29 angelis V, corr. 0 )

435
utique, si in unam speciem corporis unumque sexum omnes fuerant suscitandi, cur diceretur, causa penitus non fuisset. quin potius cum femineo sexu magis conpetat nubere, non illic defuturum sed cessaturum prorsus a nuptiis indicatur. cum autem nihilominus scriptum sit: ut cre,:cipiat unusquisque propria corporis quae gessit, sine bona siue mala, quomodo id fiet, nisi uterque sexus in sui corporis proprietate uel iudicium subeat uel praemium beatae resurrectionis accipiat?

falluntur autem, qui putant illud apostoli testimonium sibimet suffragari, quo uideantur adserere in uirilem formam omnes homines suscitandos, ubi ait: donec occurramus omnes in unum uirum perfectum. quid ergo facient, cum rursus idem dicat: despondi uos uni uiro uirginem castam exhibere Christo, quod huic utique opinioni eorum erit sine dubitatione contrarium, nisi mysterio conpetenter inspecto modesta mente cognoscant, qualiter utrum(que> conueniat?

quid itaque uelit sibi, quod in utroque sexu describatur ecclesia, quantum domino reserante sentimus, exponimus. ab initio Christum et ecclesiam humana carne similitudine coniugii designatam sancta scriptura testatur. proinde cum femineo sexu censetur ecclesia, infirmitas quidem humanae conditionis ostenditur, quae tamquam in ecclesia coniuge Christi conuenienter exprimitur, sed nomine uirginitatis uel continentiae eius propositum uel integritas fidei, de qua et ipse beatus apostolus disserit, intimatur. cum uero dicitur:

donec occurramus omnes in uirum perfectum, nec diuersum est nec diuisum, quoniam quicquid in ecclesiae corpore continetur, quae cum Christo una caro est, sacri lege [*]( 5 Cor. II 5, 10 11 Eph. 4. 13 13 Cor. II 11, 2 20 cf. Eph. 5, 32 ) [*]( 3 sexui Thiel 5 recipiat scripsi (referat Vulg.): cipiat Y. capiat o 13 dispondi V uno V, corr. Car. 16 modestanienta Y, corr. o utrum V, corr. Thiel lb describatur Thiel: describat V 19 humana V: in una Thiel ) [*]( 28* )

436
coniugii etiam ipsius caro * * modis omnibus in sexu fieri utroque, quod dictum est siue illic uirginem castam sine hic uirum perfectum, ut ita sint in ecclesiae catholicae intemerata fide uiuentes et sancto proposito continentes. licet adhuc positi in infirmitate conditionis humanae, ut tamen per unam carnem ecclesiae et Christi, id est coniugis et uiri, in ipso quoque uirilem accipiant firmitatem uigoremque perfectum, cuius per ecclesiae uirgineam fidei castitatem, quae cum eodem una caro, fiunt etiam uiri membra perfecta.