Epistulae imperatorum pontificum aliorum

uenerabilis imperator, ecclesiae uulnera tam longa maerentem ad spem reddendae salutis animasti; tu me post tam continuas turbidines iam paene desperatione cessantem ad nouam tranquillitatem directis ultro piis litteris excitasti, hoc quoque procul dubio diuina intellegentia conferente, ut inter ipsa tui principatus exordia fidei eius dicares obsequium, cui acceptum debebas imperium.

sed qui te ad incipienda haec non potui primus impellere, nunc maiore fiducia tantis [*](7 cf. Ioh. 14. 27 9 cf. Luc. 15, 7 12 sq. cf. Regn. IV 18, 4 14 cf. Regn. IV 20, 6 ) [*]( 3 contingit V, corr. p 12 rectum coram domino inserui praecedente CottStantio, cf. Regn, III 15, 11, IV 14, 3 et 15, 3; bonum inseruerat Bar. 14 ad addidi, in Coust. similitudine Labb. 16 quod Y: quae a, unde quae.. expectant Car. ispectant corr. Binitls) expectat V 18 aggredieris r, corr. o 22 merentem V 23 disperatione V 27 qui te Bar.: quibus V * ) [*](XXXV pare 2. ) [*]( 47 )

nec uos aliquorum obstinatio reddat a proposito pigriores. durum est, ut efficacior sit eorum . pertinacia qui diuidunt pacem quam eorum qui asserunt unitatem, amentur uulnera quam prouideantur pro salute remedia et praeoptabi<lius esse> putetur so<luere se cum> mortuis quam inhaerere cum uiuis. an non aequum est, ut religiosi principis subdantur imperio qui non mouentur exemplo? non omnis aeger salubribus adquiescit et medendi studium saepe ipsis, quibus adhibetur, ingratum est: et tamen grata est admota pro salute necessitas nec ipsi post respirationem non sunt beneficiis obnoxii, qui curantur inuiti.

cauenda est subtilium magna circuminspectione calliditas, qui ingerunt difficilia, dum nituntur labefactare composita. et quis hoc possit admittere, ut ad illa per pacem credamur adduci, ad quae non potuimus discordiae necessitate compelli, et putetur aequius, ut contra salutem princeps subiectorum uoluntatem sequatur quam pro sua salute subiecti principis non famulentur imperio?

ipsam tibi mecum, uenerabilis fili, crede ecclesiam [*]( 6 Matth. 10, 22 ) [*]( 1 te V: re Bar. 2 eriges V. corr. Bar. 10 uulgo post unitatem plene interpunxerunt, sed amentur et quae sequuntur ipsa quoque pendent a coniunctione ut quam V: cum Car. 11 poptabi [tacuna 6 fere litter.] putetur so [lacuna 5 fere litt.] mortuis V: lacunas expleui; praeoptabi \'lius\\ putetur sO<Ć1ari cum> mortuia Thielius praecedentibus similiter cod. p2 et Norisio (De uno ex trinitate passo = Opp. III, Ueron, 1729, col. 849), putetur se(peliri cum> mortuis Coust. 14 nom V, corr. a 18 circumspectione 0 20 illam V, corr. 01 22 ęquus V, corr. pJ: aequum Car. 23 non, quod delendum censet Thiel, dictum est ex uulgari nunc usu linguarum Francogallicae et Italicae )