Epistulae imperatorum pontificum aliorum

recordemur, qua catholicorum frequentia sacerdotum illa, quibus nitimur, celebrata didicerimus esse concilia! quantos nec debilitas impediuit nec senectus onerosa tardauit? exigua uisa sunt spatiosarum interualla regionum et labores ipsi pro quadam consolatione iucundi, dum spiritu sanctarum congregationum regente sapientiam aera aetas, quod seruaret, acciperet.

et haec insectantibus impiis post damnatam in radice perfidiam tacet, qui scit sibi esse mandatum: exalta uocem tuam, qui euangelizas Ierusalem; exalta, noli timere!? [*]( 5 cf. Matth. 25, 30 13 cf. Matth. 28, 19 29 Eaai. 40, 9 ) [*]( 3 obscuram V, corr. 02 8 is Bcripsi: es V, ille Bar., om. 0 12 quisquia p2 13 non effundit p5: ineffundit V 18 effectum V, corr. ps 19 compressis et excessibus V, corr. p2 23 didiceremus V )

ergo uel propheticis stimulis excitati uel normis apostolicae eruditionis instructi curam salutaris praedicationis adsumite, diligite et uindicate sententias probatas piis, infidelibus inimicas et ad petram, supra quam est fundata ecclesia, reuertentes apud illorum etiam uos patrum spiritus, quorum ueneranda constituta improbe labefactantur, absoluite, aestimantes, cum dominus ad illud quod expectatur examen aduenerit, qualis apostolis creditus, qualis aliquorum temptantium dubitatione compertus, qualis angelo praenuntiante promissus, utrum ab illis melius sit argui an cum eorum cohorte coniungi, utrum talem qualis uidebitur aut qualis ab impiis negatur dominum confiteri.

nil uos retrahat a salute; uelocibus ad uiam redite uestigiis. lapsus ruentem non grauat, si resurgat. larga est dominicae doctrina clementiae; noxia sunt erroris uincla, dum retinent. odit iustitia pertinaces, fouet clementia corrigentes. Data III. Nonas Apriles Agapito cons.

HORMISDA EPISCOPIS ORTHODOXIS. Est quidem fidelium speciale solatium deus nec umquam inter quaelibet dura deficiunt, qui se ad eum toto mentis studio contulerunt. uerumtamen hoc uotum proposito uestro debere me fateor, ut sicut exulto [*]( 2 Timoth. II 4, 2 3 Timotb. I 4, 16 ) [*]( 1 haec Thiel disscipulum V 2 importune Car. cum Vulgata 4 faciens p: facies V 5 proptheticis V 6 normis os: nols V, monitis p2 7 sentecias V 16 retraat V 20 Data terno nonas ajrfis V ) [*]( 180. Dat. (simul cum epp. 126, 128, 129, 131, 132) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 465; Bar. ad a. 517, 21; Colkct. Concil.; BTA I 399; Thiel 803. 23 KOKKISDA V, corr. a IJPO Y, corr. 0 25 ueruntamen V )

unde et aspectu interiore uos intuens ad desiderium colloquendi uobiscum promptus adsnrgo, ut et dilectionem circa deum uestram litterario sermone remunerer et spem paginali adhortatione confirmem atque ita his, cum quibus mihi est consortium sanctae communionis, iucundum reddam testimonium caritatis. non enim sufficit animo meo de nobis esse securum, nisi ostendero illum quoque, quo uos complector, affectum. siquidem declarat se non ex iudicio odisse a dei dilectione diuisos, qui potest non amare coniunctos.

benedico igitur deum, dum feruorem fidei uestrae inter procellas uarias et tempestatum aduersa considero. uos quoque ut super his pietatem eius glorificetis, uberiore exultatione suadeo, qui electorum suorum mentes quo acceptiores sibi reddat, examinat et licet cognitos sibi quibusdam tamen difficultatibus probat, ut iustitiam quoque inesse dono, quod largitur, ostendat. atque ideo pertinaciter bono uos conuenit imminere proposito nec in uia, quae ducit ad caeli regna, deficere.

qui intuetur dominici munera non aestimanda promissi, nullius potest respectum habere periculi. non enim frangit consideratio praesentium malorum, nisi futurorum bonorum uincat obliuio, quando omnem amaritudinem laboris excludit, qui dulcedinem spei, quae expectatur, ammiserit. quae enim difficultas beatitudini par est aut quae condignae praemiis passiones ad futuram scilicet gloriam, quae in nobis apostolo annuntiante reuelabitur?

absit ne quicquam a Christi caritate nos separet! quanta est tribulatio, si gloriam parit? materia prosperorum est, quae putatur aduersitas. dum inclinamur, erigimur. nemo haberet futuram remunerationem, nisi necessitates praesentium sustineret. uidete, quanto opere [*]( 25 sq. cf. Rom. 8, 18 ) [*]( 9 affectu V, corr. p 14 ellectorum V quo acceptiores Car.: coacceptiores V 15 examinat Car.: examine V 17 bonos V, corr. pl i 19 dominice V 22 om6 V 23 admiserit 0: amiserit V 24 dificultates V, corr. p 26 abscit F nec V, corr. o2 29 erigitur V, corr. Bar. )

quieta est neglegentium uita sed non opulenta substantia. dignus est operarius, ut fructum mercedis accipiat. indiscreta passim pietas cum impietate languesceret, si examinatio bonos a malis diuisura cessaret. gratum admodum spectaculum domino est in agone iustorum nec quicquam ita supernam gratiam conciliat homini sicut aduersorum impetus patienter excepti. quis milites sub pacis securitate miretur?

non est arduum in sicco secura fixisse uestigia nec artem gubernatoris ostendit marina tranquillitas; satis est intrepidum inter bella procedere, inter lubrica non labare, fluctus in tempestate contemnere. saeuiat et motus suos exerceat mundana temptatio, dum manifesti appareant qui probantur.

haec scientes, karissimi fratres, fidei uestrae tenete constantiam et ipsa etiam, si inciderint, militantia meritis uestris amate pericula. annuntiate, quae colitis, et participate etiam per uniuersum orbem mandata euangelica, quae tenetis. supra stipendia uestra correctio quoque uobis adscribatur aliena.

inter peccatorum enumerationem, quibus sibi diuinam gratiam plenus spiritu dei propheta conciliat, inter ea, quibus misericordiam, qua conseruetur, exorat, docere se iniquos uias domini et conuersionem per se fieri praedicat impiorum. beati, quibus uita innocenter acta dat praemium; beati, per quos aliis quoque praestatur exemplum.

et nos quidem, quantum in nobis est, nec sollicitudine nec labore cessamus, ut humilitatem, quam nos dominus noster docuit, imitati, quae saluti eorum conueniunt, postulemus, ut dispensationis mihi creditae dum agnoscitur cura, probentur officia. nam repetita uice Ennodium atque Peregrinum fratres et coepiscopos nostros mandata legatione direximus rationem adhortationes preces lacrimas [*]( 3 eq. cf. Luc. 10, 7 14 cf. Cor. I 11, 19 22 Psalm. 50, 15 ) [*]( 3 <uoti> opulenta Car. 6 gradum V, corr. 02 9 miles .. meretur Car. 12 lauare V, corr. o 19 peccatorum V: ceterorum o2 21 misericordia V, corr. pJ 28 disspensacionis V 29 repecita V )

HORMISDA POSSESSORI EPISCOPO. Optimam uestrae caritatis audientes instantiam et cognoscentes rectae fidei tramitem, quem sine strepitu uindicatis, deo nostro gratias sine cessatione persoluimus, ut et in ea dispositione persistas et ceteris, quod sequantur, tribuere possis exemplum. ista sunt dona caelestia, ista sunt diuinae tributionis indicia, ista sunt dei iudicia, quae te a catholico sacerdotum noluerunt separari consortio.

unde, frater karissime, praesentibus hortamur alloquiis, ut in ea constantia, qua electus es, perseueres et augmenta probabilibus initiis subministres, quia bonum opus, praecipue quod ad doctrinam fidei pertinet, nisi semper creuerit, uidetur imminui, et si tribulatio mundana contigerit, ante oculos nostros futura praemia ponentes apostolica nos admonitione consolemur dicentes: non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam, quae reuelabitur < in) nobis.