Epistulae imperatorum pontificum aliorum

sanctae memoriae quoque papa Hilarus [*]( 15 cf. Regii. II 12, 1 ) [*]( _1 custodire B noua supra lin. add. B causae Beet (pro eet) V 3 seper R ac VRA: hoc B legis B humanaeque ex humanaque coir. V man. 2, humane quae B: humanae R man. J. et humanae AR man. 2 5 preuenirent B non ad B qualiscumque B 6 occidente B 7 ad VRAB: et 2 principis B 8 erant A cum parte codd. 2 9 ille A sue gerendis V 10 dedebuisse constantior B pro B2: om. VRA 11 regione B exerenda BB fllan. 1, exercenda AR man. 2 dispectus B 12 signis B 13 eam B: ea VRA 14 suam B suae tyrannidem (tyrannidi R) praeu. potius exereret (exerceret A) RA 15 Natham B pubiiea quae B 16 faciem regis R 17 commississe B 19 sacerdus B maiori theodosio imperatori connnunionem V: maiorum thedosium imperatorem communionem B, maiorem theodosium imperatorem a communione RA 20 redigit B 22 teodoxium B effeseno B, ephesino A 28 excidentem B )

sanctae memoriae nihilominus papa Simplicius et post eum sanctae memoriae papa Felix non solum Basiliscum tyrannum sed etiam imperatorem Zenonem pro isdem ipsis excessibus auctoritate libera saepius increpasse noscuntur flectique potuisset. nisi Constantinopolitani praesulis accenderetur instinctu, qui particeps externae communionis effectus necessario, in quod inciderat, iam fouebat, malens in suae praeuaricationis obstinatione persistere quam curandus ad salubria remeare, sicut ipse rerum probauit euentus.

ecce nuper Honorico regi Uandalicae nationis uir magnus et egregius sacerdos Eugenius Cartaginensis episcopus multique cum eodem catholici sacerdotes constanter restitere saeuienti cunctaque extrema tolerantes hodieque persecutoribus resistere non omittunt. nos quoque Odouacri barbaro haeretico regnum Italiae tunc tenenti, cum aliqua non facienda praeciperet, deo praestante nullatenus paruisse manifestum est.

hic autem uir bonus Acacius et sacerdos eximius in tantum se et suggerere potuisse monstrauit et noluisse deprompsit, immo fauisse [*]( 1 filiotheus B, silotheus R macliedonianus V 2 noua om. RA 3 orbem B inducere om. V man. 1, in nzarg. add. man. 2 4 perstrinxit B 5 ea om. B inter inpositione B 6 symplicius B 7 postea sanctae B papa om. B 8 zenone per B hisdem VR 10 potuisse B accederetur V 11 communioni B 12 necassario B fuebat mallens B 14 remeare ex mereare corr. V man. 2 euendus B 15 horiorico ut uid. B uandalice ex uadalicę corr. V man. 2, uuandalicae BR: uuandalorum AI, uualdanorum A3 16 kartaginiensis B, carthaginensis A 17 constatuilter (uel constatuiiter) B restitere V man. 2: resistere V tnan. 1 BRA se uenienti tunc itaque B 19 odobacri B, bodouacri VR, odouagii A 20 italicae B 21 praestante VRA: iubante B prauisse B 22 eximus V et ante suggerere om. B suggere V, corr. man. 2 23 depromsit V, depromisit B )

Sed esto, Calendion imperatoris nomen abstulerit, Iohannes principi mentitus fuisse iactetur: quae tamen cum nouae essent causae, noua debuit ecclesiastica prouenire discussio. an qui in hominem imperatorem peccasse dicebantur, nulla interueniente synodo deici debuerunt et in deum, qui summus et uerus est imperator, Acacium delinquentem sinceramque communionem diuini sacramenti studentem miscere cum perfidis secundum synodum, qua haec est damnata perfidia. non oportebat expelli?

quid de innumeris per totum Orientem catholicis sacerdotibus propria sede depulsis et indubitanter haereticis intromissis? nouae certe erant causae et his consequenter noua synodus debebatur. cur tunc non uenit in mentem, ut in talibus causis peteretur a principe saltem qualiscumque synodus celebranda, ut quocumque uel colorato iudicio traditionis ecclesiasticae passim pontifices uiderentur exclusi, non solum quarumcumque urbium sacerdotes, sed metropolitani incunctanter antistites?

his omnibus cum non restitit suggestione qua potuit, consensit Acacius communicando cunctis, qui in catholicorum locum haeretici fuerant subrogati. apostolus autem dicit non solum qui faciunt sed et qui consentiunt facientibus reos indubitanter adscribi. an haec licuit saeculari potestati et actis talibus Acacio consentienti [*]( 24 Rom. 1, 82 ) [*]( 1 ut et VRA~\\ auait B gessisse VΑΣ: suggessisset R (egiVae corr. m. 2), om. B 2 sed ipse B eleualeret V 3 seae quae B proderet B2: prodidit VRA 4 principem B 5 est V calcndionem B, calendiouis R nomen om. B 6 fuisse mentitus RA 7 debucret B 9 synodo om. B 12 secunda B 18 orientem VB2: orbem RA 15 certae R et in his B 16 debebatur ex debeatur corr. R man. 2 non uenit ex inuenit corr. R Inem. 2 17 saltiam B 19 ecclastice V 20 excludi a 22 resistit B consensit ut acacius B 23 loco hereti B 24 et VRAZ: om. B )

Sed inquiunt: Acacius principi obuiare non potuit. cur Basilisco, quia uoluit, obuiauit? cur ipsi Zenoni, ne palam Petro Antiocheno, quamuis latenter hoc fecerit, communicare uideretur, non commodauit adsensum? ecce resultanti non institit imperator, ecce uim nolenti non intulit, ecce refugienti contagia manifesta concessit.

postremo cur tanto tempore, cum ista gererentur uel gerenda cognosceret, non ad sedem apostolicam. a qua sibi curam illarum regionum nouerat delegatam, referre maturauit sed prius laudator factus est ipse gestorum quam uel praemoneret talia esse temptanda uel, ne temptarentur, obsisteret, sicut sub Basilisco iam fecerat? cur illis ceteris communicare consensit, qui depulsis catholicis sacerdotibus indubitanter haeretici singulis urbibus fuerant substituti? postremo si ille defuit suis partibus et quae sacerdoti catholico competerent agere fastidiuit, ideo sedes apostolica, quod ad eam pertinebat, uel potuit uel debuit praeterire?

Quolibet igitur modo haereticorum complicem refutauit et [*]( 3 tenore B 4 utique om. R eiasis 3 fere litteris ucteris consti- tutio B iusta (iuxta Ay) diffinitione A. iuxta (lefinitionem Car. 5 inimici B eommunionem B 7 acicius B 8 basilieo B ipsa V. ipse B 9 antioccno RA, om. B cum (pro quamuis) R man. 2 in ras. hoc latentcr B 10 assens. et result. B 11 restitit BA2 iinpator V 12 posttremo curanto B 13 gereretur B, gerentur V Y 14 a om. B cura R 15 mutarauit B, maturauerit R 16 post talia add. non R man. 2 ne om. B 17 obstiteret V et ante ras. R basilico V feceret B 19 hereticis B 20 si 2J2: om. VRA quod A 21 competeret A. peterent V sedis VB 22 eam B et pars codd. £ : eadem V et altera pars codd. 2, eandem RA uel .. uel VBZ: nec .. nec RA. 24 qualibet B reputauit B )

non dubium est etiam, cum externae communionis effectis nec potuisse nec debuisse sedis apostolicae scita tractari. ecce agnouerunt in eorum professione, qui constantissime perdurarunt, quid fidei communionique catholicae deberetur. ecce agnouerunt, quemadmodum a talibus recedendo, immo talibus contraria moliendo, a fide et communione catholica deuiarit Acacius seque pariter cum eodem errori subdiderint.

ecce agnouerunt, quam iustis ex causis pro fide et communione catholica atque apostolica, cui et illi qui in ea perstiterant congruebant et hi qui perstantibus obuiabant ab eadem docebantur alieni, sedis apostolicae auctoritate sit remotus Acacius (ad cuius praecipue uocatus examen uel uenire uel mittere non curauit, ut se de his omnibus, si confidebat, absolueret) eiusque pariter quicumque complices extiterunt, atque ab illa merito cum his communione discretus, a qua se ipse primum cum- suis consortibus catholicis pontificibus discrepando [*]( 1 demouit BS 2 ueteri constitutioni B 3 hoc forma Ax, plerique codd. £ et, nisi quod hoc omissitm inter columnas addidit, J": hoc firma B, haec forma A3, forma haec B perscribeiat A (cr. S) facienda B1:.: cienda V. scienda A et V man. 2, scribenda R 4 quos et B2A: quod et YR. quos ex Thiel expulsione sine cathol. B 5 causam B est FRA: sit B et (excepto codice 8) 2 et communicando .. consensise (!) non dubium est in superiore marg. add. V man. 2 7 est om. B 9 perdurarunt B2: perdurarint VRA 10 quid B.tA: quod VB communi quae catholici B 11 quemammodum V a om. VB recedendum B 12 contraria B2A: contra VB molliendo B deuiaret B 13 subdiderit B 15 qui (pro cui) B perstiterant VI,: persisterunt B. constiterant BA 16 hi J": hii R, illi .tA, om. B qui stantibus B 17 accacius V 18 ad om. B 19 ut ut V si BAR man. 2: om. VJR man, 1 20 compleces B )

cui Acacio si conmunicauerant Orientales episcopi antequam huc referret. pari utique reatu sine dubio probabantur inuolui iureque per illum transgressionis sententiam susceperunt tamquam facti cum eodem communionis externae. qui utique non consuli tamquam nostrae communionis homines iam deberent sed tamquam in contrario positi consortio refutari; si uero non communicauerant antequam Acacius huc referret, et communicantem notare debuerant et ipsi de eodem potius huc referre atque apostolicae sedis uigore perculsum merito comprobare cumque ea sede apostolica tantisque illis catholicis pontificibus magis tenere concordiam.

sed quia ab illorum societate desciuerant et eorum successoribus communicare delegerant, ideo cum sede apostolica minime congruebant: quia in sortem reciderant praeuaricatoris Acacii et illius se sine dubio peruidebant sententia consequenter adstringi, ob hoc eum uideri nolebant esse damnatum, quia se cognoscebant in eadem praeuaricatione damnatos, in qua hodieque manere persistunt.

sed sicut [*](1 rapparasse B sententiam daimiationis illius B 2 ceteris consortibus BIA: ceteris consortibus cum suis consortibus R et. tiisi quod verba cum suis consortibus promulgandam qui solus pro omnibus suis consortibus a manu 1 omissa in superiure margine add. man. 2, V 3 recedisse B perfidiae ex perfide corr. V man. 2, sug perfidię A ad om. B 5 orientalis B anteq. nunc referret quare B 6 probantur B, probabuntur RA 7 susciperunt B 8 consultam quam V. corr. man. 2 9 homines add. V man. 2 10 positi BZ: positi in VRA coufartiuo B 11 huc VBZA: adhuc R man. 1, id huc man. 2 ref- ferret et communicatem B 12 haec B percussum B 14 ea T-: om. BRA 15 tenere in marg. add. V man. 2 illorum consortio disciuerant B desiuerant A 17 meriime B reciderunt B 18 praeuaricacionis B et om. 2 se om. R praeuidebant R man. 2 19 sentencia B post sententia add. se R man, 2 adstrengi B 20 praeuarione B 21 hodie que B, hodie A quod (pro sed) R )