Epistulae imperatorum pontificum aliorum

ET SrBSCRIPTIONES:

Theophilus misericordia dei episcopus Heracliensis ciuitatis metropolitanus subscribens in synodalibus saluto uos in domino, domine.

Basiliscus misericordia dei episcopus Cyzicenae ciuitatis metropolitanus ut supra.

Stephanus misericordia dei episcopus Nicomedensis ciuitatis metropolitanus ut supra.

Esaias misericordia dei episcopus Rhodiae ciuitatis metropolitanus ut supra.

Anastasius misericordia dei episcopus Nicaenae ciuitatis metropolitanus ut supra. [*]( 1 referatur Y, corr. Bar. 5 comministrator o 9 suae 02 11 cognoscitor V, corr. Car. 12 et administratione Car. domini <nostri\'> Car. 15 amalibus V, corr. o 16 remittere p2 22 Cyziceuae ciuitatis scripsi: quizicinęciom V, Cvzicenorum uel Cyzicinensium Thiel (etiam in eis quae sequuntur uocabulum, quod est ciuitatis, semper siglo cift pictum est) 26 rodie V 28 nicene Y )

Iohannes misericordia dei episcopus Claudiopolitanae ciuitatis prouinciae Isauriae ut supra.

Patornus misericordia dei episcopus < Tomitanae ciuitatis) prouinciae Scythiae metropolitanus ut supra.

Marcianus misericordia dei episcopus Chalcedonensis ciuitatis metropolitanus ut supra.

Polydeuces misericordia dei episcopus Antiochenae ciuitatis metropolitanus ut supra.

Patricius misericordia dei episcopus Eudoxiopolitanae ciuitatis metropolitanus ut supra.

Eulogius misericordia dei episcopus Milesiae ciuitatis metropolitanus ut supra.

Stephanus misericordia dei episcopus Filomeliensis ciuitatis prouinciae Pisidiae ut supra.

Christodolus misericordia dei episcopus Methymnensis ciuitatis ut supra.

Palmantius minimus episcopus Oenoandae ciuitatis prouinciae Lyciae ut supra.

Iohannes misericordia dei episcopus Attaliensis ciuitatis ut supra.

Iohannes misericordia dei episcopus Olympinae ciuitatis, prouinciae Lyciae ut supra.

Marcianus minimus episcopus Marcianae ciuitatis prouinciae Lyciae ut supra.

Focas minimus episcopus Dardanae ciuitatis prouinciae Hellesponti ut supra.

Zoticus misericordia dei episcopus Carpathiensis ciuitatis prouinciae insularum ut supra. [*]( 3 Tomitanae ciuitatis addidi, cf. p. 678, 5 7 polideucis V, correxi: Polideucius Car. antiocene V 7-8 Polyd... ut supra uulgo cum a transp. post 9-10 Patricius .. ut supra 11 Milesiae ciuitatis scripsi: miliaia cin V, Melitenae ciuitatis Car., Melisiecium ciuitatis (!) Thiel 18 filomeleensis V 15 cristodolus V: Christodorus Car. methimenais V, corr. edit. reg. 17 oenande Y, correxi 18 lisiae V, corr. Car. 21 olimpinac Y 22 et 24 lisie Y, corr. Car. 26 helesponti V 27 carpatiensis V )

Sabbatius misericordia dei episcopus Stratoniciae ciuitatis prouinciae Lydiae ut supra.

DOMINO UIRO BEATISSIMO SANCTOQVE PATRI HORMISDAE URBIS ROMAE PONTIFICI IUSTINIANUS. Quantam uenerationem religionis habeamus quamque solliciti semper fuerimus propter uniendas sanctas ecclesias, testis est quoque uestra beatitudo. postquam regnauit etenim domnus noster inclitus imperator, per omnes ad Italiam uenientes direximus litteras apostolatum tuum rogantes sicut decebat.

nunc etiam, ne quid eorum, quae fieri conuenit, praetermittatur, Iohannes uir reuerentissimus antistes, Heraclianus presbyter et Constantinus diaconus sacrosanctae ecclesiae huius inclitae ciuitatis destinati sunt ad urbem feliciter, ut super omnibus, quae scripsit filius uester serenissimus imperator, integrum responsum accipiant. dignetur ergo sanctitas tua suscipere memoratos uiros religiosissimos libenter et habitis orationibus placataque diuinitate sic omnia debeat ordinare uenerabiliter, ut nihil ultra remaneat in ambiguum.

nobis etenim uidetur, quoniam filius dei uiui dominus noster Iesus Christus ex uirgine Maria natus, quem praedicat summus apostolorum carne passum, recte dicitur unus in trinitate cum patre spirituque sancto regnare, maiestatisque eius personam in trinitate et ex trinitate non infideliter credimus.

de nominibus autem defunctorum episcoporum clementer et ut decet pacificum patrem disponite; quia uester quoque praecessor beatae recordationis ad memoriae [*]( 22 Petro I 4, 1 ) [*](1 strotonicif V 2 lidie V) [*](285. Data et accepta ut ep. 233. Edd. Car. 12 553; Collect. Concil.; Thiel 954; commemorat Bar. ad a. 520, 59. 6 romane V, eorr. Car. 7 unigendas V, corr. 0 12 pretermittetur V, corr. p 17 memoratos ex memoratns corr. V 18 et V: ut Hartel 24 persona V, corr. edit. reg. )

ostendat ergo tuus apostolatus, <quod merito) Petro successit apostolo, quoniam dominus a uobis utpote summis pastoribus exacturus est uniuersorum salutem, qui poterunt esse salui firmata concordia. nos etenim finitis capitulis, de quibus scripta suscepistis, ultra non patiemur a quoquam controuersiam religionis in re publica nostra moueri nec uestram sanctitatem conuenit audire superflua concertantes.

HORMISDA IUSTINO AUGUSTO. Inter ea, quae ad unitatem ecclesiae pertinentia, propter quam deus clementiae uestrae [*]( 1 cf. ep. papae Anastasii II 1 § 4 p. 617 ed. Thiel 5 cf. Leonis Magni ep. 165 ed. Baller. I 1353 ) [*]( 1 accatii V 2 none (= non est1) V: nonne o graue quod inserui ex coniectura Thielii conferentis p. 656, 4 sq. 7 ecclesiae V: debetis mauult Thiel, ecclesiae <gratia> Hartel; sed nescio an plura exciderint uelut rescribere <unitatemque oportet restituere> ecclesiae 8 particeps V, corr. Binius 9 post apostolatus spatium 7 fere litterarum reliquit V; quod inseruit o2, quod merito ego 236. Dat. (simul cum epp. 237-240 a. 521 die 26 Mart. per lohannem Claudiopolitanum etc.; epistulae :236-240 respondent epistulis .\'!32-235. Kpistulam praeter Auellanam seruauerunt Hispana (ed. Gonzalez II n. 86 p. 141), unde eam recepit Pseudoisidorus (p. 686 ed. Hinschius), et Dionysio-Hadriana : Hisp. = consensus editionis Gonzalezii (= Gonz.) et codicum i (i1 = Vatic. 1341, i2 = Vatic. 630, i3 = Vatic. 3791); H — Hadriana i, e, consensus codicum h1-10 et d2. quos enumeraui p. 83. Praeter edd. Hispanae et Hadrianae epistulam typis descriptam exhibent Cur. P. 557; Bar. ad a. 521, 16; Collsct. Concil.; BT 138; Thiel 959. 17 Hormisda Iustino Augusto VH: Epistola Hormisdae papae ad Iustinum imperatorem. Gloriosissimo atque )

legi omnia sollicitudine qua decebat, et licet ad responsi plenitudinem sufficere potuisset, si illa tantum, quae a ueteribus sunt definita, rescriberem, tamen ut religiosi propositi uestri remunerarer affectum, non subtrahendum credidi mei quoque sermonis obsequium.

quid enim est, quod emergentibus Nestorii et Eutychetis uenenis paterna omisit instructio? paene omnes impietates cum inuentoribus tam nefandorum dogmatum conuenientia in unum synodica decreta presserunt nec ulterius remansit locus ullus tam diris perfidiae seminibus amputatis aut Christum dominum nostrum credere sine carnis fuisse ueritate aut eundem non et deum et hominem de materni uteri intemerata fecunditate prodisse:

cum alter eorum dispensationem qua saluati sumus negando quantum in se est irritam faceret, alter opinione contraria sed impietate consimili in eodem domino nostro Iesu Christo potestatem diuinam a uera humanitate secluderet, neque ille recordatus quia palpandam carnem suam Christus ostendit, neque ille euangelii memor uerbum carnem factum esse dicentis, cui [*]( 23 cf. Luc. 24, 39 24 Ioh. 1, 14 ) [*]( clementissimo filio Iustino Hormisda episcopua salutem Gonz., (Ad Iustinum imperatorem i3) Gloriosissimo atque clementissimo filio Iustino augusto ormiada episcopus a 1 litteris Hisp. 2 studire h1h2h3h6h7h10d2 studiri h* declaritatis h1h3h4h6h7h10d2, declaritati h2, declarastis h 3 perferendae Hisp. et ex parte H: pferende V, praeferendae hWhVi* 6 ambitum Gonz. 8 potuissem Gonz. 9 a ueteribus VH: ab auctoribus Hisp. 10 ppositi V uestri Hisp. H: om. V remunerarer VH (remunerare hVi1, remuneraret hsh9, remunerarem /t10): remunerarem Hisp. 11 quid enim est om. hWhWhWd2 quod om. h*d2 12 demergentibus h1h2h3h4h5h7h10 eutichetis V . pene os V 15 remansit Hisp.: om. VH ultus H 18 prodiisse Gonz. 22 humilitate H (exceptis h*h5d2) secludere hVi1 ille VHi: iste Gonz. )

saepe haec et multis praecedentium sunt comprehensa sententiis; sed nec clementia uestra, licet iam dicta sint, fastidiose poterit repetita cognoscere nec nobis pudor ea, quae sunt a prodecessoribus nostris praedicata, reuoluere. neque enim possibile est, ut sit diuersitas praedicationis, ubi una est forma ueritatis, nec ab re iudicabitur alienum, si cum his, cura quibus conuenimus fide, congruamus et dogmate.

reuoluantur piis mansuetudinis uestrae auribus decreta synodica et beati papae Leonis conuenientia sacrae fidei constituta: eadem inuenietis in illis, quae recensetis in nostris. quid ergo est post illum fontem fidelium statutorum quod amplius, si tamen fidei terminos seruat, quamlibet curiosus scrutator inquirat? non opus aut adiectione plenis aut institutione perfectis, nisi forte mauult quisquam dubitare quam credere, certare quam nosse, sequi dubia quam seruare decreta.