Epistulae imperatorum pontificum aliorum

adiacet tibi modo ad iusta populos incitando, modo pro fide principalibus uestigiis supplicando dirigere quod deuium est, solidare quod dubium. magno te conuenit labore prouidere, ut causas transacti temporis rectae tegat sedulitas actionis. praestat quidem animae suae, per quem uniuersali aliquid confertur ecclesiae, et ita se res habet, ut si studiosus, si indefessus institeris, fiat tibi utilis causa communis. Data ut supra. [*]( 1 Cor. I 13, 5 12 cf. Iacob. 5, 7 ) [*]( - 1 non (n sed n ex u correcta: a a) incongruae F 8 eiibeo V decut F, corr. 0 4 correptum F, corr. 02 7 moderacione F, corr. p detragitur V, corr. 0 8 socitatis V 16 dilne pJ 17 incitanda V, corr. 02 20 recte F, corr. p 23 indefensus istiteris Y, corr. p2 Data ut supra V, quod non ad eam quae praecedit epistulam referendum exposui Bextrdge 10 sq. )

HORMISDA UNIUERSIS EPISCOPIS IN ORIENTIS PARTIBUS CONSTITUTIS. Etsi admonitionis meae cura desisteret, uos tamen proprii memores conueniret officii non neglegenter omittere, quae enixe omnes decet pro animae suae salute seruare, ut mandatorum caelestium disciplina non alieno studio sed ipso uobis clareret inesse proposito. nam licet laude non careat, qui bonis consiliis obsecundat, tanto est tamen potior in honore sapientiae qui praeuenit recta quam qui sequitur instituta, quanto est illustrius docere quam discere.

recordetur unusquisque, in qua uocatione a domino sit uocatus, et quid ab eo expectetur aduertat. miserum est intra meritum iacere propositi, cum id, quod praefertur nomine, non ostenditur actione. magna meruimus, si quod indulta postulant impleamus.

qui se ad pascendas dominici gregis oues gaudet adscitum, cogitet de commissa sibi gubernatione iudicium. peruigil adhibenda tutela est, continuanda custodia; non dandus lupis rapacibus locus, non ullis casibus relinquendus, quia neglectus error ouium culpa pastorum est. ueniet, qui rationes creditae dispensationis examinet.

omnium quidem constat esse iustitiam nec ulli impunitam licentiam patere peccandi; sed quis gradus nesciat esse meritorum et sicut non aequa praemia, ita diuersa et supplicia? multiplicantur scientibus plagae, pauca flagella leguntur inscitiae.

quod si ita est, sicuti esse non dubium est aestimandum, quid in eo deceat esse propositi, cui alienos quoque errores necesse est imputari? clamat sanctus spiritus per prophetam: o pastores Israel, numquid semet ipsos pascunt pastores? nonne oues pascunt [*]( 27 Ezech. 34, 2 ) [*](t29. Dat. (simul cum epp. 126, 128. 130-132) a. 517 die 3 Apr. per Ennodium etc. Edd. Car. P 463; Bar. ad a. 517, 14; Collect. Concil.; BTA I 397; Thiel 801. 4 conuenire V, corr. 02 8 consciliis Y, corr. 0 10 dicere Y, corr. 0 12 ab eo o: habeo V 15 adsitum V, corr. p 16 comissa V 21 licencia V, corr. o pecandi V 23 et scripsi: est V, esse o 24 quod Bar.: quid V )

magister bonus et docens per obscura lucem, per similitudinum aegnimata ueritatem, seruum talenti a se traditi praeter augmenta custodem non arguit infidelem sed condemnauit inutilem. unde in aperto est, in quo metu esse deceat eum, qui dominicum nomisma perdiderit, si culpatus est is, qui acceptum sine inminutione seruauit. nullus contentus sit innocentia sua, quia deo nostro uniuersa cernenti per praedicationis assiduitatem rationem quoque propositi debemus alieni.

largam scientiam decet esse doctorum. non amat fides Christiana secretum; quam quisque in augmenta non effundit, abscondit. per uniuersas gentes uerbi praedicatio mandatur apostolis, et quam excusabiliter hoc quisquam potest sibi tacere commissis? quid prodest cuilibet paternarum reuerentiam seruare regularum, si concuti haec ab aliis, si sine honore tractari patienter accipiat?