Epistulae imperatorum pontificum aliorum

sed licet his omissis paginalia tantum sufficere iudicasses ex occasione colloquia, nos tamen gratia stimulante compulsi interim iustae constantiam expectationis abrupimus reciproca mutuae caritatis uerba reddentes, quia et noster animus amoris impatiens et legatorum nostrorum uotiua relatio exclusum, quod imperabat causa, silentium ad officia benigna traxerunt, quibus ad praesens gaudii nostri signa monstramus et priuatae quodammodo amicitiae uotiua persoluimus.

legationem autem tuam et ea, qua dudum, gratia sustinemus et fulti ueteribus constitutis exigimus, ut quantum gaudii fructum uel de tui pontificatus honore capiamus uel quas tibi gratias referri conueniat pro impensis in negotio propagandae unitatis officiis. sicut nostrorum multipliciter adstruxit legatorum narratio, euidentius exprimamus. [*]( 206. Data a. 520 post diem 17 Sept. Edd. Oar. J2 540; Bar. ad a. 5/20, 9; Collect. Concil.; BTA. I 443; Thiel 913. 3 noa (noD> Car. 7 <id . flagitabat Bar. 11 cognoacena Y, corr. 0 14 iuste TT, corr. Thiel ló abrumpimus a 17 excluso .. silentio Bwll. Taxr. 21 et fulti &\': effulti V 23 in negocio a: inegotio V )

HORMISDA IUSTINIANO ILLUSTRI. Quos celsitudo uestra animi circa me sui beniuolentiam dignatur ostendere, facitis rem deo placitam et rectae conscientiae congruentem. sed non parua uobis sunt huius emolumenta propositi: maior in uos fructus de tali bonitate reuertitur; neque enim uacua honorificentia est, quae defertur antistiti.