Epistulae imperatorum pontificum aliorum

modicum in Ephesena ciuitate contigit scandalum, ubi contempta est et iniuriata synodus Chalcedonensis: est inuocato clementissimo imperatori hoc corrigere, quod et sperate cum dei adiutorio fieri.

nunc, etsi post labores, etsi post intentiones plures, Antiochena ecclesia ordinata est: electus quidam Paulus est nomine presbyter Constantinopolitanae ecclesiae, quem huic honori aptissimum imperatoris testimonio comprobatum est. uoluerunt et temptauerunt hic eum ordinare; ego iussionis uestrae non immemor contradixi dicens \'iussit domnus noster beatissimus papa secundum antiquam consuetudinem ibi eum episcopum ordinari\'. hoc obtinuit, quod praecepistis. orate, ut deus precibus apostoli Petri et ipsam ciuitatem cum pace faciat electum suscipere sacerdotem.

et quia ista aguntur et in his cotidie proficit ecclesia catholica, insidiator antiquus excitauit monachos de Scythia, qui de domo magistri militum Uitaliani sunt, omnium Christianorum uotis aduersarios, quorum inquietudo non paruas moras generauit unitati ecclesiarum et magnopere de praedictae ecclesiae Antiochenae ordinatione.

isti monachi, inter quos est et Leontius, qui se dicit parentem esse magistri militum, Romam festinant sperantes aliquanta capitula a beatitudine uestra confirmari. est in ipsis inter cetera, ubi uolunt dicere unum de trinitate [*]( 216. Dat. (aimul cum epp. 187 et 217-218) a. 519 die 29 Iunii per Eulogium. Edd. Car. P 521; Bar. ad a. 519. 78; Cbllect. Contil.; Thiel 868. 4 separata 02: parata V 6 loetamur V 9 inuocato clementissimo imperatori Y: inuocat118 clementiasimna imperator Car. 10 speratę Y: aperat 02 24 unitate 7, corr. 02 )

istud Anastasius imperator magnopere catholicis imponere festinauit, istud et Eutychetis discipuli in synodo Calcedonensi proposuerunt, quia quotienscumque patres de dei filio domino nostro Iesu Christo disputauerunt, filium dei uerbum consubstantialem patri, homousion patri dixerunt. iste autem sermo ideo numquam est in synodis a patribus introductus, quia procul dubio catholicae fidei minime poterat conuenire.

cuius sermonis si subtiliter adtendatur intentio, ad quantas haereses pateat et quae mala per eum possint disputationibus ecclesiasticis introduci, quoniam longum est, praesentes insinuare poterimus. unde sanum mihi uidetur et utile et ad pacem ecclesiarum conueniens nihil aliud responsum dare nisi (sufficit sanctum Calcedonense concilium, in quo et aliae synodi continentur; sufficiunt epistolae papae Leonis, quas synodus confirmauit: nouitatem in ecclesiam introducere nec uolumus nec debemus\'.

est in propositione eorum callida et hoc dicere \'nos synodum Calcedonensem suscepimus; hoc speramus, ut iubeatis nobis eam exponere. quia non sufficit sic, quomodo est exposita, contra haeresim Nestorianam\'. non, quasi non intellegentes, nisi conantes per subtilitatem ad hoc nos adducere, ut disputetur de synodo Calcedonensi. quod si factum fuerit, dubia et infirma ostenditur et haereticorum omnium patuit errori.

inter alia si post synodum Calcedonensem, si post epistolas papae Leonis, si post libellos, quos dederunt et dant episcopi et per ipsos satisfecerunt sedi apostolicae, iterum aliquid nouum addatur, sic mihi uidetur, quia quicquid factum est destruitur. Data III. Kal. Iul.. Constantinopoli. [*]( 5 acatholicis Y, corr. Car.: a catholicis 0 9 omousion V nuqm V 10 introductum V, corr. Car. 14 <per> praesentes Car. Bar. Jnsinuare V poterimus Y: praeterimus Bur. 29 satisfeSef V 31 Inl, Bcripsi ex coniectura Thielii ab ipso celerius abiecta (cf. Beitriige 24 sqq.; Loofs pn Harnackii \'Texte uud Untersuchungen..ʼIII 1/2 p. 232): Iuii V )

Cum dei misericordia quo ordine et qua cautela communicauimus in ecclesia Constantinopolitana, iam in aliis litteris per seruum uestrum Pullionem directis uestra beatitudo cognouit et similiter in aliis litteris non semel sed secundo, qualia aemuli religionis homines temptant, significare curauimus, ut nihil sit aut actum aut cogitatum fieri, quod lateat beatitudinem uestram: stat nobiscum cum dei adiutorio, quidquid in Constantinopolitana ecclesia est ordinatum; non titubant gaudia spiritalia, quae celebrauerunt et celebrant catholici.

causa Antiochenae ecclesiae ordinationis non nobis solos labores fecit sed grandes tribulationes, quia homines festinantes impedimentum facere generali unitati diuersis modis diuersa impedimenta fecerunt.

nostra erat propositio de his, qui se suspenderant de anathemate, in praedicta ecclesia ordinare sacerdotem: non posuerunt ante oculos suos futurum iudicium palam dicentes (omnes, qui sedi apostolicae communicabant, Nestoriani sunt* et magis illis non debere credere, qui modo uidentur ad communionem sedis apostolicae reuocati.

post multas afflictiones et paene in tres menses a partibus protracta certamina piissimus imperator sua auctoritate Paulum nomine presbyterum de ecclesia Constantinopolitana elegit episcopum fieri in ecclesia Antiochena, dicens inter alia et hoc testimonium de ipso, quia duobus annis in Antiochia positus non mediocriter resistebat Seuero haeretico. similia et omnes catholici consonabant. omnia tamen ista de persona praedicti imperator se promisit ad uestram beatitudinem relaturum.

harum tamen tribulationum prouisores et socii et unitatis ecclesiarum impedimenta monachi de Scythia fuerunt: qui [*]( 217. Vat. ut ep. 216. Edd. Car. 12 522; Bar. ad a. 519, 85; Collect. Concil.; Thiel 871. 2 BPI V, corr. a 3 DIAC V 9 cogitandum fieri a, cogitatum faciendum Bar. 13 antiocenę V solus laboris V, corr. o3: soltun labores p 20 credi mauult Thiel 25 antiocena V 31 ecytia V )

isti de sua prouincia episcopos accusant, inter quos est Paternus Tomitanae ciuitatis antistes. petitiones obtulerunt et coacti piissimi principis et domni Uitaliani magistri militum iussione frequenter ad audientiam causae conuenimus, non quasi uolentes in his negotiis nos occupare, quia nobis sunt ante oculos beatitudinis uestrae praecepta, quibus praecepistis, ut causae tantum, ubi ueneramus, intenti nullis aliis negotiis misceremur, sed sperantes posse intentiones eorum pacari ad hoc descendimus.

et quia nobis diu laborantibus et illis nullam suscipientibus rationem nihil proficiebat, in quo tendebamus, clementissimus imperator in conuentu publico, ubi et nos interesse iussit, Paternum praedictum episcopum et magnificum uirum Uitalianum reduxit ad gratiam; accusatores quoque eius suo praecepit episcopo supplicare. monachi uero cum similiter ad concordiam quaererentur, fuga lapsi maluerunt de ciuitate disce(de>re quam ad concordiam peruenire.