Epistulae imperatorum pontificum aliorum

Catholic Church. Pope

Catholic Church. Pope. Epistulae imperatorum pontificum aliorum (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 35, Pars 1-2). Günther, Otto, editor. Vienna: Gerold, 1895-1898.

et nos quidem dispensationis nostrae memores necesse est eos repetitae legationis officio conuenire, quo affectu saluationis suae, si respectu dei, si rationis intuitu non mouentur, saltem pulsantibus importune et pertinaciter acquiescant et aut ad rectam uiam declinatis erroribus reuertantur aut propter impaenitens cor ab omnibus inexcusabiles indicentur, qui et moniti totiens in perfidiae obstinatione persistunt.

uos orate et nobiscum ad deum preces et nota coniungite, ut per opem misericordiae eius nostra actio laborans pro catholicae fidei stabilitate promoueat, immaculatos [*]( 1 hylliriis Y: Illyricis o 5 tracum Y. 8 yllaricus V, illyricus o panonię Y 11 commune V, corr. 02 14 depromta Y quae id efficeret scrxpsi: que idgfficeret V sed postea ide erasum est, quae efficeret a, qua efficeret Peiper, qua fidem efficeret (uel faceret) Hartel 17 peuncium expeuncium V 18 Cnstituti Y 19 debeant V, corr. 01 assuis V, eorr. o uideat V, corr. Bar. Sirm. 22 quo Bar.: quod V, quod si Strm.2, qui Hartel salucionis V, corr. Car.: salutis p2 29 promoueatur Bull. Taur. )

564
uos et integros ab omni transgressorum societate seruantes, ut aut cum correctis sensus et corda iungamus aut ab eorum uenenis intacti esse mereamur. nam qui, sicut uos quoque conscientiam uestram non latere testamini, nouimus Eutychetem atque Nestorium apostolicae id est catholicae sententiae auctoritate damnatos: quemadmodum salui esse poterimus, si eorum sectatoribus ac posteris qualibet parte communionis haereamus, cum Belial cum Christo nostro portionem habere non possit?

instructionis autem uestrae interesse cre<di>dimus, ut ea, quae apud nos a Nicopolitanis uel Dardanis acta sunt, uel quo in communionem ordine sint recepti, uobis nota faceremus ipsarum lectione chartarum. Data XV. Kal. Mart. Agapito cons.

(138.)

ANASTASIUS AUGUSTUS HORMISDAE PAPAE. Etsi magnum aliquid taciturnitas iudicatur, tamen necessarium est admirantes dei misericordiam assidue frequentare sermonem, et quia initium fidei, quam nos dominus et deus saluator noster Iesus Christus docuit, in remissione peccatorum praecellit, nulli habetur ignotum.

ipse enim per propriam passionem omnia Adam peccata mundauit et haec fuit negotiatio humilitatis ipsius, ut et praefatum et omnes patres liberaret ex seruitute peccati, uoluntarie personam senii suscipiens. nam beatus Paulus apostolus docuit nos scribens ad Romanos: regnauit mors ab Adam usque ad Moysen et in eos, qui non peccauerunt.

ex quo est uniuersitati quodammodo declaratum ex generali dispositione siue mirabilibus specialia quoque exempla debere suscipere semel tanta magnae legis iussione [*]( 8 cf. Cor. II 6, 15 23 cf. Philipp. 2, 7 24 Rom. 5, 14 ) [*]( 2 ut autem cum V, eorr. pa 4 euticetem V 8 hereafii V, hereamus o 9 credimus V, correxi\' ) [*]( 188. Dat. a. 517 die 11 Iul. Edd. Car. P 470; Bar. ad a. 517, ^ 48; Collect. Coneil.; Thiel 813. AG ORBISDAK V 19 abetur V 20 propriam o: priam V 22 praefactum V patres V: fratres Car. 27 quoque (qq) V: quaeque o. quemque Thiel 28 iussione Car.: inssionis V )

565
et tam pia bonitate firmata, et omnis doctrina, quam discipulis suis tradidit, in hoc firmamento consistit. fugauit aegritudine sua multifaria genera passionum, nodum peccati propria, sicut dictum est, passione resoluit et agens ad implenda similia discipulos suos factis et sermonibus instruebat.

uerum si, sicut aliqui nituntur ostendere, certi ex ipsis apostolis tam piam doctrinam per inoboedientiam implere dissimulant, ignoramus, ubi magisterium misericordis domini et magni dei nobis possit occurrere.

nos autem non ea credimus ratione, ut immisericordes esse putemus, qui misericordiam didicerunt, sed postulationem nostram a praesenti tempore taciturnitate comprimi(mu )8, inrationabile iudicantes illis precum adhibere bonitatem, qui rogari se nolint contumaciter respuentes. iniuriari enim et adnullari sustinere possumus, iuberi non possumus. Data V. Id. Iul. Constantinopoli Anastasio et Agapito u. c. conss.